Olaf Ludwig: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
Linia 19: Linia 19:
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym]]}}
{{Medalista infobox/nagłówek|[[Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym]]}}
{{Medalista infobox/MŚ|KT|Colorado Springs|1986|srebro|Druż. na czas}}
{{Medalista infobox/MŚ|KT|Colorado Springs|1986|srebro|Druż. na czas}}
{{Zawodnik zima infobox/podrozdział|[[Puchar Świata w kolarstwie szosowym|Puchar Świata]]}}
{{Zawodnik zima infobox/puchar||Kryształowa kula|[[Puchar Świata w Kolarstwie Szosowym 1992|1992]]|}}
}}
}}
{{Kolarz infobox
{{Kolarz infobox
Linia 39: Linia 41:


== Kariera ==
== Kariera ==
Przed [[Zjednoczenie Niemiec|zjednoczeniem Niemiec]] reprezentował barwy NRD. W latach 1977 i 1978 zdobywał złote medale szosowych mistrzostw świata juniorów w drużynowej jeździe na czas. W 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej [[Wyścig Pokoju|Wyścigu Pokoju]], a wspólnie z [[Falk Boden|Falkiem Bodenem]], [[Bernd Drogan|Berndem Droganem]] i [[Hans-Joachim Hartnick|Hansem-Joachimem Hartnickiem]] był drugi w drużynowej jeździe na czas na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980|igrzyskach olimpijskich w Moskwie]]. Na [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 1981|mistrzostwach świata w Pradze]] w 1981 roku razem z Droganem, Olafem Ludwigiem i [[Mario Kummer]]em zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. W latach 1982 i 1986 zwyciężał w Wyścigu Pokoju, w latach 1983 i 1985 w DDR Rundfahrt, w 1987 roku w Rund um Berlin, w 1990 roku w Tour of Norway, a w 1992 roku wygrał [[Amstel Gold Race]]. W międzyczasie wziął udział w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988|igrzyskach olimpijskich w Seulu]] i zdobył tam złoty medal w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego, wyprzedzając dwóch reprezentantów [[Niemcy Zachodnie|RFN]]: [[Bernd Gröne|Bernda Gröne]] i [[Christian Henn|Christiana Henna]]. Ostatni medal zdobył podczas [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 1993|szosowych mistrzostw świata w Oslo]] w 1993 roku, gdzie zdobył brązowy medal w wyścigu zawodowców ze startu wspólnego, ulegając jedynie [[Lance Armstrong|Lance'owi Armstrongowi]] z [[Stany Zjednoczone|USA]] i [[Hiszpania|Hiszpanowi]] [[Miguel Indurain|Miguelowi Indurainowi]]. Startował także na torze, zdobywając między innymi srebrny medal w wyścigu punktowym amatorów na [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1986|mistrzostwach świata w Colorado Springs]]. Startując sześciokrotnie w [[Tour de France]] wygrał 3 etapy (1990, 1992, 1993) i zwyciężył w klasyfikacji sprinterów ([[Zielona koszulka najlepszego sprintera Tour de France|zielona koszulka 1990]]), a w 1992 roku zdobył ponadto [[Puchar Świata w kolarstwie szosowym]] [[Union Cycliste Internationale|UCI]]. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju, zarówno w kolarstwie torowym jak i szosowym, w tym łącznie sześć złotych. Karierę zawodniczą zakończył w 1996 r.
Przed [[Zjednoczenie Niemiec|zjednoczeniem Niemiec]] reprezentował barwy NRD. W latach 1977 i 1978 zdobywał złote medale szosowych mistrzostw świata juniorów w drużynowej jeździe na czas. W 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej [[Wyścig Pokoju|Wyścigu Pokoju]], a wspólnie z [[Falk Boden|Falkiem Bodenem]], [[Bernd Drogan|Berndem Droganem]] i [[Hans-Joachim Hartnick|Hansem-Joachimem Hartnickiem]] był drugi w drużynowej jeździe na czas na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980|igrzyskach olimpijskich w Moskwie]]. Na [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 1981|mistrzostwach świata w Pradze]] w 1981 roku razem z Droganem, Olafem Ludwigiem i [[Mario Kummer]]em zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. W latach 1982 i 1986 zwyciężał w Wyścigu Pokoju, w latach 1983 i 1985 w DDR Rundfahrt, w 1987 roku w Rund um Berlin, w 1990 roku w Tour of Norway, a w 1992 roku wygrał [[Amstel Gold Race]]. W międzyczasie wziął udział w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988|igrzyskach olimpijskich w Seulu]] i zdobył tam złoty medal w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego, wyprzedzając dwóch reprezentantów [[Niemcy Zachodnie|RFN]]: [[Bernd Gröne|Bernda Gröne]] i [[Christian Henn|Christiana Henna]]. Ostatni medal zdobył podczas [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 1993|szosowych mistrzostw świata w Oslo]] w 1993 roku, gdzie zdobył brązowy medal w wyścigu zawodowców ze startu wspólnego, ulegając jedynie [[Lance Armstrong|Lance'owi Armstrongowi]] z [[Stany Zjednoczone|USA]] i [[Hiszpania|Hiszpanowi]] [[Miguel Indurain|Miguelowi Indurainowi]]. Startował także na torze, zdobywając między innymi srebrny medal w wyścigu punktowym amatorów na [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Torowym 1986|mistrzostwach świata w Colorado Springs]]. Startując sześciokrotnie w [[Tour de France]] wygrał 3 etapy (1990, 1992, 1993) i zwyciężył w klasyfikacji sprinterów ([[Zielona koszulka najlepszego sprintera Tour de France|zielona koszulka 1990]]), a w [[Puchar Świata w Kolarstwie Szosowym 1992|sezonie 1992]] zdobył ponadto [[Puchar Świata w kolarstwie szosowym]] [[Union Cycliste Internationale|UCI]]. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju, zarówno w kolarstwie torowym jak i szosowym, w tym łącznie sześć złotych. Karierę zawodniczą zakończył w 1996 r.


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 17:34, 28 paź 2013

Olaf Ludwig
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1960
Gera, NRD

Dyscypliny

kolarstwo torowe

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złoto Seul 1988 kolarstwo

(Start wspólny)
srebro Moskwa 1980 kolarstwo

(Druż. na czas)
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
złoto Brno 1981 Druż. na czas
brąz Oslo 1993 Start wspólny
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
srebro Colorado Springs 1986 Druż. na czas
Puchar Świata
Kryształowa kula
1992

Szablon:Kolarz infobox Olaf Ludwig (ur. 13 kwietnia 1960 w Gerze) - niemiecki kolarz szosowy i torowy, dwukrotny medalista olimpijski, dwukrotny medalista szosowych i srebrny medalista torowych mistrzostw świata.

Kariera

Przed zjednoczeniem Niemiec reprezentował barwy NRD. W latach 1977 i 1978 zdobywał złote medale szosowych mistrzostw świata juniorów w drużynowej jeździe na czas. W 1980 roku zajął trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Wyścigu Pokoju, a wspólnie z Falkiem Bodenem, Berndem Droganem i Hansem-Joachimem Hartnickiem był drugi w drużynowej jeździe na czas na igrzyskach olimpijskich w Moskwie. Na mistrzostwach świata w Pradze w 1981 roku razem z Droganem, Olafem Ludwigiem i Mario Kummerem zdobył złoty medal w tej samej konkurencji. W latach 1982 i 1986 zwyciężał w Wyścigu Pokoju, w latach 1983 i 1985 w DDR Rundfahrt, w 1987 roku w Rund um Berlin, w 1990 roku w Tour of Norway, a w 1992 roku wygrał Amstel Gold Race. W międzyczasie wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu i zdobył tam złoty medal w indywidualnym wyścigu ze startu wspólnego, wyprzedzając dwóch reprezentantów RFN: Bernda Gröne i Christiana Henna. Ostatni medal zdobył podczas szosowych mistrzostw świata w Oslo w 1993 roku, gdzie zdobył brązowy medal w wyścigu zawodowców ze startu wspólnego, ulegając jedynie Lance'owi Armstrongowi z USA i Hiszpanowi Miguelowi Indurainowi. Startował także na torze, zdobywając między innymi srebrny medal w wyścigu punktowym amatorów na mistrzostwach świata w Colorado Springs. Startując sześciokrotnie w Tour de France wygrał 3 etapy (1990, 1992, 1993) i zwyciężył w klasyfikacji sprinterów (zielona koszulka 1990), a w sezonie 1992 zdobył ponadto Puchar Świata w kolarstwie szosowym UCI. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju, zarówno w kolarstwie torowym jak i szosowym, w tym łącznie sześć złotych. Karierę zawodniczą zakończył w 1996 r.

Linki zewnętrzne

Szablon:Link GA