Bitwa pod Cana: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
infobox
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 21: Linia 21:
{{Wojny Francuzów z Dahomejem}}
{{Wojny Francuzów z Dahomejem}}


'''Bitwa pod Cana''' – starcie zbrojne, które miało miejsce [[22 stycznia]] [[1892]] pomiędzy armią Francuską, a armią Dahomeju w czasie II wojny francuzów z Dahomejem. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Francuzów.
'''Bitwa pod Cana''' – starcie zbrojne, które miało miejsce [[22 stycznia]] [[1892]] pomiędzy armią francuską, a armią [[Dahomej]]u w czasie II wojny Francuzów z Dahomejem. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Francuzów.


Po wybuchu wojny w 1892 roku Francja wysłała przeciwko Dahomejowi 4000 ekspedycję dowodzoną przez Alfreda Doodsa. [[20 września]] [[1892]] r. odniosła ona zwycięstwo w [[bitwa pod Dogba|bitwie pod Dogba]] i ruszyła na stolicę Dahomeju Abomej. 2 listopada dotarła do Cany, gdzie zaczynała się tzw. królewska droga prowadząca do stolicy. Francuzi rozbili obóz przed murami miasta i czekali na działa. W nocy Dahomejczycy przypuścili pierwszy atak, który został odparty. Przez następne 3 dni obóz był atakowany, ale Francuzi nie ulegli. 6 listopada nadeszły działa i wybito wyłomy w murach. Piechota wdarła się do świętego miasta i po kilku godzinach zdobyła je. Doods oczekiwał kolejnej bitwy o stolicę, jednak w Abomeju nie napotkał oporu. Był to praktycznie koniec wojny choć Behnzin poddał się dopiero w [[1894]]r.
Po wybuchu wojny w 1892 roku Francja wysłała przeciwko Dahomejowi 4000 ekspedycję dowodzoną przez Alfreda Doodsa. [[20 września]] [[1892]] r. odniosła ona zwycięstwo w [[bitwa pod Dogba|bitwie pod Dogba]] i ruszyła na stolicę Dahomeju Abomej. 2 listopada dotarła do Cany, gdzie zaczynała się tzw. królewska droga prowadząca do stolicy. Francuzi rozbili obóz przed murami miasta i czekali na działa. W nocy Dahomejczycy przypuścili pierwszy atak, który został odparty. Przez następne 3 dni obóz był atakowany, ale Francuzi nie ulegli. 6 listopada nadeszły działa i wybito wyłomy w murach. Piechota wdarła się do świętego miasta i po kilku godzinach zdobyła je. Doods oczekiwał kolejnej bitwy o stolicę, jednak w Abomeju nie napotkał oporu. Był to praktycznie koniec wojny, choć Behnzin poddał się dopiero w [[1894]] r.

'''Bibliografia'''


=== Bibliografia ===
* Leksykon 1001 bitew, Wyd. Muza, Warszawa 2012 ISBN 978-83-7758-208-4
* Leksykon 1001 bitew, Wyd. Muza, Warszawa 2012 ISBN 978-83-7758-208-4
* Leksykon bitew świata, Warszawa 2004 ISBN 8370201385
* Leksykon bitew świata, Warszawa 2004 ISBN 8370201385

Wersja z 11:25, 28 cze 2014

II wojna Francuzów z Dahomejem 1892–1894
Ilustracja
{{{opis grafiki}}}
Czas

{{{czas}}}

Terytorium

Dahomej

Wynik

Zwycięstwo Francuzów

Strony konfliktu
Francja Dahomej
Dowódcy
Alfred Doods Behanzin
Siły
800 żołnierzy Legii Cudzoziemskiej i ok. 1200strzelców senegalskich 1200 wojowników i 300 Amazonek gwardii królewskiej
Straty
ok. 200 nieznane
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}

Szablon:Wojny Francuzów z Dahomejem

Bitwa pod Cana – starcie zbrojne, które miało miejsce 22 stycznia 1892 pomiędzy armią francuską, a armią Dahomeju w czasie II wojny Francuzów z Dahomejem. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Francuzów.

Po wybuchu wojny w 1892 roku Francja wysłała przeciwko Dahomejowi 4000 ekspedycję dowodzoną przez Alfreda Doodsa. 20 września 1892 r. odniosła ona zwycięstwo w bitwie pod Dogba i ruszyła na stolicę Dahomeju Abomej. 2 listopada dotarła do Cany, gdzie zaczynała się tzw. królewska droga prowadząca do stolicy. Francuzi rozbili obóz przed murami miasta i czekali na działa. W nocy Dahomejczycy przypuścili pierwszy atak, który został odparty. Przez następne 3 dni obóz był atakowany, ale Francuzi nie ulegli. 6 listopada nadeszły działa i wybito wyłomy w murach. Piechota wdarła się do świętego miasta i po kilku godzinach zdobyła je. Doods oczekiwał kolejnej bitwy o stolicę, jednak w Abomeju nie napotkał oporu. Był to praktycznie koniec wojny, choć Behnzin poddał się dopiero w 1894 r.

Bibliografia