Filaret (Gumilewski): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne, int.,commons |
|||
Linia 45: | Linia 45: | ||
== Biografia == |
== Biografia == |
||
=== Młodość i wczesna działalność === |
=== Młodość i wczesna działalność === |
||
Był synem kapłana prawosławnego. Imię świeckie Dmitrij otrzymał na chrzcie na cześć św. [[Dymitr z Tesaloniki|Dymitra z Tesaloniki]]. Już w dzieciństwie chłopiec był wdrażany przez ojca do pomocniczej służby w [[parafia]]lnej [[cerkiew (budynek)|cerkwi]], zaś w wieku siedmiu lat został oddany na naukę do [[hierodiakon]]a Nikona, mieszkańca [[Pustelnia Zaśnięcia Matki Bożej w Wyszy|pustelni Zaśnięcia Matki Bożej w Wyszy]]. Następnie rozpoczął naukę w szkole duchownego w [[Szack]]u, gdzie biskup tambowski [[Jonasz (Wasiljewski)|Jonasz]] [[nazwiska seminaryjne|zmienił jego rodowe nazwisko]] Konobiejewski na Gumilewski. Ojciec Dmitrija planował, że syn zostanie duchownym żonatym i przejmie po nim [[parafia|parafię]]. Początkowo przyszły biskup faktycznie poszukiwał przyszłej małżonki, ostatecznie jednak zdecydował się na kontynuowanie edukacji teologicznej i wstąpienie do monasteru. W 1826 został przyjęty do [[Moskiewska Akademia Duchowna|Moskiewskiej Akademii Duchownej]], zaś po jej ukończeniu, 19 sierpnia 1829, złożył wieczyste śluby mnisze przed metropolitą moskiewskim [[Filaret (Drozdow)|Filaretem]]. Hierarcha ten w szczególny sposób opiekował się młodym mnichem, pragnąc, by ten został w przyszłości jego następcą. 3 lutego 1830 Filaret (Gumilewski) został wyświęcony na [[hierodiakon]]a, zaś 29 czerwca |
Był synem kapłana prawosławnego. Imię świeckie Dmitrij otrzymał na chrzcie na cześć św. [[Dymitr z Tesaloniki|Dymitra z Tesaloniki]]. Już w dzieciństwie chłopiec był wdrażany przez ojca do pomocniczej służby w [[parafia]]lnej [[cerkiew (budynek)|cerkwi]], zaś w wieku siedmiu lat został oddany na naukę do [[hierodiakon]]a Nikona, mieszkańca [[Pustelnia Zaśnięcia Matki Bożej w Wyszy|pustelni Zaśnięcia Matki Bożej w Wyszy]]. Następnie rozpoczął naukę w szkole duchownego w [[Szack]]u, gdzie biskup tambowski [[Jonasz (Wasiljewski)|Jonasz]] [[nazwiska seminaryjne|zmienił jego rodowe nazwisko]] Konobiejewski na Gumilewski. Ojciec Dmitrija planował, że syn zostanie duchownym żonatym i przejmie po nim [[parafia|parafię]]. Początkowo przyszły biskup faktycznie poszukiwał przyszłej małżonki, ostatecznie jednak zdecydował się na kontynuowanie edukacji teologicznej i wstąpienie do monasteru. W 1826 został przyjęty do [[Moskiewska Akademia Duchowna|Moskiewskiej Akademii Duchownej]], zaś po jej ukończeniu, 19 sierpnia 1829, złożył wieczyste śluby mnisze przed metropolitą moskiewskim [[Filaret (Drozdow)|Filaretem]]. Hierarcha ten w szczególny sposób opiekował się młodym mnichem, pragnąc, by ten został w przyszłości jego następcą. 3 lutego 1830 Filaret (Gumilewski) został wyświęcony na [[hierodiakon]]a, zaś 29 czerwca – na [[hieromnich]]a<ref name="ortho">[http://www.ortho-rus.ru/cgi-bin/ps_file.cgi?2_2411 Филарет (Гумилевский)]</ref>. |
||
Jeszcze w czasie studiów duchowny został zatrudniony w Moskiewskiej Akademii Duchownej jako bibliotekarz, a po uzyskaniu końcowego dyplomu wyznaczony na cenzora uczelni i wykładowcę historii Cerkwi prawosławnej. Formalnie został zaliczony w poczet mnichów [[Monaster Doński|Monasteru Dońskiego]]. W 1832 został przeniesiony do katedry Pisma Świętego, zaś po roku został wykładowcą [[teologia dogmatyczna|teologii dogmatycznej]] i [[teologia moralna|moralnej]]. W 1833 objął stanowisko inspektora Moskiewskiej Akademii Duchownej i zgodnie ze zwyczajem został równocześnie mianowany przełożonym monasteru Objawienia Pańskiego w Moskwie<ref name="ortho"/>. Po dwóch latach awansował na rektora Akademii, otrzymując równocześnie godność [[archimandryta|archimandryty]]. W tym samym roku przeprowadził kontrolę wewnętrzną w seminariach duchownych przy Pustelni Wifańskiej, w [[Wołogda|Wołogdzie]], [[Jarosław (miasto w Rosji)|Jarosławiu]], [[Kostroma (miasto)|Kostromie]] i [[Tambow]]ie<ref name="ortho"/>. |
Jeszcze w czasie studiów duchowny został zatrudniony w Moskiewskiej Akademii Duchownej jako bibliotekarz, a po uzyskaniu końcowego dyplomu wyznaczony na cenzora uczelni i wykładowcę historii Cerkwi prawosławnej. Formalnie został zaliczony w poczet mnichów [[Monaster Doński|Monasteru Dońskiego]]. W 1832 został przeniesiony do katedry Pisma Świętego, zaś po roku został wykładowcą [[teologia dogmatyczna|teologii dogmatycznej]] i [[teologia moralna|moralnej]]. W 1833 objął stanowisko inspektora Moskiewskiej Akademii Duchownej i zgodnie ze zwyczajem został równocześnie mianowany przełożonym monasteru Objawienia Pańskiego w Moskwie<ref name="ortho"/>. Po dwóch latach awansował na rektora Akademii, otrzymując równocześnie godność [[archimandryta|archimandryty]]. W tym samym roku przeprowadził kontrolę wewnętrzną w seminariach duchownych przy Pustelni Wifańskiej, w [[Wołogda|Wołogdzie]], [[Jarosław (miasto w Rosji)|Jarosławiu]], [[Kostroma (miasto)|Kostromie]] i [[Tambow]]ie<ref name="ortho"/>. |
||
=== Biskup === |
=== Biskup === |
Wersja z 13:07, 1 lip 2014
Dmitrij Gumilewski | |
arcybiskup czernihowski i nieżyński | |
Data i miejsce urodzenia |
23 października 1806 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
9 sierpnia 1866 |
Miejsce pochówku | |
arcybiskup czernihowski | |
Okres sprawowania |
1859-1866 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
19 sierpnia 1829 |
Diakonat |
3 lutego 1830 |
Prezbiterat |
29 czerwca 1830 |
Nominacja biskupia |
październik 1841 |
Chirotonia biskupia |
21 grudnia 1841 |
Filaret, imię świeckie Dmitrij Grigoriewicz Gumilewski (ur. 23 października 1805 w Konobiejewce, zm. 9 sierpnia 1866 w Konotopie) – rosyjski biskup prawosławny, historyk Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Święty prawosławny.
Biografia
Młodość i wczesna działalność
Był synem kapłana prawosławnego. Imię świeckie Dmitrij otrzymał na chrzcie na cześć św. Dymitra z Tesaloniki. Już w dzieciństwie chłopiec był wdrażany przez ojca do pomocniczej służby w parafialnej cerkwi, zaś w wieku siedmiu lat został oddany na naukę do hierodiakona Nikona, mieszkańca pustelni Zaśnięcia Matki Bożej w Wyszy. Następnie rozpoczął naukę w szkole duchownego w Szacku, gdzie biskup tambowski Jonasz zmienił jego rodowe nazwisko Konobiejewski na Gumilewski. Ojciec Dmitrija planował, że syn zostanie duchownym żonatym i przejmie po nim parafię. Początkowo przyszły biskup faktycznie poszukiwał przyszłej małżonki, ostatecznie jednak zdecydował się na kontynuowanie edukacji teologicznej i wstąpienie do monasteru. W 1826 został przyjęty do Moskiewskiej Akademii Duchownej, zaś po jej ukończeniu, 19 sierpnia 1829, złożył wieczyste śluby mnisze przed metropolitą moskiewskim Filaretem. Hierarcha ten w szczególny sposób opiekował się młodym mnichem, pragnąc, by ten został w przyszłości jego następcą. 3 lutego 1830 Filaret (Gumilewski) został wyświęcony na hierodiakona, zaś 29 czerwca – na hieromnicha[1].
Jeszcze w czasie studiów duchowny został zatrudniony w Moskiewskiej Akademii Duchownej jako bibliotekarz, a po uzyskaniu końcowego dyplomu wyznaczony na cenzora uczelni i wykładowcę historii Cerkwi prawosławnej. Formalnie został zaliczony w poczet mnichów Monasteru Dońskiego. W 1832 został przeniesiony do katedry Pisma Świętego, zaś po roku został wykładowcą teologii dogmatycznej i moralnej. W 1833 objął stanowisko inspektora Moskiewskiej Akademii Duchownej i zgodnie ze zwyczajem został równocześnie mianowany przełożonym monasteru Objawienia Pańskiego w Moskwie[1]. Po dwóch latach awansował na rektora Akademii, otrzymując równocześnie godność archimandryty. W tym samym roku przeprowadził kontrolę wewnętrzną w seminariach duchownych przy Pustelni Wifańskiej, w Wołogdzie, Jarosławiu, Kostromie i Tambowie[1].
Biskup
Dzięki protekcji metropolity moskiewskiego Filareta w październiku 1841 rektor Moskiewskiej Akademii Duchownej został nominowany na biskupa ryskiego. Metropolita Filaret wskazał na niego z uwagi na jego znajomość języka niemieckiego i niemieckiej teologii protestanckiej. Filaret (Gumilewski) przyjął chirotonię biskupią 21 grudnia 1841 w soborze Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Petersburgu. W eparchii ryskiej otworzył 63 nowe parafie z 20 wolno stojącymi cerkwiami oraz 43 tymczasowymi świątyniami. Jego działalność sprawiła, iż znalazł się w konflikcie z miejscową niemiecką szlachtą i w 1848 został przeniesiony na katedrę charkowską[1]. W nowej eparchii opiekował się szkołami duchownymi, dbał o funkcjonowanie seminariów duchownych i monasterów, wznosił nowe cerkwie i odnawiał już istniejące. W 1857 otrzymał godność arcybiskupią. Dwa lata później przeniesiony na katedrę czernihowską i nieżyńską, gdzie prowadził analogiczną działalność[1]. Prowadził także pracę duszpasterską w więzieniach. Był również znany jako znakomity kaznodzieja. Szczególną sławę zyskały jego kazania pasyjne, jakie wygłaszał w okresie Wielkiego Postu[1].
Zmarł w Konotopie w czasie epidemii cholery, gdy wiedząc o rozprzestrzeniającej się chorobie udał się w objazd eparchii, pragnąc duchowo wspierać wiernych. Jego ciało zostało przewiezione z Konotopu do Czernihowa w asyście tłumów wiernych (łącznie na różnych odcinkach drogi przy trumnie duchownego zgromadziło się do 12 tys. osób)[1].
Działalność literacka i naukowa
Filaret (Gumilewski) jest autorem jednej z pierwszych naukowych syntez historii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[2], zatytułowej Istorija Russkoj Cerkwi w piati pieriodach. Biskup opracował także podręcznik teologii dogmatycznej Prawosławnoje dogmaticzeskoje bogosłowije, żywoty świętych Dymitra Rostowskiego, Cyryla i Metodego, Mitrofana z Woroneża, Sergiusza z Radoneża, świętych południowosłowiańskich, opisy statystyczne eparchii czernihowskiej i charkowskiej. Wydał ponadto zbiory swoich homilii[1].
Kanonizacja
W 2009 Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego uznał Filareta (Gumilewskiego) za świętego czczonego lokalnie w eparchii czernihowskiej. Akt kanonizacji przeprowadził metropolita kijowski i całej Ukrainy Włodzimierz[3].