Fokaja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m Dodana kategoria:Starożytność |
m kat |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
Zobacz też: [[Efez]]. |
Zobacz też: [[Efez]]. |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Starożytna Grecja]] |
Wersja z 11:48, 14 sie 2004
Fokaja to starożytne miasto założone przez Jonów u zachodnich wybrzeży Azji Mniejszej prawdopodobnie w X wieku p.n.e. Należało do najsilniejszych miast regionu. Razem z Miletem założyło nad Morzem Czarnym m.in. kolonie Amisos i Apollonia Pontyjska (tę drugą w roku 609 p.n.e.), a samodzielnie Lampsakos nad Hellespontem w 654 p.n.e..
Później Fokaja rozpoczęła kolonizację zachodnich wybrzeży Morza Śródziemnego. Około 600 roku p.n.e. Fokajczycy założyli Massalię (dzisiejsza Marsylia), a około 560 p.n.e. Alalię na Korsyce. Niewykluczone, że założyli również krótkotrwałe kolonie na Sardynii. Ich flota pokonała na początku VI wieku p.n.e. Kartagińczyków, co pozwoliło Fokajczykom czerpać duże zyski z handlu w północno-zachodniej części Morza Śródziemnego. Ich żeglarze docierali nawet do zachodnich wybrzeży Hiszpanii.
Gdy w roku 546 p.n.e. wojska perskie dotarły do Jonii, większość mieszkańców Fokai zdecydowała się opuścić miasto i odpłynąć do Alalii na Korsyce. W 535 p.n.e. Fokajczycy starli się pod Alalią z połączonymi flotami Kartaginy i Etrusków. Ponieśli w bitwie ogromne straty i musieli opuścić Korsykę. Osiedlili się ostatecznie w Elei na południowo-zachodnim wybrzeżu Italii.
Ci którzy pozostali w mieście uczestniczyli później w powstaniu miast jońskich przeciwko perskiemu panowaniu.
Zobacz też: Efez.