Albert Forster: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
linkowanie
Dexbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Removing Link GA template
Linia 77: Linia 77:
[[Kategoria:Zbrodniarze nazistowscy straceni przez powieszenie]]
[[Kategoria:Zbrodniarze nazistowscy straceni przez powieszenie]]
[[Kategoria:Więźniowie więzienia mokotowskiego]]
[[Kategoria:Więźniowie więzienia mokotowskiego]]

{{Link GA|sv}}

Wersja z 17:40, 1 wrz 2014

Albert Maria Forster
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1902
Fürth

Data i miejsce śmierci

28 lutego 1952
Warszawa

Staatsoberhaupt Wolnego Miasta Gdańska
Okres

od 23 sierpnia 1939
do 1 września 1939

Przynależność polityczna

NSDAP

Poprzednik

Arthur Greiser

Areszt Śledczy Warszawa-Mokotów, miejsce śmierci Alberta Forstera

Albert Maria Forster (ur. 26 lipca 1902 w Fürth, Bawaria, zm. 28 lutego 1952 w Warszawie) – niemiecki zbrodniarz wojenny.

Życiorys

Członek NSDAP nr 1924, SS nr 158. Od 15 października 1930 pełnił na polecenie Adolfa Hitlera funkcję gauleitera gdańskiego (Wolne Miasto Gdańsk) NSDAP.

Odpowiedzialny za łamanie postanowień traktatu wersalskiego w Wolnym Mieście Gdańsku, łamanie konstytucji tegoż, nielegalne uzbrajanie oraz rozbudowę oddziałów SA i SS na jego terenie oraz prześladowania przedstawicieli opozycji, Polaków oraz Żydów jeszcze przed wojną.

W wyniku walki o władzę przejął jej pełnię, eliminując Prezydenta Senatu Wolnego Miasta Gdańska Artura Greisera, który po 1 września 1939 roku został przeniesiony do Wielkopolski. Po wybuchu wojny Albert Forster otrzymał stanowisko namiestnika (Reichsstatthalter) Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie (Reichsgau Danzig-Westpreußen).

Organizator przyłączenia Gdańska do Rzeszy oraz odpowiedzialny za powstanie obozu koncentracyjnego Stutthof i masowe egzekucje w Piaśnicy (12 tysięcy pomordowanych) na Kaszubach. 31 grudnia 1941 został awansowany na stopień SS-Obergruppenführera. Bezpośrednio odpowiedzialny za prześladowania Polaków w Okręgu Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie, ich masowe wysiedlenia, prześladowania. W listopadzie 1939 roku Forster powiedział: Kto należy do narodu polskiego, musi zniknąć. Najzaszczytniejszym dla nas zadaniem jest uczynienie wszystkiego, aby każdy przejaw polskości zginął bez reszty[1].

Odpowiedzialny także za brak planowej ewakuacji ludności niemieckiej, wprowadzanie jej w błąd w 1945 roku. Doprowadził tymi działaniami (oraz nieustannymi kłótniami z gauleiterem Prus Wschodnich Erichem Kochem) do paniki, zatorów na drogach, braku możliwości ewakuacji z Gdańska ponad miliona Niemców.

W 1945 uciekł przed zemstą Polaków oraz Armią Czerwoną do Niemiec na pokładzie motorówki. Biograf gauileitera, Dieter Schenk opisuje, że podczas załadunku Forster domagał się także zabrania posiadanych przez siebie gdańskich mebli i innych wartościowych przedmiotów, czym naraził się na kpiny i spowodował zdecydowany sprzeciw oficera Wehrmachtu odpowiedzialnego za przygotowanie podróży.

Jego nazwisko znalazło się na alianckiej liście zbrodniarzy wojennych. Zatrzymany przez Anglików w Niemczech, w sierpniu 1946 wydany został Polsce. Osądzony przez Najwyższy Trybunał Narodowy w Gdańsku od 5 do 29 kwietnia 1948, skazany został za popełnione zbrodnie wojenne na karę śmierci. Wyrok wykonano 28 lutego 1952 w więzieniu na Mokotowie w Warszawie.

Do dzisiaj istnieje w Gdańsku niewielki dom jednorodzinny, w którym mieszkał wraz z rodziną do 1939 roku (przy ulicy Generała Bora-Komorowskiego 95).

Po wybuchu wojny Forster przeniósł się do komfortowej willi z ogrodem przy ul. Dębinki 1, w której w latach 1936-1939 siedzibę miało prywatne gimnazjum żydowskie prowadzone przez Ruth Rosenbaum (tzw. Gimnazjum Rosenbaumów). Obecnie w budynku znjaduje się siedziba Katedry Chirurgii Stomatologicznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego.[2]

Zachowała się także jego rezydencja na gdańskiej Wyspie Sobieszewskiej, tzw. "Forsterówka"[3].

W literaturze popularnej pojawia się wersja, bazująca na pracy Levine'a, że Forster nie został stracony, lecz żył w areszcie domowym do naturalnej śmierci. Teza ta nie została jednak potwierdzona w jakichkolwiek poważnych źródłach.

Honorowy obywatel miasta:

  1. Piotr Bejrowski "Tajna Organizacja Wojskowa "Gryf Kaszubski"", Pomorskie. Magazyn samorządu województwa pomorskiego nr 1 (97) styczeń-luty 2013, str. 22-23
  2. Mieczysław Abramowicz, Idisze szkejnim fun Langfur (Żydowscy sąsiedzi z Wrzeszcza). w: Wędrówki po Wrzeszczu. [red.:] K. Szczepańska, J. Szczepański, Gdańsk 2011, s. 207-209. ISBN 978-83-7453-016-3, ISBN 978-83-62063-08-6
  3. Bartosz Gondek "Hitler, Forster, Danzig. Co zostało w dzisiejszym Gdańsku po nazistach?" http://trojmiasto.gazeta.pl/trojmiasto/1,35612,12118773,Hitler__Forster__Danzig__Co_zostalo_w_dzisiejszym.html

Bibliografia

  • Levine, S. Herbert: Local Authority and the SS State: The Conflict Over Population Policy in Danzig-West Prussia, 1939-1945, Central European History 1969
  • Schenk, D.: Albert Forster - gdański namiestnik Hitlera, Polnord 2002
  • Cichy, E.: Faszyzm w Gdańsku 1930 - 1945, Adam Marszałek 2002

Linki zewnętrzne