Piroforyczność: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
drobne |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Piroforyczność''' - własność [[pierwiastek chemiczny|pierwiastków]] i [[związek chemiczny|związków chemicznych]] do samozapłonu w kontakcie z [[tlen|tlenem]] z [[powietrze|powietrza]]. Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są [[pył|pyły]] i [[aerozol|aerozole]]. Np: węgiel kamienny w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi już nawet w temperaturze 60°C. |
'''Piroforyczność''' - własność [[pierwiastek chemiczny|pierwiastków]] i [[związek chemiczny|związków chemicznych]] do samozapłonu w kontakcie z [[tlen|tlenem]] z [[powietrze|powietrza]]. |
||
Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są [[pył|pyły]] i [[aerozol|aerozole]]. Np: [[węgiel kamienny]] w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi już nawet w temperaturze 60°C. |
|||
Do pierwiastków wykazujących silne własności piroforyczne w temperaturze pokojowej należą m.in [[metal alkaliczny|metale alkaliczne]] (zwłaszcza [[potas|potas]], [[cez]] i [[frans]]) a także [[fosfor]] w postaci czerwonej. Przykładami związków piroforycznych są np: [[Tetrahydroglinian litu|glinowodorek litu]] (LiAlH<sub>4</sub>) , [[wodorek sodu]] (NaH) [[metylolit]] (CH<sub>3</sub>Li). |
Do pierwiastków wykazujących silne własności piroforyczne w temperaturze pokojowej należą m.in [[metal alkaliczny|metale alkaliczne]] (zwłaszcza [[potas|potas]], [[cez]] i [[frans]]) a także [[fosfor]] w postaci czerwonej. Przykładami związków piroforycznych są np: [[Tetrahydroglinian litu|glinowodorek litu]] (LiAlH<sub>4</sub>) , [[wodorek sodu]] (NaH) [[metylolit]] (CH<sub>3</sub>Li). |
||
Wersja z 00:23, 29 lip 2006
Piroforyczność - własność pierwiastków i związków chemicznych do samozapłonu w kontakcie z tlenem z powietrza.
Piroforyczność nie jest stałą cechą substancji lecz zależy silnie od ich postaci fizycznej oraz temperatury. Szczególnie podatne na samozapłon są pyły i aerozole. Np: węgiel kamienny w postaci bloków nie wykazuje silnych własności piroforycznych w temperaturze pokojowej, lecz w formie pyłu może ulec samozapłonowi już nawet w temperaturze 60°C.
Do pierwiastków wykazujących silne własności piroforyczne w temperaturze pokojowej należą m.in metale alkaliczne (zwłaszcza potas, cez i frans) a także fosfor w postaci czerwonej. Przykładami związków piroforycznych są np: glinowodorek litu (LiAlH4) , wodorek sodu (NaH) metylolit (CH3Li).