Włodycy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m integracja szablonów do szablonu dopracować |
wikilink |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[Ministeriał]] |
|||
* [[Skartabelat]] |
* [[Skartabelat]] |
||
[[Kategoria:Historia społeczna średniowiecza]] |
[[Kategoria:Historia społeczna średniowiecza]] |
||
Wersja z 11:15, 18 wrz 2014
 |
Ten artykuł od 2010-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Włodycy – warstwa drobnego rycerstwa w Polsce w XIV - XV wieku. Istota i pochodzenie włodyków stanowią przedmiot naukowych sporów. Zapewne mianem tym określano w Polsce wszystkich rycerzy (dostojników oraz drobne rycerstwo). W okresie formowania się stanu szlacheckiego (od połowy XIII w.), słabsze ekonomicznie jednostki spośród stanu rycerskiego (być może też tzw. rycerstwo służebne) [1] utworzyły grupę społeczną usytuowaną poniżej szlachty, dobrze widoczną w Małopolsce, mało wyraźnie na Mazowszu, nieobecną w Wielkopolsce. Główszczyzna za zabicie włodyki była dwukrotnie niższa niż za rycerza a dwa razy wyższa niż za woja kreowanego z sołtysa lub kmiecia (militi autem creato de sculteto vel de kmethone) zwanego panoszą. [2] Wraz z rozwojem przywilejów stanowych w XV wieku, nastąpił zanik włodyków, którzy bądź przeszli do stanu szlacheckiego (zwłaszcza przenosząc się na Ruś), bądź znaleźli się w stanie mieszczańskim lub chłopskim.
- ↑ Michał Sczaniecki Powszechna historia państwa i prawa (kilka wydań) paragraf 124 "Ministeriałowie" - nazywa włodyków odpowiednikiem ministeriałów, niższej szlachty w Rzeszy, pochodzącej od ludności niewolnej, przypisanej do ziemi i zobowiązanej do służby wojskowej.
- ↑ Romuald Hube Ustawodawstwo Kazimierza Wielkiego Warszawa 1881 s.109n i 134. Oswald Balzer Skartabelat w ustroju szlachetstwa polskiego Kraków 1911 s.1 - 5 i 21. Stanisław Kutrzeba Mężobójstwo w prawie polskiem XIV i XV wieku Kraków 1907 s.131n.