Gubernia radomska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uzupełnienie brakującego w wyliczeniu ósmego powiatu - stopnickiego
m MalarzBOT: porządkowanie poziomów nagłówków
Linia 42: Linia 42:
[[Gubernia kielecka|gubernię kielecką]].
[[Gubernia kielecka|gubernię kielecką]].


=== Siedziba władz guberni ===
== Siedziba władz guberni ==
Siedzibą Komisji Województwa Sandomierskiego był klasycystyczny budynek wzniesiony w latach 1825-1827 wg projektu Antonia Corazziego - architekta sprowadzonego w 1819 z Toskanii na prośbę rządu Królestwa Polskiego, a konkretnie dzięki staraniom Stanisława Staszica. Spełniał on rolę reprezentacyjnej siedziby władz aż do upadku Królestwa Kongresowego w 1916 roku.
Siedzibą Komisji Województwa Sandomierskiego był klasycystyczny budynek wzniesiony w latach 1825-1827 wg projektu Antonia Corazziego - architekta sprowadzonego w 1819 z Toskanii na prośbę rządu Królestwa Polskiego, a konkretnie dzięki staraniom Stanisława Staszica. Spełniał on rolę reprezentacyjnej siedziby władz aż do upadku Królestwa Kongresowego w 1916 roku.


=== Podział administracyjny do 1866 ===
== Podział administracyjny do 1866 ==
Do roku 1866 gubernia liczyła 8 powiatów ([[ujezd]]ów) i 19 okręgów.
Do roku 1866 gubernia liczyła 8 powiatów ([[ujezd]]ów) i 19 okręgów.
* powiat kielecki
* powiat kielecki
Linia 84: Linia 84:
*sandomierski
*sandomierski


=== Gubernatorzy radomscy ===
== Gubernatorzy radomscy ==
{| class="wikitable sortable" border=0 cellpadding=0 cellspacing=0
{| class="wikitable sortable" border=0 cellpadding=0 cellspacing=0
! Lp|| Imię i nazwisko, okres życia || Okres zajmowania urzędu
! Lp|| Imię i nazwisko, okres życia || Okres zajmowania urzędu
Linia 145: Linia 145:
|}
|}


=== Administracja kościelna ===
== Administracja kościelna ==
Odpowiednikiem guberni radomskiej w administracji kościelnej była [[diecezja sandomierska]] (później jej nazwę zmieniono na sandomiersko-radomska). Ta jednostka przetrwała w nieznacznie zmienionej postaci aż do reformy struktury diecezjalnej w [[1992]]. Obecnie większa część dawnej diecezji sandomierskiej znajduje się w [[Diecezja radomska|diecezji radomskiej]].
Odpowiednikiem guberni radomskiej w administracji kościelnej była [[diecezja sandomierska]] (później jej nazwę zmieniono na sandomiersko-radomska). Ta jednostka przetrwała w nieznacznie zmienionej postaci aż do reformy struktury diecezjalnej w [[1992]]. Obecnie większa część dawnej diecezji sandomierskiej znajduje się w [[Diecezja radomska|diecezji radomskiej]].


=== Literatura ===
== Literatura ==
# Sebastian Piątkowski, "''Radom - zarys dziejów miasta", Radom 2000, ISBN 83-914912-0-X.
# Sebastian Piątkowski, "''Radom - zarys dziejów miasta", Radom 2000, ISBN 83-914912-0-X.



Wersja z 11:06, 2 paź 2014

radomska
Радомская губерния
gubernia
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Radom

Powierzchnia

12 124

Populacja (1910)
• liczba ludności


1 117 300[1]

• gęstość

92

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni radomskiej
Liczba powiatów

7

Położenie na mapie Królestwa Polskiego
Położenie na mapie
Herb guberni w latach 1845-1866
Gubernia radomska 1844-1866
Gubernia radomska - kolorem jasnozielonym granice z lat 1844-1866, kolorem ciemnozielonym granice po 1866

Gubernia radomska (ros. Радомская губерния) – jednostka administracyjna w Królestwie Polskim istniejąca w latach 1844-1917. Powstała w 1844, w wyniku połączenia guberni sandomierskiej oraz guberni kieleckiej.

Jej stolica mieściła się tak samo jak w czasach guberni sandomierskiej w Radomiu. Gubernia radomska dzieliła się 8 powiatów: kielecki, miechowski, olkuski, opatowski, opoczyński, radomski, sandomierski, stopnicki.

W 1866 z guberni radomskiej wyłączono południowe powiaty, z których na powrót utworzono gubernię kielecką.

Siedziba władz guberni

Siedzibą Komisji Województwa Sandomierskiego był klasycystyczny budynek wzniesiony w latach 1825-1827 wg projektu Antonia Corazziego - architekta sprowadzonego w 1819 z Toskanii na prośbę rządu Królestwa Polskiego, a konkretnie dzięki staraniom Stanisława Staszica. Spełniał on rolę reprezentacyjnej siedziby władz aż do upadku Królestwa Kongresowego w 1916 roku.

Podział administracyjny do 1866

Do roku 1866 gubernia liczyła 8 powiatów (ujezdów) i 19 okręgów.

  • powiat kielecki
    • okręg jędrzejowski
    • okręg kielecki
  • powiat miechowski
    • okręg miechowski
    • okręg proszowicki
    • okręg skalbmierski
  • powiat olkuski
    • okręg lelowski
    • okręg pilicki
    • okręg olkuski
  • powiat opatowski
    • okręg opatowski
    • okręg solecki
  • powiat opoczyński
    • okręg konecki
    • okręg opoczyński
    • okręg szydłowiecki
  • powiat radomski
    • okręg kozienicki
    • okręg radomski
  • powiat sandomierski
    • okręg sandomierski
    • okręg staszowski
  • powiat stopnicki
    • okręg stopnicki
    • okręg szydłowski

Na początku XX wieku gubernia liczyła 7 powiatów:

  • iłżecki
  • kozienicki
  • koński
  • opatowski
  • opoczyński
  • radomski
  • sandomierski

Gubernatorzy radomscy

Lp Imię i nazwisko, okres życia Okres zajmowania urzędu
1 Henryk Deboli 1837-1838
2 Aleksy Aleksandrowicz Bochtiejew 1839-1845
3 Edward Białoskórski h. Awdaniec (1799-1881) 1845-1856
4 gen. baron Leoncjusz Opperman 1856-1862
5 Aleksander Ostrowski 1862-1863
6 Stanisław Piątkowski 1863-1864
7 gen. Henryk Konstanty Fanshawe (1822-1886) 1864-1865
8 gen. Dymitrij Gawriłowicz Anuczin (1833-1900) 1865-1879
9 książę Wasilij Michajłowicz Dołgoruki (1840-po 1894) 1880-1883
10 Arkadij Adriejewicz Tołoczanow (1830-1897) 1883-1888
11 Michaił Aleksandrowicz Majlewskij (1835-?) 1888-1895
12 Iwan Grigorjewicz Podgrodnikow (1840-1910) 1895-1899
13 Jewgenij Pawłowicz Szcirowskij 1899-1905
14 Dymitr Iwanowicz Zasiadko (1860-1927) 1906-1915

Administracja kościelna

Odpowiednikiem guberni radomskiej w administracji kościelnej była diecezja sandomierska (później jej nazwę zmieniono na sandomiersko-radomska). Ta jednostka przetrwała w nieznacznie zmienionej postaci aż do reformy struktury diecezjalnej w 1992. Obecnie większa część dawnej diecezji sandomierskiej znajduje się w diecezji radomskiej.

Literatura

  1. Sebastian Piątkowski, "Radom - zarys dziejów miasta", Radom 2000, ISBN 83-914912-0-X.
  1. Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania im. Stanisława Leszczyckiego PAN, 2005, s. 18. ISBN 83-87954-66-7.

Linki zewnętrzne

Szablon:Gubernie Królestwa Polskiego Szablon:Rosja1914