Pireus: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 40783396 autora 85.180.38.240 (dyskusja) https://www.emden.de/rathaus/verwaltung/stabsstellen/vorstandsbuero/staedtepartnerschaften/
m MalarzBOT: Cesarstwo rzymskie przeniesiono do Cesarstwo Rzymskie
Linia 55: Linia 55:
Podczas [[wojny peloponeskie|wojen peloponeskich]] Pireus był głównym portem Aten i podzielił ich los. [[Sparta]]nie spalili Pireus i zburzyli mury. Dopiero po restaurowaniu [[demokracja ateńska|demokracji]] [[Konon (wódz ateński)|Konon]] odbudował mury w [[392 p.n.e.]].
Podczas [[wojny peloponeskie|wojen peloponeskich]] Pireus był głównym portem Aten i podzielił ich los. [[Sparta]]nie spalili Pireus i zburzyli mury. Dopiero po restaurowaniu [[demokracja ateńska|demokracji]] [[Konon (wódz ateński)|Konon]] odbudował mury w [[392 p.n.e.]].


Kolejne zniszczenia miały miejsce po zdobyciu Pireusu przez [[Sulla|Sullę]], gdy został opanowany przez [[cesarstwo rzymskie|Rzymian]]. Dzieła dokończyli [[Goci]] pod wodzą [[Alaryk]]a w [[395]].
Kolejne zniszczenia miały miejsce po zdobyciu Pireusu przez [[Sulla|Sullę]], gdy został opanowany przez [[Cesarstwo Rzymskie|Rzymian]]. Dzieła dokończyli [[Goci]] pod wodzą [[Alaryk]]a w [[395]].


W okresie [[cesarstwo Bizantyńskie|bizantyjskim]] port był wykorzystywany okresowo ze względu na dużą odległość od stolicy - [[Konstantynopol]]a. W czasie okupacji tureckiej Pireus był opuszczony - była tam tylko komora celna i klasztor świętego Spirydona.
W okresie [[cesarstwo Bizantyńskie|bizantyjskim]] port był wykorzystywany okresowo ze względu na dużą odległość od stolicy - [[Konstantynopol]]a. W czasie okupacji tureckiej Pireus był opuszczony - była tam tylko komora celna i klasztor świętego Spirydona.

Wersja z 21:50, 28 lis 2014

Pireus
Πειραιάς
Ilustracja
Port w Pireusie
Państwo

 Grecja

Jednostka regionalna

Pireus

Burmistrz

Panagiotis Fasoulas

Powierzchnia

10,865 km²

Wysokość

0-6 m n.p.m.

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


175 697
16171 os./km²

Nr kierunkowy

210

Kod pocztowy

185xx

Tablice rejestracyjne

Z

Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city}
Strona internetowa
Widok portu w Pireusie

Pireus, Piraeus, Peiraeus (nowogrecki: Πειραιάς Peiraiás lub Pireás, starogrecki / katharewusa: Πειραιεύς Pireéfs) – miasto portowe w Grecji, w Attyce, wchodzące w skład Wielkich Aten.

Położenie

Pireus leży na górzystym półwyspie, 8 km na płd.-zach. od Aten, najwyższą wznoszącą się tam górą jest Munichia (86,5 m), na której w okresie macedońskim znajdował się gród. Trzy okrągłe zatoki (Pireus, Zea i Munichia) stanowiły naturalne porty, które Temistokles w 493 p.n.e. połączył z Atenami Długimi Murami.

Pireus antyczny

Pireus był najważniejszym portem starożytnych Aten. Usytuowany w doskonale ufortyfikowanej naturalnej zatoce, dzielił się na trzy mniejsze porty: Kantharos, Zea i Munichia.

W czasach wczesnego antyku Pireus był kamienistą wyspą (Munichia - współcześnie Kastella), połączoną z lądem wąską, zalewaną przez morską wodę ścieżką, która w suchym okresie była wykorzystywana do pozyskiwania soli. Nazywała się Halipedon (pole solne) i jej błotniste podłoże pozwalało, mimo trudności, na jej przebycie.

Z biegiem czasu ląd się utwardził, ustało zalewanie wodą i we wczesnych czasach klasycznych przejście stało się bezpieczne. Temistokles przewidując ponowny atak Persów - po bitwie pod Maratonem - w latach (493–492) p.n.e. silnie ufortyfikował Pireus. Wtedy Pireus zwiększył swoje znaczenie i jako port o głębokiej wodzie, zastąpił dotychczasowy w Faleronie, stając się portem wojennym Aten (493 p.n.e.). Powstałe tam stocznie wybudowały flotę walczącą później pod Salaminą.

Fortyfikacje zostały ukończone w 460 p.n.e. przez Kimona i Peryklesa, gdy Pireus był już połączony z Atenami Długimi Murami, budowanymi w latach 461-457 p.n.e., dającymi bezpieczne połączenie między oboma miastami.

Przyległe do portu miasto na planie prostopadłych ulic otaczających port, hale kolumnowe i doki, zostało zaplanowane przez Hippodamosa z Miletu. Agora w Pireusie została później nazwana jego imieniem.

Podczas wojen peloponeskich Pireus był głównym portem Aten i podzielił ich los. Spartanie spalili Pireus i zburzyli mury. Dopiero po restaurowaniu demokracji Konon odbudował mury w 392 p.n.e..

Kolejne zniszczenia miały miejsce po zdobyciu Pireusu przez Sullę, gdy został opanowany przez Rzymian. Dzieła dokończyli Goci pod wodzą Alaryka w 395.

W okresie bizantyjskim port był wykorzystywany okresowo ze względu na dużą odległość od stolicy - Konstantynopola. W czasie okupacji tureckiej Pireus był opuszczony - była tam tylko komora celna i klasztor świętego Spirydona.

Duża część murów fortyfikacji Temistoklesa, otaczających linię brzegową, przetrwało w bardzo dobrym stanie do dni dzisiejszych i są częścią promenady. Odkopano pozostałości neos oikoi, w których były podczas zimy przechowywane triremy. Wykopaliska te są źródłem informacji o antycznej żegludze i budowie statków.

Pireus współczesny

Nocny prom opuszcza port w Pireusie udając się na Dodekanez

Wraz z powstaniem niepodległej Grecji i proklamowaniem Aten stolicą rozpoczął się gwałtowny rozwój miasta, powstało wiele pięknych budynków. Jednym z nich jest gmach teatru miejskiego, przykład budownictwa klasycystycznego.

Pireus jest jednym z najważniejszych centrów przemysłowych współczesnej Grecji, największym jej portem i trzecim co do wielkości portem Morza Śródziemnego. Z Atenami łączy go linia metra i Pireus stanowi z nimi wspólny kompleks miejski. Liczba mieszkańców demos (gminy) Pireus (Δήμος Πειραιóς) wynosi 175.697 (2001).

Baseny portowe − Kantharos, położone w centrum miasta, obsługują głównie połączenia promowe z prawie każdą wyspą wschodniej Grecji, Kretą, Cykladami, Dodekanezem i wieloma z południowych i północnych wysp Egejskich. Zachodnia część portu, zajmująca znaczną część przedmieść Drapetsona i Keratsini, jest wykorzystywana do obsługi ładunków cargo. Ponadto istnieją mniejsze porty lokalne, porty wojenne (Zea i Munichia) oraz duże mariny sportowo-turystyczne. Największa z nich zlokalizowana jest obok słynnej hali sportowej w kształcie "spodka" SEF (Stadio Eirinis kai Filias - Stadion Pokoju i Przyjaźni), położonej w Nowym Faleronie.

Przynależność administracyjna

Pireus to nazwa jednej z jednostek municypalnych, leżącą na płd.-zach. od Aten, wchodzących w skład metropolii ateńskiej. Sześć pozostałych jednostek municypalnych, które kiedyś były dzielnicami Pireusu, ma teraz własne samorządy i w Grecji, formalnie stanowią oddzielne miasta (podobnie jak każda z dzielnic Aten). Są to: Nikaia, Korydalos, Keratsini, Perama, Drapetsona i Rentis. Liczba ludności tych siedmiu jednostek wynosi 466.605 (2001) i jest częścią ludności Wielkich Aten - liczącej 3.278.219 (2001). Pireus jest też stolicą Nomarchii Pireusu, rozłożonej w południowej Attyce, na Wyspach Sarońskich, północnym Półwyspie Argolidzkim oraz wyspie Kithirze. Administracyjnie nomarchia Pireusu należy do regionu Attyka.

Wyższe uczelnie w Pireusie

  • Uniwersytet w Pireusie [1]
  • TEI - wyższa uczelnia techniczna typu greckiego, zbliżonego do polskich WSI [2]

Muzea

Muzeum Archeologiczne [3]

Miejska Galeria Malarstwa [4]

Kluby sportowe

Interesujące miejsca

  • Główny port
  • Pasalimani (Zea)
  • Mikrolimano
  • Krążownik pancerny "Georgios Averof" (Trokadero Marina, Palaio Faliro), okręt-muzeum, pływał w latach 1911 - 1955.

Miasta partnerskie

Ciekawostka

Pireus znany jest również dzięki przebojowi Dzieci Pireusu (gr. Τα παιδιά του Πειραιά), śpiewanemu przez Melinę Mercouri, pochodzącego z filmu Nigdy w niedzielę reż. Julesa Dassina.

Zobacz też

Linki zewnętrzne