Spektrometria mas sprzężona z plazmą wzbudzaną indukcyjnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Beau.bot (dyskusja | edycje)
245 936 edycji
m Sprawdzanie nowych stron, w artykule należy dopracować: kategorie, linki
m kat., drobne techniczne
Linia 1: Linia 1:
{{Dopracować|kategoria=2015-03|linki=2015-03}}
{{Dopracować|linki=2015-03}}
Metoda spektrometrii mas z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-MS - ang. Inductively Coupled Plasma - Mass Spectrometry) stanowi nowoczesną metodę analityczną we współczesnej analityce. Z analitycznego punktu widzenia technika ta może zostać uznana za technikę sprzężoną. <ref>Kamil Jurowski, Wojciech Piekoszewski, [https://scientiaeetdidactics.files.wordpress.com/2015/03/k-jurowski-w-piekoszewski-setd-2015.pdfaniem%20za%20pomocą%20odparowania%20laserowego%20LA%20ICP-MS Spektrometria mas sprzężona z plazmą wzbudzaną indukcyjnie z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego LA ICP-MS], Scientiae et Didactics, ISBN 978-83-941637-0-9</ref>
Metoda '''spektrometrii mas z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej''' (ICP-MS - ang. ''Inductively Coupled Plasma - Mass Spectrometry'') stanowi nowoczesną metodę analityczną we współczesnej analityce. Z analitycznego punktu widzenia technika ta może zostać uznana za technikę sprzężoną. <ref>Kamil Jurowski, Wojciech Piekoszewski, [https://scientiaeetdidactics.files.wordpress.com/2015/03/k-jurowski-w-piekoszewski-setd-2015.pdfaniem%20za%20pomocą%20odparowania%20laserowego%20LA%20ICP-MS Spektrometria mas sprzężona z plazmą wzbudzaną indukcyjnie z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego LA ICP-MS], Scientiae et Didactics, ISBN 978-83-941637-0-9</ref>


Technikę ICP-MS opracował Gray w 1978 r., a pierwsze aparaty do jej stosowania pojawiły się w 1980 r., a więc kilkanaście lat później niż technika atomowej spektrometrii emisyjnej ze wzbudzaniem plazmowym (ICP-OES ang. - Inductively Coupled Plasma Optical Emission Spectroscopy). Obecnie szacuje się, że na świecie używanych jest ponad sześć tysięcy spektrometrów ICP-MS, które umożliwiają szybką analizę wielopierwiastkową (do 70 pierwiastków w ciągu kilku minut). Technika ta charakteryzuje się dużą czułością, selektywnością, niską granicą oznaczalności oraz szybkością oznaczeń. Najpoważniejszym ograniczeniem są jednak bardzo wysokie koszty aparatury<ref>Kamil Jurowski, Zastosowanie metody LA ICP MS do obrazowania cynku w strukturach mózgu szczura jako narzędzie do badania patofizjologii depresji, (Praca Magisterska 2012, Wydział Chemii, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie)</ref>.
Technikę ICP-MS opracował Gray w 1978 r., a pierwsze aparaty do jej stosowania pojawiły się w 1980 r., a więc kilkanaście lat później niż technika atomowej spektrometrii emisyjnej ze wzbudzaniem plazmowym (ICP-OES ang. - Inductively Coupled Plasma Optical Emission Spectroscopy). Obecnie szacuje się, że na świecie używanych jest ponad sześć tysięcy spektrometrów ICP-MS, które umożliwiają szybką analizę wielopierwiastkową (do 70 pierwiastków w ciągu kilku minut). Technika ta charakteryzuje się dużą czułością, selektywnością, niską granicą oznaczalności oraz szybkością oznaczeń. Najpoważniejszym ograniczeniem są jednak bardzo wysokie koszty aparatury<ref>Kamil Jurowski, Zastosowanie metody LA ICP MS do obrazowania cynku w strukturach mózgu szczura jako narzędzie do badania patofizjologii depresji, (Praca Magisterska 2012, Wydział Chemii, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie)</ref>.


Próbki stałe (np. kości, rośliny, mózg i inne tkanki narządów) można wprowadzać do plazmy za pomocą wiązki laserowej. Odparowanie laserowe (zwane także niepoprawnie ablacją laserową), jest obecnie często stosowaną metodą w połączeniu z techniką ICP-MS. Pierwsza praca, opisująca możliwości wykorzystania odparowania (ablacji) laserowej, jako metody mikropróbkowania w połączeniu z ICP-MS, ukazała się w 1985 r., natomiast w roku 1990 r. wprowadzono pierwsze handlowo dostępne przyrządy, umożliwiające szersze zastosowanie tej techniki w laboratoriach chemicznych. Metodę tę nazwano spektrometrią mas sprzężoną (połączoną) z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego i oznaczono akronimem: LA ICP-MS. Za pomocą tej metody analitycznej jest możliwe przeprowadzenie mikro-niszczącej analizy składu pierwiastkowego ciał stałych. Mikropróbkowanie umożliwia określenie rozmieszczenia materiału (dystrybucji) wybranych pierwiastków na powierzchni próbki stałej (mapowanie) oraz pomiar rozmieszczenia pierwiastków w warstwach podpowierzchniowych (analiza w głąb badanego materiału).<ref>K. Jurowski, W. Piekoszewski, Rozdział 27. Zasada działania metody spektrometrii mas sprzężonej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego (LA ICP-MS), Metodologia badań wykorzystywana przez młodych naukowców, wydawca: Creative Time, Kraków, 2014, 223-229, ISBN 978-83-63058-43-2</ref>
Próbki stałe (np. kości, rośliny, mózg i inne tkanki narządów) można wprowadzać do plazmy za pomocą wiązki laserowej. Odparowanie laserowe (zwane także niepoprawnie ablacją laserową), jest obecnie często stosowaną metodą w połączeniu z techniką ICP-MS. Pierwsza praca, opisująca możliwości wykorzystania odparowania (ablacji) laserowej, jako metody mikropróbkowania w połączeniu z ICP-MS, ukazała się w 1985 r., natomiast w roku 1990 r. wprowadzono pierwsze handlowo dostępne przyrządy, umożliwiające szersze zastosowanie tej techniki w laboratoriach chemicznych. Metodę tę nazwano spektrometrią mas sprzężoną (połączoną) z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego i oznaczono akronimem: LA ICP-MS. Za pomocą tej metody analitycznej jest możliwe przeprowadzenie mikro-niszczącej analizy składu pierwiastkowego ciał stałych. Mikropróbkowanie umożliwia określenie rozmieszczenia materiału (dystrybucji) wybranych pierwiastków na powierzchni próbki stałej (mapowanie) oraz pomiar rozmieszczenia pierwiastków w warstwach podpowierzchniowych (analiza w głąb badanego materiału).<ref>K. Jurowski, W. Piekoszewski, Rozdział 27. Zasada działania metody spektrometrii mas sprzężonej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego (LA ICP-MS), Metodologia badań wykorzystywana przez młodych naukowców, wydawca: Creative Time, Kraków, 2014, 223-229, ISBN 978-83-63058-43-2</ref>

{{przypisy}}

[[Kategoria:Spektrometria mas]]

Wersja z 21:02, 17 mar 2015

Metoda spektrometrii mas z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej (ICP-MS - ang. Inductively Coupled Plasma - Mass Spectrometry) stanowi nowoczesną metodę analityczną we współczesnej analityce. Z analitycznego punktu widzenia technika ta może zostać uznana za technikę sprzężoną. [1]

Technikę ICP-MS opracował Gray w 1978 r., a pierwsze aparaty do jej stosowania pojawiły się w 1980 r., a więc kilkanaście lat później niż technika atomowej spektrometrii emisyjnej ze wzbudzaniem plazmowym (ICP-OES ang. - Inductively Coupled Plasma Optical Emission Spectroscopy). Obecnie szacuje się, że na świecie używanych jest ponad sześć tysięcy spektrometrów ICP-MS, które umożliwiają szybką analizę wielopierwiastkową (do 70 pierwiastków w ciągu kilku minut). Technika ta charakteryzuje się dużą czułością, selektywnością, niską granicą oznaczalności oraz szybkością oznaczeń. Najpoważniejszym ograniczeniem są jednak bardzo wysokie koszty aparatury[2].

Próbki stałe (np. kości, rośliny, mózg i inne tkanki narządów) można wprowadzać do plazmy za pomocą wiązki laserowej. Odparowanie laserowe (zwane także niepoprawnie ablacją laserową), jest obecnie często stosowaną metodą w połączeniu z techniką ICP-MS. Pierwsza praca, opisująca możliwości wykorzystania odparowania (ablacji) laserowej, jako metody mikropróbkowania w połączeniu z ICP-MS, ukazała się w 1985 r., natomiast w roku 1990 r. wprowadzono pierwsze handlowo dostępne przyrządy, umożliwiające szersze zastosowanie tej techniki w laboratoriach chemicznych. Metodę tę nazwano spektrometrią mas sprzężoną (połączoną) z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego i oznaczono akronimem: LA ICP-MS. Za pomocą tej metody analitycznej jest możliwe przeprowadzenie mikro-niszczącej analizy składu pierwiastkowego ciał stałych. Mikropróbkowanie umożliwia określenie rozmieszczenia materiału (dystrybucji) wybranych pierwiastków na powierzchni próbki stałej (mapowanie) oraz pomiar rozmieszczenia pierwiastków w warstwach podpowierzchniowych (analiza w głąb badanego materiału).[3]

  1. ↑ Kamil Jurowski, Wojciech Piekoszewski, Spektrometria mas sprzężona z plazmą wzbudzaną indukcyjnie z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego LA ICP-MS, Scientiae et Didactics, ISBN 978-83-941637-0-9
  2. ↑ Kamil Jurowski, Zastosowanie metody LA ICP MS do obrazowania cynku w strukturach mózgu szczura jako narzędzie do badania patofizjologii depresji, (Praca Magisterska 2012, Wydział Chemii, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie)
  3. ↑ K. Jurowski, W. Piekoszewski, Rozdział 27. Zasada działania metody spektrometrii mas sprzężonej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego (LA ICP-MS), Metodologia badań wykorzystywana przez młodych naukowców, wydawca: Creative Time, Kraków, 2014, 223-229, ISBN 978-83-63058-43-2
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Spektrometria_mas_sprzężona_z_plazmą_wzbudzaną_indukcyjnie&oldid=42099003”