Okręty

{{{nazwa}}}

Autor	Clifford Von Vickler
Wydawca	Milton Bradely Company
Zalecenia wiekowe	7+
Czas przygotowania	kilka minut (statki na kartce papieru)
Czas gry	kilka-kilkanaście minut
Elementy strategii	obecne
Wymagane umiejętności	elementy strategii, znajomość alfabetu, cyfr
Losowość	brak

{{Gra infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | grafika = | commons = | www = | alt grafiki = | złożoność reguł = | nazwa = | liczba graczy = | opis grafiki = | nazwa oryginalna = Nieznane pola: "podpis obrazka", "tytuł gry", "liczba zawodników" oraz "link do obrazka".

Okręty (ang. Battleship) – gra strategiczno-planszowa dla dwóch osób. Wynaleziona przez Clifforda Von Vicklera na początku XX wieku, a opatentowana przez Milton Bradley Company w 1943 roku. Gra jest znana w wielu krajach pod nazwą: gra w Statki lub Salvo. W polskiej literaturze można się też spotkać z nazwą: Wojna Morska lub Bitwa Morska.

Zasady gry

Gra może się toczyć zarówno na kartce papieru, jak i specjalnej planszy. Każdy z graczy posiada po dwie plansze o wielkości, zazwyczaj, 10x10 pól. Kolumny są oznaczone poprzez współrzędne literami od A do J i liczbami 1 do 10. Na jednym z kwadratów gracz zaznacza swoje statki, których położenie będzie odgadywał przeciwnik. Na drugim zaznacza trafione statki przeciwnika i oddane przez siebie strzały. Statki ustawiane są w pionie lub poziomie , w taki sposób aby nie stykały się one ze sobą ani bokami, ani rogami. Okręty są różnej wielkości i zazwyczaj więcej jest jednostek o mniejszej wielkości, np. gracze mogą posiadać po jednym czteromasztowcu wielkości czterech kratek, dwóch trójmasztowcach wielkości trzech kratek, trzech dwumasztowcach o wielkości dwóch kratek i po czterech jednomasztowcach.

Trafienie okrętu przeciwnika polega na strzale, który jest odgadnięciem położenia jakiegoś statku. Strzały oddawane są naprzemiennie, poprzez podanie współrzędnych pola (np. B5). W przypadku strzału trafionego, gracz kontynuuje strzelanie (czyli swój ruch) aż do momentu chybienia. Zatopienie statku ma miejsce wówczas, gdy gracz odgadnie położenie całego statku. O chybieniu gracz informuje przeciwnika słowem „pudło”, o trafieniu „trafiony ” lub „(trafiony) zatopiony”.

Wygrywa ten, kto pierwszy zatopi wszystkie statki przeciwnika.

Współcześnie istnieją także plansze do gry i wersje komputerowe, w których niepotrzebna jest znajomość alfabetu ani cyfr.

Warianty

W trakcie gry (grafika przedstawia współczesne plansze do gry)

Salvo

Interesującym, mało znanym u nas wariantem Wojny morskiej jest angielski wariant gry („salvo”). Praktycznie istnieją dwa różne tego typu odmiany:

• Gracz strzela nie do jednego pola, lecz dowolnie wybranych trzech pól naraz (np. A2, B3, C4). Gracz ostrzelany melduje tylko „pudło”, "jedno trafienie”, „dwa trafienia”, „trzy trafienia” – nie mówiąc jaka jednostka została trafiona i gdzie.

• Gracz strzela do tylu pól ile sam aktualnie posiada statków (czyli pierwsza salva to może być strzał np. do 9 pól!).

Wojna morska rozbudowana

Gra odbywa się ze zwiększonym kompletem jednostek o innym kształcie na zwiększonej planszy (np. 22 × 14), podzielonej umownie na rejony „morski” i „lądowy”. Niektóre jednostki mogą zostać umieszczone tylko na lądzie, inne tylko na morzu; jeden rodzaj jednostki (samoloty w kształcie litery T) na obu rejonach. Wszystkie jednostki w rozbudowanej wojnie morskiej mogą być umieszczone na polu walki w dowolnym położeniu, także „odwrócone na drugą stronę”. Pozostałe zasady gry nie ulegają zmianie.

Zobacz też

• Mastermind

Linki zewnętrzne

• Zasady gry w Statki (ang.)

Bibliografia

• Gry świata według Lecha i Wojciecha Pijanowskich, str. 456-457.