Tadeusz Jankowski (lekarz): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
+Urodzeni w 1914 +Zmarli w 1990 |
m kat., baszta |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
Absolwent szkół [[Warszawa|warszawskich]]: Gimnazjum im. Władysława IV (matura [[1933]]), Wydziału Lekarskiego [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego]] (dyplom lekarza w [[1939]]) i Centrum Wyszkolenia Sanitarnego (ukończył z tytułem podporucznika w 1939). [[28 sierpnia]] 1939 został dowódcą plutonu sanitarnego 28. Dywizji Piechoty Armii ''Łódź''. |
Absolwent szkół [[Warszawa|warszawskich]]: Gimnazjum im. Władysława IV (matura [[1933]]), Wydziału Lekarskiego [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego]] (dyplom lekarza w [[1939]]) i Centrum Wyszkolenia Sanitarnego (ukończył z tytułem podporucznika w 1939). [[28 sierpnia]] 1939 został dowódcą plutonu sanitarnego 28. Dywizji Piechoty Armii ''Łódź''. |
||
Od początku wojny działał konpiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w pułk ''Baszta''. Podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] ów pułk walczył na [[Mokotów|Mokotowie]], a Tadeusz Jankowski był w nim lekarzem i szefem służby zdrowia. W schyłkowej fazie powstania wchodził w skład grupy, która z rozkazu dowództwa miała pertraktować o kapitulacji. Aresztowany przez [[gestapo]], resztę wojny spędził w obozach ([[Bergen-Belsen]] oraz jenieckie, z obozu koncentracyjnego do jenieckiego został przeniesiony po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża). |
Od początku wojny działał konpiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w [[Zgrupowanie pułku Baszta|pułk ''Baszta'']]. Podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] ów pułk walczył na [[Mokotów|Mokotowie]], a Tadeusz Jankowski był w nim lekarzem i szefem służby zdrowia. W schyłkowej fazie powstania wchodził w skład grupy, która z rozkazu dowództwa miała pertraktować o kapitulacji. Aresztowany przez [[gestapo]], resztę wojny spędził w obozach ([[Bergen-Belsen]] oraz jenieckie, z obozu koncentracyjnego do jenieckiego został przeniesiony po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża). |
||
W [[1945]] zamieszkał do [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowa Wielkopolskiego]] gdzie do [[1975]] roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach [[1951]]-[[1963]]) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. |
W [[1945]] zamieszkał do [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowa Wielkopolskiego]] gdzie do [[1975]] roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach [[1951]]-[[1963]]) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. |
||
Linia 15: | Linia 15: | ||
[[Kategoria:Polscy wojskowi|Jankowski, Tadeusz]] |
[[Kategoria:Polscy wojskowi|Jankowski, Tadeusz]] |
||
[[Kategoria:Kawalerowie Orderu Virtuti Militari|Jankowski, Tadeusz]] |
[[Kategoria:Kawalerowie Orderu Virtuti Militari|Jankowski, Tadeusz]] |
||
[[Kategoria:Polscy żołnierze podziemia|Jankowski, Tadeusz]] |
|||
[[Kategoria:Powstańcy warszawscy|Jankowski, Tadeusz]] |
|||
[[Kategoria:Urodzeni w 1914|Jankowski, Tadeusz]][[Kategoria:Zmarli w 1990|Jankowski, Tadeusz]] |
[[Kategoria:Urodzeni w 1914|Jankowski, Tadeusz]][[Kategoria:Zmarli w 1990|Jankowski, Tadeusz]] |
Wersja z 14:17, 15 sie 2006
Tadeusz Jankowski (ur. 20 grudnia 1914 w Sokołówce na Podolu - zm. 16 listopada 1990 w Ostrowie Wielkopolskim) - polski lekarz, działacz polityczny, wojskowy.
Absolwent szkół warszawskich: Gimnazjum im. Władysława IV (matura 1933), Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego (dyplom lekarza w 1939) i Centrum Wyszkolenia Sanitarnego (ukończył z tytułem podporucznika w 1939). 28 sierpnia 1939 został dowódcą plutonu sanitarnego 28. Dywizji Piechoty Armii Łódź.
Od początku wojny działał konpiracyjnie. Należał do inicjatorów konspiracyjnego plutonu zw. Plutonem Śmierci, a który w toku wojny przekształcił się w pułk Baszta. Podczas powstania warszawskiego ów pułk walczył na Mokotowie, a Tadeusz Jankowski był w nim lekarzem i szefem służby zdrowia. W schyłkowej fazie powstania wchodził w skład grupy, która z rozkazu dowództwa miała pertraktować o kapitulacji. Aresztowany przez gestapo, resztę wojny spędził w obozach (Bergen-Belsen oraz jenieckie, z obozu koncentracyjnego do jenieckiego został przeniesiony po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża).
W 1945 zamieszkał do Ostrowa Wielkopolskiego gdzie do 1975 roku pracował jako lekarz w Szpitalu Miejskim (ordynatura Oddziału Wewnętrznego w latach 1951-1963) oraz na kolei. Był przewodniczącym ostrowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Lekarskiego.
Udzielał się politycznie w podziemnej Solidarności, działał w Komitecie Obywatelskim w 1989, później w Unii Demokratycznej.
Pochowano go na cmentarzu na Wenecji w Ostrowie Wielkopolskim, w którym to mieście uhonorowano go ulicą jego imienia oraz tablicą pamiątkową. Otrzymał wiele odznaczeń wojskowych i państwowych: Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy. Wyróżniany także za pracę lekarską, otrzymał: Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia, Zasłużonemu Polskie Towarzystwo Lekarskie, Honorowa Odznaka Zasługi dla ZNTK w Ostrowie Wielkopolskim.