Mięsień strzałkowy krótki: Różnice pomiędzy wersjami
nowy |
(Brak różnic)
|
Wersja z 17:17, 28 cze 2015
Mięsień strzałkowy krótki (łac. musculus fibularis sive peroneus brevis) – mięsień grupy bocznej goleni.
Przebieg
Mięsień rozpoczyna się od środkowej jednej trzeciej powierzchni trzonu kości strzałkowej przyśrodkowo od mięśnia strzałkowego długiego, a także od przedniej i tylnej przegrody międzymięśniowej. Włókna schodzą pionowo w dół i kończą się ścięgnem biegnącym po tylnej powierzchni kostki bocznej przymocowanym do kostki troczkiem górnym mięśni strzałkowych. Ścięgno biegnie dalej na więzadle piętowo-strzałkowym i po bocznej powierzchni kości piętowej, powyżej bloczka strzałkowego, przymocowane do niego troczkiem dolnym mięśni strzałkowych. Ścięgno kończy się na guzowatości piątej kości śródstopia[1].
Topografia
Mięsień strzałkowy krótki leży na bocznej powierzchni strzałki przykryty niecałkowicie przez mięsień strzałkowy długi. Pozostała część leży powierzchownie. Od przodu sąsiaduje z mięśniem prostownikiem długim palców i strzałkowym trzecim, od tyłu natomiast ze zginaczem długim palucha [1].
Funkcje
Pełni podobne funkcje jak mięsień strzałkowy długi, jednakże jest słabszy od niego. Mięsień ten jest zginaczem podeszwowym stopy, działając antagonistycznie do mięśnia piszczelowego przedniego. Nawraca on stopę, unosząc jej brzeg boczny, a obniżając przyśrodkowy i odwodząc stopę[1].
Unerwienie i unaczynienie
Takie jak mięśnia strzałkowego długiego. Unerwienie pochodzi od nerwu strzałkowego powierzchownego, a unaczynienie od tętnicy strzałkowej i tętnicy piszczelowej przedniej[1].
- ↑ a b c d Bochenek i Reicher 1999 ↓, s. 898.
Bibliografia
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka Tom I. Anatomia ogólna: kości, stawy i więzadła, mięśnie. Wyd. XI. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999, s. 898. ISBN 83-200-2375-0.
