Marcin Kazanowski (1563–1636): Różnice pomiędzy wersjami

Marcin Kazanowski
	; Grzymała
Rodzina	Kazanowscy
Data urodzenia	1563
Data i miejsce śmierci	28 marca 1636 ; Kamieniec
Ojciec	Mikołaj Kazanowski
Matka	Katarzyna Korycińska
Żona	Katarzyna Starzycka
Dzieci	Dominik Aleksander Kazanowski, Adam Kazanowski, Elżbieta Kazanowska

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 02:45, 30 gru 2015

Marcin Kazanowski herbu Grzymała (ur. 1563, zm. 28 marca 1636 Kamieniec) – hetman polny koronny (1633-1636), od 1633 wojewoda podolski, od 1622 kasztelan halicki. Starosta bohusławski 1622, tłumacki 1627, dźwinogrodzki 1628, przedborski i niżyński 1634. Brał udział w wojnach Rzeczypospolitej z Rosją, Szwecją, Turcją i Mołdawią.

Syn Mikołaja Kazanowskiego (zm. 1539) i Katarzyny Korycińskiej. W 1600 poślubił Katarzynę Starzycką, z którą miał trójkę dzieci: Dominika Aleksandra wojewodę bracławskiego, Adama oboźnego koronnego i Elżbietę – żonę Mikołaja Potockiego "Niedźwiedziej Łapy".

W 1608 mianowany rotmistrzem królewskim. Podczas słynnej zwycięskiej bitwie St. Żółkiewskiego pod Kłuszynem dowodził swoim pułkiem^[1]. W czasie wyprawy Władysława IV na Moskwę w 1617 mianowany regimentarzem (doszło wówczas do spięć między ambitnym Kazanowskim a hetmanem wielkim litewskim Janem Karolem Chodkiewiczem, który nawet cisnął w niego przy wojsku buzdyganem). Wiosną 1618 na czele 6000 Polaków zdobył Starodub. W 1620 umacniał polski obóz w bitwie pod Cecorą gdzie popadł w niewolę, ale przebrany za zwykłego żołnierza za małym okupem odzyskał wolność. W 1628 został pułkownikiem królewskim. W roku 1629 brał udział w Bitwie o Górzno przeciwko Szwedom, jako dowodzących oficer hetmana Stanisława Koniecpolskiego.

Mianowany 1632 wojewodą podolskim. Był elektorem Władysława IV Wazy z województwa podolskiego w 1632 roku^[2]. W 1633 już jako hetman polny koronny wyruszył na wyprawę smoleńską. Był komisarzem królewskim podpisującym pokój w Polanowie 1634 z Rosją. Odkryta Legenda Madonny Bołszowieckiej mówi, że podczas jednej z wypraw w obronie Rzeczypospolitej przeciwko Tatarom, hetman Kazanowski odkrył ikonę Błogosławionej Dziewicy. Zostało to przez jego wojska odczytane jako cud i podniosło ich morale, prowadząc do zwycięstwa nad Tatarami.

Razem z żoną pochowany w kościele Karmelitów w Bołszowcach, który ufundował. Szczątki hetmana Kazanowskiego odnaleźli archeolodzy z Wrocławia podczas prowadzenia prac zabezpieczających kościoła w 2006 roku^[3].

↑ Leszek Podhorodecki, Stanisław Żółkiewski, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, ISBN 83-205-4082-8, str. 164-177
↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]
↑ Kurier Galicyjski, Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa, s. 9

Bibliografia

Polski Słownik Biograficzny, tom XII, Kraków-Wrocław 1966-1967
Stanisław Szenic, Pitawal warszawski, tom I, Warszawa 1957
Zygmunt Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski, wyd. 1903 r.
S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna (1898)
Seweryn Uruski Herbarz szlachty polskiej

Zobacz też

bitwa pod Górznem

Linki zewnętrzne

[1] Leszek Podhorodecki, Stanisław Żółkiewski, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1988, ISBN 83-205-4082-8, str. 164-177

[2] Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie., [b.n.s.]

[3] Kurier Galicyjski, Historia sanktuarium w Bołszowcach i Odnowa, s. 9

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 72: / Linia 72: @@
 [[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-szwedzkiej 1626-1629 (strona polska)]]
 [[Kategoria:Uczestnicy wojny polsko-rosyjskiej 1632-1634 (strona polska)]]
-[[Kategoria:Urodzeni w 1563|Kazanowski, Marcin]]
+[[Kategoria:Urodzeni w 1563]]
-[[Kategoria:Zmarli w 1636|Kazanowski, Marcin]]
+[[Kategoria:Zmarli w 1636]]