Joachim Młodszy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m WP:CHECK - eliminacja błędu #2 (znacznik nowej linii) |
m MalarzBOT: Stargard Szczeciński przeniesiono do Stargard |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
== Życie i panowanie == |
== Życie i panowanie == |
||
Po śmierci ojca w [[1434]] objął nieformalne rządy w Księstwie Szczecińskim<ref name=Gryfici> K. Kozłowski, J. Podralski, ''Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego'', s. 99.</ref>, z uwagi na to, że jeszcze nie osiągnął [[wiek sprawny|wieku sprawnego]]. Regencję w jego imieniu prowadzili przedstawiciele Rady Miejskiej Szczecina oraz rycerstwa<ref>E. Rymar, ''Rodowód książąt pomorskich'' s. 422.</ref>. W [[1443]], z inicjatywy księcia zostały opracowane i ogłoszone nowe statuty kupieckie w [[Szczecin]]ie. Głównym założeniem zapisów statutowych było, że handel zbożem miał być kontrolowany przez kupców szczecińskich i miał się odbywać na terenie tego miasta. Spowodowało to liczne protesty [[Gildia (historia)|gildii]] kupieckich miast, w tym [[Stargard |
Po śmierci ojca w [[1434]] objął nieformalne rządy w Księstwie Szczecińskim<ref name=Gryfici> K. Kozłowski, J. Podralski, ''Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego'', s. 99.</ref>, z uwagi na to, że jeszcze nie osiągnął [[wiek sprawny|wieku sprawnego]]. Regencję w jego imieniu prowadzili przedstawiciele Rady Miejskiej Szczecina oraz rycerstwa<ref>E. Rymar, ''Rodowód książąt pomorskich'' s. 422.</ref>. W [[1443]], z inicjatywy księcia zostały opracowane i ogłoszone nowe statuty kupieckie w [[Szczecin]]ie. Głównym założeniem zapisów statutowych było, że handel zbożem miał być kontrolowany przez kupców szczecińskich i miał się odbywać na terenie tego miasta. Spowodowało to liczne protesty [[Gildia (historia)|gildii]] kupieckich miast, w tym [[Stargard|Stargardu]], który od XIV w. stanowił konkurencję w obrocie płodów rolnych dla kupców szczecińskich<ref name=Gryfici/><ref name=Szym246>J. W. Szymański, ''Książęcy ród Gryfitów'', s. 246.</ref>. |
||
W latach [[1445]]-[[1446]], podczas wojny [[Marchia Brandenburska|Brandenburczyków]] z [[książęta pomorscy|książętami wołogoskimi]], książę Joachim, który w konflikcie był neutralnym obserwatorem wydarzeń, utracił dwa miasta, które formalnie należały do jego księstwa. Zagarnięcia dokonali Brandenburczycy, z którymi Joachim toczył wojnę w [[1448]]. Konflikt, który między innymi miał na celu odzyskanie utraconych dóbr zakończył się kompromisem, jednak książę szczeciński nie odzyskał zajętych miast<ref name=Gryfici/><ref name=Szym246/>. |
W latach [[1445]]-[[1446]], podczas wojny [[Marchia Brandenburska|Brandenburczyków]] z [[książęta pomorscy|książętami wołogoskimi]], książę Joachim, który w konflikcie był neutralnym obserwatorem wydarzeń, utracił dwa miasta, które formalnie należały do jego księstwa. Zagarnięcia dokonali Brandenburczycy, z którymi Joachim toczył wojnę w [[1448]]. Konflikt, który między innymi miał na celu odzyskanie utraconych dóbr zakończył się kompromisem, jednak książę szczeciński nie odzyskał zajętych miast<ref name=Gryfici/><ref name=Szym246/>. |
||
Wersja z 19:50, 31 gru 2015
Joachim (I) Młodszy (ur. najp. 1424, zm. p. 4 października 1451[1]) – syn Kazimierza V, księcia szczecińskiego i Katarzyny brunszwickiej.
Życie i panowanie
Po śmierci ojca w 1434 objął nieformalne rządy w Księstwie Szczecińskim[2], z uwagi na to, że jeszcze nie osiągnął wieku sprawnego. Regencję w jego imieniu prowadzili przedstawiciele Rady Miejskiej Szczecina oraz rycerstwa[3]. W 1443, z inicjatywy księcia zostały opracowane i ogłoszone nowe statuty kupieckie w Szczecinie. Głównym założeniem zapisów statutowych było, że handel zbożem miał być kontrolowany przez kupców szczecińskich i miał się odbywać na terenie tego miasta. Spowodowało to liczne protesty gildii kupieckich miast, w tym Stargardu, który od XIV w. stanowił konkurencję w obrocie płodów rolnych dla kupców szczecińskich[2][4].
W latach 1445-1446, podczas wojny Brandenburczyków z książętami wołogoskimi, książę Joachim, który w konflikcie był neutralnym obserwatorem wydarzeń, utracił dwa miasta, które formalnie należały do jego księstwa. Zagarnięcia dokonali Brandenburczycy, z którymi Joachim toczył wojnę w 1448. Konflikt, który między innymi miał na celu odzyskanie utraconych dóbr zakończył się kompromisem, jednak książę szczeciński nie odzyskał zajętych miast[2][4].
Zmarł podczas zarazy po Święcie Narodzenia NMP, prawdopodobnie 4 października 1451[5]. Pochowany został obok ojca w kościele zamkowym św. Ottona w Szczecinie[2][4].
Rodzina
29 września 1440 Joachim ożenił się z Elżbietą, córką Jana Alchemika, margrabiego brandenburskiego i Barbary saskiej[6]. Z małżeństwa miał jednego syna:
- Ottona III (ur. 29 maja 1444, zm. 7 lub 8 września 1464) – księcia szczecińskiego, ostatniego przedstawiciela linii szczecińskiej[7].
Genealogia
| Świętobor I ur. ok. 1351 zm. 21 VI 1413 |
Anna ur. zap. 1360 zm. w okr. 18 IV–17 X 1391 |
Bernard I ur. ? zm. 1434 |
Małgorzata sasko-wittenberska ur. ? zm. 1418 | ||||||||||
| Kazimierz V ur. ok. 1381 zm. w okr. 5 V–10 XII 1434 |
Katarzyna brunszwicka ur. najwcz. 1389 zm. 1429 |
||||||||||||
| Elżbieta ur. 1425 zm. przed 23 XI 1471 OO 29 IX 1440 |
Joachim (I) Młodszy (ur. najp. 1424, zm. p. 4 X 1451) |
||||||||
| Otton III ur. 29 V 1444 zm. 7 lub 8 IX 1464 |
|||||||||
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 422-424.
- ↑ a b c d K. Kozłowski, J. Podralski, Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, s. 99.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich s. 422.
- ↑ a b c J. W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 246.
- ↑ Według M. Wehrmanna, książę zmarł po 8 września, według rocznika kołbackiego – 22 września, według relacji wójta krzyżackiego Nowej Marchii – dopiero 8 października 1451. Za tą ostatnią datą opowiedział się E. Rymar, genealog, [w:] Rodowód książąt pomorskich, s. 422.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 379-380, 424-426.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 424-426.
Bibliografia
Opracowania
- Kozłowski K., Podralski J., Gryfici. Książęta Pomorza Zachodniego, Szczecin 1985, ISBN 83-03-00530-8.
- Rymar E., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, ISBN 83-87879-50-9.
- Szymański J. W., Książęcy ród Gryfitów, Goleniów – Kielce 2006, ISBN 83-7273-224-8.
Literatura dodatkowa (online)
- Madsen U., Joachim „der Jüngere”. Herzog von Pommern-Stettin (niem.), [dostęp 2012-04-10].