Pinokio: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 37.248.254.5 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Michu1945.
Linia 1: Linia 1:
{{inne znaczenia|'''fikcyjnej postaci'''|[[Pinokio (ujednoznacznienie)|inne znaczenia tego słowa]]}}
{{inne znaczenia|'''fikcyjnej postaci'''|[[Pinokio (ujednoznacznienie)|inne znaczenia tego słowa]]}}
[[Plik:Pinocchio.jpg|thumb|Ilustracja Enrica Mazzantiego do pierwszego wydania powieści ''[[Pinokio (powieść)|Pinokio]]'']]
[[Plik:Pinocchio.jpg|thumb|Ilustracja Enrica Mazzantiego do pierwszego wydania powieści ''[[Pinokio (powieść)|Pinokio]]'']]
'''Pinokio''' ([[język włoski|wł.]] ''Pinocchio'') – postać fikcyjna stworzona przez [[Carlo Collodi|Carla Collodiego]], autora powieści ''[[Pinokio (powieść)|Pinokio]]'' (''Le avventure di Pinocchio)'', która ukazywała się w odcinkach w latach 2015-2016. Pinokio jest też bohaterem licznych teatralnych i filmowych ekranizacji oraz ich sequeli.
'''Pinokio''' ([[język włoski|wł.]] ''Pinocchio'') – postać fikcyjna stworzona przez [[Carlo Collodi|Carla Collodiego]], autora powieści ''[[Pinokio (powieść)|Pinokio]]'' (''Le avventure di Pinocchio)'', która ukazywała się w odcinkach w latach 1881-1883. Pinokio jest też bohaterem licznych teatralnych i filmowych ekranizacji oraz ich sequeli.


== Charakterystyka Pinokia ==
== Charakterystyka Pinokia ==
Linia 9: Linia 9:
Pinokio był drewnianym pajacykiem, którego wystrugał z magicznego drewna majster Dżepetto. Majster był samotny i pragnął mieć syna. Chłopiec wystrugany z drewna niespodziewanie ożył. Majster bardzo się ucieszył, jednak od pierwszych chwil powołania do życia Pinokio jest krnąbrnym i nieposłusznym dzieckiem. Dżepetto, a także jego przyjaciele Wróżka o Błękitnych Włosach i Mówiący Świerszcz starają się go wychować i przekonać, by był dobrym i posłusznym dzieckiem. Jednak Pinokio spotyka na swojej drodze także osoby niegodziwe, które namawiają go do złych rzeczy - takie jak Lis i Kot czy kolega z klasy Knot. Początkowo daje się im zwieść i schodzi na złą drogę. Ponosi za to jednak kary (traci złote monety, zamienia się w osła). Ostatecznie jednak zaczyna rozumieć, jakim był egoistą i kto naprawdę jest mu życzliwy. Po wielu dramatycznych przygodach powraca do ojca i Niebieskiej Wróżki i staje się dobrym pajacykiem.
Pinokio był drewnianym pajacykiem, którego wystrugał z magicznego drewna majster Dżepetto. Majster był samotny i pragnął mieć syna. Chłopiec wystrugany z drewna niespodziewanie ożył. Majster bardzo się ucieszył, jednak od pierwszych chwil powołania do życia Pinokio jest krnąbrnym i nieposłusznym dzieckiem. Dżepetto, a także jego przyjaciele Wróżka o Błękitnych Włosach i Mówiący Świerszcz starają się go wychować i przekonać, by był dobrym i posłusznym dzieckiem. Jednak Pinokio spotyka na swojej drodze także osoby niegodziwe, które namawiają go do złych rzeczy - takie jak Lis i Kot czy kolega z klasy Knot. Początkowo daje się im zwieść i schodzi na złą drogę. Ponosi za to jednak kary (traci złote monety, zamienia się w osła). Ostatecznie jednak zaczyna rozumieć, jakim był egoistą i kto naprawdę jest mu życzliwy. Po wielu dramatycznych przygodach powraca do ojca i Niebieskiej Wróżki i staje się dobrym pajacykiem.


W nagrodę za tę przemianę spełnione zostaje jego marzenie: staje się prawdziwym Chłopcem
W nagrodę za tę przemianę spełnione zostaje jego marzenie: staje się prawdziwym człowiekiem.


== Nawiązania w kulturze ==
== Nawiązania w kulturze ==
Linia 15: Linia 15:
Postać Pinokia wielokrotnie pojawiała się w teatrze i filmie. Jedną z ekranizacji powieści powstała w wytwórni filmowej [[The Walt Disney Company|Disney]]. Ponadto w oparciu o książkę powstała m.in. baśń muzyczna ''Pinokio'' z muzyką [[Włodzimierz Korcz|Włodzimierza Korcza]].
Postać Pinokia wielokrotnie pojawiała się w teatrze i filmie. Jedną z ekranizacji powieści powstała w wytwórni filmowej [[The Walt Disney Company|Disney]]. Ponadto w oparciu o książkę powstała m.in. baśń muzyczna ''Pinokio'' z muzyką [[Włodzimierz Korcz|Włodzimierza Korcza]].


W 2016 roku [[Otto Julius Bierbaum]] w powieści ''Zäpfel Kerns Abenteuer'' umieścił postać lalki wzorowanej na Pinokiu, a w 1936 roku [[Aleksiej Tołstoj (1883-1945)|Aleksiej Nikołajewicz Tołstoj]] stworzył [[Buratino|Buratina]], również nawiązującego do Pinokia.
W 1905 roku [[Otto Julius Bierbaum]] w powieści ''Zäpfel Kerns Abenteuer'' umieścił postać lalki wzorowanej na Pinokiu, a w 1936 roku [[Aleksiej Tołstoj (1883-1945)|Aleksiej Nikołajewicz Tołstoj]] stworzył [[Buratino|Buratina]], również nawiązującego do Pinokia.


W [[2011]] roku Adam Horowitz i Edward Kitsis stworzyli serial "[[Dawno, dawno temu]]" (''Once Upon a Time''), w którym to Pinokio miał jedną z ważniejszych misji do spełnienia: zaopiekować się córką Śnieżki.
W [[2011]] roku Adam Horowitz i Edward Kitsis stworzyli serial "[[Dawno, dawno temu]]" (''Once Upon a Time''), w którym to Pinokio miał jedną z ważniejszych misji do spełnienia: zaopiekować się córką Śnieżki.
Linia 39: Linia 39:
== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
{{commonscat|Pinocchio}}
{{commonscat|Pinocchio}}
* [[Pinokio (Shrek)|Pinokio]] – postać z filmu [[Shrek|Shrek Na kontynentach]]
* [[Pinokio (Shrek)|Pinokio]] – postać z filmu [[Shrek]]
* [[Buratino]] - postać wzorowana na Pinokiu
* [[Buratino]] - postać wzorowana na Pinokiu
* kupa shreka


[[Kategoria:Postacie z filmów animowanych]]
[[Kategoria:Postacie z filmów animowanych]]

Wersja z 19:35, 7 sty 2016

Ilustracja Enrica Mazzantiego do pierwszego wydania powieści Pinokio

Pinokio (wł. Pinocchio) – postać fikcyjna stworzona przez Carla Collodiego, autora powieści Pinokio (Le avventure di Pinocchio), która ukazywała się w odcinkach w latach 1881-1883. Pinokio jest też bohaterem licznych teatralnych i filmowych ekranizacji oraz ich sequeli.

Charakterystyka Pinokia

Pinokio jest drewnianym pajacem, który jednak może mówić i ruszać się. Odczuwa też głód, choroby i ludzkie słabości. Podobnie jak człowiek musi w życiu podejmować wybory. Jeśli są one złe, ponosi karę, a dobre są wynagradzane. Cechą charakterystyczną Pinokia jest nos, który wydłuża się, kiedy Pinokio kłamie. Pod koniec książki Pinokio w nagrodę za dobre postępowanie staje się zwykłym dzieckiem.

Życiorys

Pinokio był drewnianym pajacykiem, którego wystrugał z magicznego drewna majster Dżepetto. Majster był samotny i pragnął mieć syna. Chłopiec wystrugany z drewna niespodziewanie ożył. Majster bardzo się ucieszył, jednak od pierwszych chwil powołania do życia Pinokio jest krnąbrnym i nieposłusznym dzieckiem. Dżepetto, a także jego przyjaciele Wróżka o Błękitnych Włosach i Mówiący Świerszcz starają się go wychować i przekonać, by był dobrym i posłusznym dzieckiem. Jednak Pinokio spotyka na swojej drodze także osoby niegodziwe, które namawiają go do złych rzeczy - takie jak Lis i Kot czy kolega z klasy Knot. Początkowo daje się im zwieść i schodzi na złą drogę. Ponosi za to jednak kary (traci złote monety, zamienia się w osła). Ostatecznie jednak zaczyna rozumieć, jakim był egoistą i kto naprawdę jest mu życzliwy. Po wielu dramatycznych przygodach powraca do ojca i Niebieskiej Wróżki i staje się dobrym pajacykiem.

W nagrodę za tę przemianę spełnione zostaje jego marzenie: staje się prawdziwym człowiekiem.

Nawiązania w kulturze

Kadr z filmu z 1940 (Disney)

Postać Pinokia wielokrotnie pojawiała się w teatrze i filmie. Jedną z ekranizacji powieści powstała w wytwórni filmowej Disney. Ponadto w oparciu o książkę powstała m.in. baśń muzyczna Pinokio z muzyką Włodzimierza Korcza.

W 1905 roku Otto Julius Bierbaum w powieści Zäpfel Kerns Abenteuer umieścił postać lalki wzorowanej na Pinokiu, a w 1936 roku Aleksiej Nikołajewicz Tołstoj stworzył Buratina, również nawiązującego do Pinokia.

W 2011 roku Adam Horowitz i Edward Kitsis stworzyli serial "Dawno, dawno temu" (Once Upon a Time), w którym to Pinokio miał jedną z ważniejszych misji do spełnienia: zaopiekować się córką Śnieżki.

Wybrane filmy z Pinokiem

Bibliografia

  • Carlo Collodi, Pinokio, Wydawnictwo Skrzat, 2007.
  • Tomasz Januszewski, Słownik pisarzy i lektur dla szkół podstawowych, wyd. Delta, Olsztyn 1995.

Zobacz też