Fitoncydy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa przek., WP:SK: usuwam niezrozumiały fragment o alliofilu |
Przeredagowanie, przypis |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Fitoncydy''' ([[język grecki|gr.]] ''phytón'' – roślina, [[łacina|łac.]] ''caedo'' – ścinam, zabijam{{r|szweykowscy2}}) – |
'''Fitoncydy''' ([[język grecki|gr.]] ''phytón'' – roślina, [[łacina|łac.]] ''caedo'' – ścinam, zabijam{{r|szweykowscy2}}) – naturalne substancje wydzielane przez różne rośliny wyższe (np. [[cebula zwyczajna|cebulę]], [[czosnek pospolity|czosnek]]{{r|Kopcewicz-2002}}, [[jałowiec]]) hamujące rozwój [[mikroorganizm]]ów<ref name="STB">{{Cytuj stronę | url = http://stareaneksy.pwn.pl/biologia/1.php?id=1470168 | tytuł = fitoncydy | praca = Słownik terminów biologicznych | opublikowany = PWN | data dostępu = 2016-03-20}}</ref>. Są to zwykle [[związki siarkoorganiczne]], przykładowym fitncydem jest [[allicyna]]. |
||
Wykorzystywane jako [[konserwant|środki konserwujące]] produkty spożywcze. |
|||
{{Przypisy|przypisy= |
{{Przypisy|przypisy= |
||
Wersja z 09:21, 20 mar 2016
Fitoncydy (gr. phytón – roślina, łac. caedo – ścinam, zabijam[1]) – naturalne substancje wydzielane przez różne rośliny wyższe (np. cebulę, czosnek[2], jałowiec) hamujące rozwój mikroorganizmów[3]. Są to zwykle związki siarkoorganiczne, przykładowym fitncydem jest allicyna.
- ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ Starck Zofia: Fizjologiczne podstawy produktywności roślin W: Fizjologia roślin (red. Kopcewicz Jan, Lewak Stanisław). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 679-706. ISBN 83-01-13753-3.
- ↑ fitoncydy. [w:] Słownik terminów biologicznych [on-line]. PWN. [dostęp 2016-03-20].