Henryk II Średni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Przekształcanie na Szablon:Władca infobox
m →‎Potomkowie: drobne merytoryczne
Linia 44: Linia 44:
Henryk II był dwukrotnie żonaty. W 1487 r. poślubił [[Małgorzata saska (1469-1528)|Małgorzatę]] (zm. 1528), córkę [[władcy Saksonii|elektora saskiego]] [[Ernest Wettyn|Ernesta]]. Mieli liczne dzieci:
Henryk II był dwukrotnie żonaty. W 1487 r. poślubił [[Małgorzata saska (1469-1528)|Małgorzatę]] (zm. 1528), córkę [[władcy Saksonii|elektora saskiego]] [[Ernest Wettyn|Ernesta]]. Mieli liczne dzieci:
* Anna (1492–??)
* Anna (1492–??)
* [[Elżbieta von Braunschweig-Lüneburg (1494–1572)|Elżbieta]] (1494–1572)
* [[Elżbieta von Braunschweig-Lüneburg (1494–1572)|Elżbieta]] (1494–1572), żona [[Władcy Geldrii|księcia Geldrii]] [[Karol (książę Geldrii)|Karola z Egmond]]
* [[Otto I (książę Lüneburga-Harburga)|Otto I]] (1495–1549)
* [[Otto I (książę Lüneburga-Harburga)|Otto I]] (1495–1549)
* [[Ernest I Wyznawca]] (1497–1546)
* [[Ernest I Wyznawca]] (1497–1546)

Wersja z 16:03, 16 kwi 2016

Henryk II Średni
Ilustracja
książę Lüneburga
Okres

od 1471
do 1522

Dane biograficzne
Dynastia

Welfowie

Data urodzenia

1468

Data śmierci

19 lutego 1532

Ojciec

Otton II

Matka

Anna

Żona

1. Małgorzata,
2. Anna z Campe

Dzieci

z Małgorzatą:
Otton III,
Ernest I Wyznawca

Henryk II Średni, niem. Heinrich der Mittlere (ur. 1468 r., zm. 19 lutego 1532 r.) – książę Lüneburga (Celle) od 1471 do 1522 r. z dynastii Welfów.

Życiorys

Henryk Średni był synem księcia lüneburskiego Ottona II oraz Anny, córki Jana IV, hrabiego Nassau-Dietz. Jego ojciec zmarł w 1471 r., gdy Henryk miał zaledwie trzy lata. Początkowo rządy w księstwie sprawował dziadek, który wcześniej abdykował i udał się do klasztoru, Fryderyk Pobożny, a po jego śmierci w 1478 r. regencję w imieniu Henryka objęła jego matka Anna. Samodzielną władzę Henryk objął dopiero w 1486 r. Henryk znany był ze swej lekkiej ręki w wydawaniu pieniędzy – zużywał je na utrzymanie świetnego dworu, ale także na starania o umocnienie swej władzy w księstwie (przede wszystkim przez ograniczenie praw największego miasta księstwa, Lüneburga) i ekspansję terytorialną (w celu uzyskania dostępu do Morza Północnego poprzez zagarnięcie hrabstwa Hoya i wschodniej Fryzji). Próby realizacji tych ostatnich planów spowodowały w 1516 r. konflikt Henryka z Habsburgami, podczas którego książę nawiązał współpracę z Francją; w efekcie popierał nawet kandydaturę króla Francji Franciszka I na cesarza. Przeciwko Henrykowi wystąpili także jego welfijcy kuzyni z sąsiednich części księstwa brunszwickiego, Henryk Młodszy z Wolfenbüttel i Eryk Starszy z Calenbergu. Co prawda w 1519 r. Henryk zdołał pokonać swoich krewniaków pod Soltau, ale już wkrótce przeciwko niemu wystąpił nowy cesarz Karol V Habsburg. W efekcie w 1520 r. Henryk uciekł do Francji, pozostawiając rządy oraz ogromne długi swoim synom Ottonowi i Ernestowi. W 1527 r. próbował odzyskać władzę, zachęcany przez katolicką opozycję wobec sprzyjających reformacji synów, jednak bez sukcesu. W 1529 r. ponownie wrócił do księstwa, tym razem jednak bez ambicji politycznych; rok później zdjęta została z niego kara banicji.

Potomkowie

Henryk II był dwukrotnie żonaty. W 1487 r. poślubił Małgorzatę (zm. 1528), córkę elektora saskiego Ernesta. Mieli liczne dzieci:

W 1528 ożenił się z Anną z Campe, z którego małżeństwa pochodziło dwóch kolejnych synów Henryka:

  • Franciszek Henryk
  • Henryk

Bibliografia

  • Heinrich Schmidt: Heinrich der Mittlere, Herzog von Braunschweig-Lüneburg-Celle. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 350–351. [dostęp 2010-01-15]. (niem.).

Szablon:Poprzednik Następca