Eufrozyna Tatarka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Bot: Przenoszę linki interwiki (3) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q3622801 |
Przekształcanie na Szablon:Władca infobox |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{ |
{{Władca infobox |
||
| |
|władca = Eufrozyna |
||
|imiona = |
|||
| |
|tytulatura = caryca Bułgarii |
||
| |
|grafika = |
||
| ⚫ | |||
| |
|opis grafiki = |
||
| |
|herb = |
||
|opis herbu = |
|||
| ⚫ | |||
|faksymile = |
|||
| poprzedniczka = [[Smilcena Paleologina]] |
|||
|opis faksymile = |
|||
| ⚫ | |||
|dewiza = |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| koronowana = |
|||
|1. od = [[1300]] |
|||
| urodzona = |
|||
|1. do = ok. [[1307]] |
|||
| zmarła = |
|||
| |
|1. koronacja = |
||
|1. jako = żona |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| |
|1. poprzednik = [[Smilcena Paleologina]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
|data urodzenia = |
|||
|miejsce urodzenia = |
|||
|data śmierci = |
|||
|miejsce śmierci = |
|||
|przyczyna śmierci = |
|||
|miejsce spoczynku = |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
|rodzeństwo = |
|||
|1. związek z = |
|||
|1. związek od = |
|||
|1. związek do = |
|||
|1. dzieci = [[Jerzy II Terter|Jerzy]] |
|||
|odznaczenia = |
|||
|commons = |
|||
|wikiźródła = |
|||
|wikicytaty = |
|||
}} |
}} |
||
'''Eufrozyna''' ([[język bułgarski|bułg.]]: Ефросина, ''Efrosina'') – pierwsza żona cara [[Drugie państwo bułgarskie|bułgarskiego]] [[Teodor Swetosław| Teodora Swetosława]]. Matka cara [[Jerzy II Terter|Jerzego II Tertera]]. |
'''Eufrozyna''' ([[język bułgarski|bułg.]]: Ефросина, ''Efrosina'') – pierwsza żona cara [[Drugie państwo bułgarskie|bułgarskiego]] [[Teodor Swetosław| Teodora Swetosława]]. Matka cara [[Jerzy II Terter|Jerzego II Tertera]]. |
||
Wersja z 21:45, 6 lip 2016
| caryca Bułgarii | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona |
cara Teodora Swetosława |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Ojciec |
Mankus |
| Dzieci | |
Eufrozyna (bułg.: Ефросина, Efrosina) – pierwsza żona cara bułgarskiego Teodora Swetosława. Matka cara Jerzego II Tertera.
Eufrozyna była córką i dziedziczką kupca bizantyńskiego Mankusa, zajmującego się handlem na tatarskim Krymie. Według historyka bizantyńskiego Jerzego Pachymeresa po urodzeniu otrzymała imię Enkonen. Została ochrzczona przez jedną z żon wodza Nogaja, nieślubną córkę cesarza bizantyńskiego Michała VIII Paleologa, Eufrozynę. Na chrzcie przyjęła imię swej chrzestnej matki[1].
W 1285, po zwycięskiej wyprawie chana Nogaja na Bułgarię, car bułgarski Jerzy I Terter był zmuszony oddać swą córkę do haremu syna Nogaja, Czaki a syna Teodora Swetosława, przyszłego męża Eufrozyny, jako zakładnika. W 1291, w wyniku kolejnego zwycięskiego najazdu Nogaja, Jerzy I Terter zbiegł do Bizancjum[2]. Utrata tronu carskiego przez ojca sprawiła, że Teodor Swetosław znalazł się w trudnej sytuacji ekonomicznej i osobistej. To prawdopodobnie w tym czasie żona chana Nogaja, Eufrozyna doprowadziła do jego ślubu ze swą chrześniaczką i imienniczką, bogatą córką bizantyńskiego kupca, posiadającego spore wpływy na dworze chana[3].
Po śmierci Nogaja w 1299, Teodor Swetosław u boku jego syna Czaki zbiegł w granice Bułgarii. Oddziały Czaki pokonały siły regentów, a Teodor Swetosław nakłonił bojarów tyrnowskich do obrania Czaki carem[2]. Zdaniem bułgarskiego historyka P. Pawłowa to właśnie złoto Eufrozyny otwarło drogę na Tyrnowo przed Teodorem Swetosławem i jego szwagrem Czaką, żonatym z jego siostrą[3].
W rok później obawiając się najazdu nowego chana tatarskiego Teodor Swetosław doprowadził do zamordowania Czaki i sam objął tron. Córka bizantyńskiego kupca została u jego boku carycą Bułgarii[2].
Teodor Swetosław i Eufrozyna mieli jednego syna Jerzego II Tertera [1]. Data i okoliczności śmierci Eufrozyny nie są znane. Nastąpiła ona najprawdopodobniej przed 1307, w którym Teodor Swetosław zawarł pokój z Bizancjum i pojął za żonę córkę cesarza bizantyńskiego Michała IX [2][3].
- ↑ a b Ch. Cawley: Medieval Lands.
- ↑ a b c d Tadeusz Wasilewski: Historia Bułgarii. s. 102–103.
- ↑ a b c Płamen Pawłow: Tyrnowskite carici.
Bibliografia
- Ch. Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2007.
- Płamen Pawłow: Tyrnowskite carici. ДАР-РХ, 2006. ISBN 10-954-9789-04-3.
- Tadeusz Wasilewski: Historia Bułgarii. Wrocław: Ossolineum, 1988. ISBN 83-04-02466-7.