Claude Garamond: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Skarabeusz (dyskusja | edycje) m lit. |
m Bot poprawia nazwę sekcji; zmiany kosmetyczne |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
'''Claude Garamond''' (ur. 1480; zm. 1561) – francuski typograf i odlewnik. Jeden z ojców tradycji typograficznej w Europie. Twórca tak zwanej francuskiej [[antykwa|antykwy renesansowej]]. |
'''Claude Garamond''' (ur. 1480; zm. 1561) – francuski typograf i odlewnik. Jeden z ojców tradycji typograficznej w Europie. Twórca tak zwanej francuskiej [[antykwa|antykwy renesansowej]]. |
||
== |
== Życiorys == |
||
Claude Garamond (pierwotnie Garamont) urodził się około 1480 roku w Paryżu. Fachu uczył się od [[Simon de Colines|Simona de Colines]], drukarza, oraz [[Geoffroy Tora|Geoffroya Tory]], rytownika. Zdobył rozgłos w 1541 roku, kiedy to trzy z jego greckich krojów – między innymi Grecs du roi, zainspirowane odręcznym pismem kopisty [[Angelo Vergecio]] – zostały użyte w serii książek [[Robert Estienne|Roberta Estienne]], zleconej przez króla [[Franciszek I Walezjusz|Franciszka I]]. Według [[Artur Tilley|Artura Tilley]], ówczesnego krytyka literackiego, były przykładem najlepszej, kompletnej typografii. Niedługo potem stworzył antykwy i to w największym stopniu dzięki nim został zapamiętany. Garamond od 1545 roku działał także jako wydawca. Pierwszą wydaną przez niego książką była ''Pia et Religiosa Meditatio'' Davida Chambellana. Dalej wydał między innymi [[Juwenkus]]a, Historię następców Aleksandra Wielkiego [[Tukidydes]]a. Garamond umarł w 1561 roku, a jego czcionki i matryce „odziedziczyli” [[Christophe Plantin]] z Antwerpii oraz frankfurcka wytwórnia czcionek ''Egenolff-Berner''. Oryginalne czczcionki można do dzisiaj podziwiać w muzeum w Antwerpii. |
Claude Garamond (pierwotnie Garamont) urodził się około 1480 roku w Paryżu. Fachu uczył się od [[Simon de Colines|Simona de Colines]], drukarza, oraz [[Geoffroy Tora|Geoffroya Tory]], rytownika. Zdobył rozgłos w 1541 roku, kiedy to trzy z jego greckich krojów – między innymi Grecs du roi, zainspirowane odręcznym pismem kopisty [[Angelo Vergecio]] – zostały użyte w serii książek [[Robert Estienne|Roberta Estienne]], zleconej przez króla [[Franciszek I Walezjusz|Franciszka I]]. Według [[Artur Tilley|Artura Tilley]], ówczesnego krytyka literackiego, były przykładem najlepszej, kompletnej typografii. Niedługo potem stworzył antykwy i to w największym stopniu dzięki nim został zapamiętany. Garamond od 1545 roku działał także jako wydawca. Pierwszą wydaną przez niego książką była ''Pia et Religiosa Meditatio'' Davida Chambellana. Dalej wydał między innymi [[Juwenkus]]a, Historię następców Aleksandra Wielkiego [[Tukidydes]]a. Garamond umarł w 1561 roku, a jego czcionki i matryce „odziedziczyli” [[Christophe Plantin]] z Antwerpii oraz frankfurcka wytwórnia czcionek ''Egenolff-Berner''. Oryginalne czczcionki można do dzisiaj podziwiać w muzeum w Antwerpii. |
||
== Wkład Garamonda w rozwój typografii == |
== Wkład Garamonda w rozwój typografii == |
||
Gdy Claude Garamond zmarł w 1561, jego |
Gdy Claude Garamond zmarł w 1561, jego matryce zostały sprzedane Christopherowi Plantinowi, co pozwoliło na użycie czcionki w wielu drukarniach, przez co zyskała sławę w Europie. W 1621 roku francuski drukarz [[Jean Jannon]] stworzył krój w pewnym stopniu podobny do Garamonda, lecz z drobnymi zmianami, m.in. nieregularnością w osi liter. W 1825 roku French National Printing Office zaadoptowało ten krój, przypisując go Claudowi Garamondowi. Na podstawie wersji Jannona, w 1919 roku wyprodukowano pierwszy XX-wieczny, komercyjny Garamond, nazywając go Garamond #3. |
||
== Apple Garamond == |
== Apple Garamond == |
||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
* |
* http://austeria.blogspot.com/2008/01/wielcytypografowie-claude-garamond.html |
||
* |
* http://www.pointlessart.com/education/loyalist/typetalk/garamond/index2.html |
||
* |
* http://typophile.com/node/79542 |
||
[[Kategoria:Typografowie]] |
[[Kategoria:Typografowie]] |
||
Wersja z 01:37, 25 paź 2016
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1480 |
|---|---|
| Data śmierci |
1561 |
Claude Garamond (ur. 1480; zm. 1561) – francuski typograf i odlewnik. Jeden z ojców tradycji typograficznej w Europie. Twórca tak zwanej francuskiej antykwy renesansowej.
Życiorys
Claude Garamond (pierwotnie Garamont) urodził się około 1480 roku w Paryżu. Fachu uczył się od Simona de Colines, drukarza, oraz Geoffroya Tory, rytownika. Zdobył rozgłos w 1541 roku, kiedy to trzy z jego greckich krojów – między innymi Grecs du roi, zainspirowane odręcznym pismem kopisty Angelo Vergecio – zostały użyte w serii książek Roberta Estienne, zleconej przez króla Franciszka I. Według Artura Tilley, ówczesnego krytyka literackiego, były przykładem najlepszej, kompletnej typografii. Niedługo potem stworzył antykwy i to w największym stopniu dzięki nim został zapamiętany. Garamond od 1545 roku działał także jako wydawca. Pierwszą wydaną przez niego książką była Pia et Religiosa Meditatio Davida Chambellana. Dalej wydał między innymi Juwenkusa, Historię następców Aleksandra Wielkiego Tukidydesa. Garamond umarł w 1561 roku, a jego czcionki i matryce „odziedziczyli” Christophe Plantin z Antwerpii oraz frankfurcka wytwórnia czcionek Egenolff-Berner. Oryginalne czczcionki można do dzisiaj podziwiać w muzeum w Antwerpii.
Wkład Garamonda w rozwój typografii
Gdy Claude Garamond zmarł w 1561, jego matryce zostały sprzedane Christopherowi Plantinowi, co pozwoliło na użycie czcionki w wielu drukarniach, przez co zyskała sławę w Europie. W 1621 roku francuski drukarz Jean Jannon stworzył krój w pewnym stopniu podobny do Garamonda, lecz z drobnymi zmianami, m.in. nieregularnością w osi liter. W 1825 roku French National Printing Office zaadoptowało ten krój, przypisując go Claudowi Garamondowi. Na podstawie wersji Jannona, w 1919 roku wyprodukowano pierwszy XX-wieczny, komercyjny Garamond, nazywając go Garamond #3.
Apple Garamond
Odmiana kroju została przejęta przez firmę Apple w 1984 roku, po wydaniu Macintosha. Do zareklamowania nowego produktu, Apple chciało użyć ITC Garamond Light oraz Book skondensowane o 20 procent, lecz spowodowało to deformację i zaburzyło estetykę. Projektanci stworzyli wersję Garamond specjalnie dla Apple.
Zastosowanie
Najbardziej rozpowszechnioną odmianą jest Adobe Garamond Pro. Font wykorzystywany jest najczęściej jako główny tekst w magazynach, gazetach i książkach. Garamond uważany jest za najbardziej czytelny font szeryfowy w tradycyjnej typografii, podobno też jest bardzo oszczędny jeśli chodzi o zużycie tuszu. Mimo upływu lat, nie traci na popularności i uważany jest za jeden z piękniejszych istniejących krojów.