Karol Walezjusz (hrabia Maine): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
m lit.
Linia 54: Linia 54:
* Jana (zm. [[1497]]), pana na Charroux
* Jana (zm. [[1497]]), pana na Charroux
* Marię, żonę nieznanego z imienia pana d'Auricher
* Marię, żonę nieznanego z imienia pana d'Auricher
* Ludwika (zm. [[1489]]), barona Mezieres, pan na Sainte-Neomaye, Pree i Seneche, szeneszala i guberantora Maine, szambelana królewskiego, legitymizowanego w [[1468]], który ożenił się z Anną z Tremoille i miał z nią dzieci
* Ludwika (zm. [[1489]]), barona Mezieres, pan na Sainte-Neomaye, Pree i Seneche, szeneszala i gubernatora Maine, szambelana królewskiego, legitymizowanego w [[1468]], który ożenił się z Anną z Tremoille i miał z nią dzieci


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 21:04, 11 sty 2017

Karol Walezjusz
ilustracja
Wizerunek herbu
hrabia Mortain
Okres

od 1425
do 10 kwietnia 1472

Następca

Karol IV Andegaweński

hrabia Maine
Okres

od 1441
do 10 kwietnia 1472

Poprzednik

Rene Andegaweński

Następca

Karol IV Andegaweński

Dane biograficzne
Dynastia

Walezjusze andegaweńscy

Data i miejsce urodzenia

14 października 1414
Zamek Montils-lez-Tours

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1472
Neufvy-en-Touraine

Ojciec

Ludwik II Andegaweński

Matka

Jolanta Aragońska

Rodzeństwo

Ludwik III Andegaweński
Rene Andegaweński

Karol Walezjusz (ur. 14 października 1414 w Château de Montils-lez-Tours, zm. 10 kwietnia 1472 w Neufvy-en-Touraine) – hrabia Maine, Mortain, Guise i Gien, młodszy syn księcia Andegawenii Ludwika II i Jolanty, córki króla Aragonii Jana I Myśliwego. Młodszy brat Ludwika III Andegaweńskiego i Rene Andegaweńskiego.

W 1425 został hrabią Mortain. Po 1432 otrzymał tytuł hrabiego Gien. W 1441 został hrabią Maine, a w 1444 Guise. Był ponadto wicehrabią Chatellerault, Martigne, panem La Ferte-Bernard, parem Francji, gubernatorem i kapitanem de la ville de Paris (1435) a od 1441 gubernatorem Langwedocji i Gujenny. Stronnik króla Karola VII. Brał udział w oblężeniach Montereau (1437) i Pontoise (1441); kampaniach w Normandii (1450) i Gujennie (1453). Po śmierci Karola VII w 1461 został stronnikiem jego syna, króla Ludwika XI. Nie przystąpił do możnowładczej "Ligi Dobra Publicznego". W 1465 w bitwie pod Montlhéry dowodził tylną strażą wojsk królewskich.

W 1434 poślubił Cobellę Ruffo (zm. 1442), córkę Carla Ruffa, hrabiego Montaldo, i Ceccarelli Sanseverino. Miał z nią jednego syna:

9 stycznia 1443 poślubił Izabelę z Saint-Pol, hrabinę Guise (zm. 1472), córkę Piotra, hrabiego Saint-Pol i Małgorzaty z Baux, córki Franciszka z Baux, księcia Apulii. Karol i Izabela mieli razem córkę Ludwikę (1445 - 1477 w Carlat), żonę Jakuba Armagnac, księcia Nemours.

Karol miał również kilkoro nieślubnych dzieci:

  • Jana (zm. 1497), pana na Charroux
  • Marię, żonę nieznanego z imienia pana d'Auricher
  • Ludwika (zm. 1489), barona Mezieres, pan na Sainte-Neomaye, Pree i Seneche, szeneszala i gubernatora Maine, szambelana królewskiego, legitymizowanego w 1468, który ożenił się z Anną z Tremoille i miał z nią dzieci

Bibliografia

Szablon:Władca