Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńsku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
nazwa rosyjska
Linia 2: Linia 2:
|nazwa = Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
|nazwa = Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
|kod języka = ru
|kod języka = ru
|nazwa miejscowa =
|nazwa miejscowa = Собор Успения Пресвятой Богородицы
|funkcja świątyni = [[Sobór (świątynia)|sobór]] [[katedra]]lny
|funkcja świątyni = [[Sobór (świątynia)|sobór]] [[katedra]]lny
|nr rej. zabytku = 6710028021
|nr rej. zabytku = 6710028021

Wersja z 12:56, 18 sty 2017

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej
Собор Успения Пресвятой Богородицы
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Rosja

Obwód

 smoleński

Miejscowość

Smoleńsk

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

smoleńska

Wezwanie

Zaśnięcia Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

15/28 sierpnia

Położenie na mapie obwodu smoleńskiego
Mapa konturowa obwodu smoleńskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Zaśnięcia Matki Bożej”
Ziemia54°47′19,3″N 32°03′15,2″E/54,788694 32,054222
Strona internetowa
Wnętrze soboru

Sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Smoleńskuprawosławny sobór w Smoleńsku, katedra eparchii smoleńskiej.

Pierwszy sobór prawosławny w Smoleńsku został wzniesiony przez Włodzimierza Monomacha w 1101. Przetrwał on do oblężenia Smoleńska w latach 1609–1611. Według opisu wydarzeń zawartego w rosyjskim latopisie, grupa ostatnich obrońców zamknęła się w świątyni i wysadziła ją w powietrze, nie chcąc poddać się wojskom polsko-litewskim[1].

Nowa cerkiew, nosząca to samo wezwanie – Zaśnięcia Matki Bożej – została wzniesiona dalej na północ w porównaniu z wysadzonym soborem[2]. Początkowo budowę świątyni zlecono mistrzowi Jewsiutce Iwanowowi, który jednak odmówił wykonania zamówienia, gdyż nie otrzymał informacji ani o planowanych rozmiarach cerkwi, ani o życzeniach zamawiających odnośnie jej wyglądu i stylu. Ostatecznie wznoszenia budynku podjęli się Leontij Kostrourow, Aleksiej Korolkow i Jakow Szarutin, którzy wzorowali się na soborze w Aleksandrowskiej Słobodzie[3]. Prace budowlane rozpoczęto w 1676, jednak uległy one przerwaniu po trzech latach, gdy nieoczekiwanie runęła jedna ze ścian wznoszonego obiektu[4]. Ostatecznie wznoszenie soboru zakończył w latach 1732–1740 architekt z Kijowa, A. Szepel[4].

Obiekt reprezentuje rosyjski barok[4]. Zlokalizowany na wysokim wzniesieniu, stanowi główną dominantę panoramy Smoleńska[5]. We wnętrzu znajduje się złocony, bogato rzeźbiony ikonostas wykonany przez Syłę Trusickiego i jego uczniów. Ci sami artyści wykonani dla świątyni zespół ikon[4].

W sąsiedztwie soboru znajduje się jego dzwonnica, znacznie niższa od samej świątyni, wzniesiona w 1767 według projektu P. Obuchowa[6]. W soborze znajduje się nagrobek biskupa smoleńskiego Parteniusza[7].

  1. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.295–296
  2. A. Nizowskij, Samyje znamienityje.., s.296
  3. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., ss.296–297
  4. a b c d A. Nizowskij, Samyje znamietityje..., s.297
  5. A. Nizowskij, Samyje znamienityje.., s.295
  6. A. Nizowskij, Samyje znamienityje..., s.298
  7. Парфений (Сопковский)

Bibliografia

  • A. Nizowskij, Samyje znamienityje monastyri i chramy Rossii, Wecze, Moskwa 2000, ISBN 5-7838-0578-5