Abakan (miasto): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 48615602 autora Hubert.werner.10 (dyskusja) bałagan w infoboksie (współrzędne)
ilustracja
Linia 2: Linia 2:
|nazwa = Abakan
|nazwa = Abakan
|nazwa oryginalna = Aбaкaн
|nazwa oryginalna = Aбaкaн
|zdjęcie =
|zdjęcie = Abakan 013.jpg
|opis zdjęcia =
|opis zdjęcia =
|herb = Coat_of_Arms_of_Abakan_(Khakassia).png
|herb = Coat_of_Arms_of_Abakan_(Khakassia).png

Wersja z 12:34, 28 lut 2017

Abakan
Aбaкaн
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Republika

Chakasja

Burmistrz

Nikolai Genrichowitsch Bulakin

Powierzchnia

112 km²

Populacja (2005)
• liczba ludności
• gęstość


164 700
1496,4 os./km²

Nr kierunkowy

+7 (39022)

Kod pocztowy

655000–655965

Tablice rejestracyjne

19

Położenie na mapie Chakasji
Mapa konturowa Chakasji
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city}
Strona internetowa
Sobór Przemienienia Pańskiego w Abakanie

Abakan[1]miasto w Federacji Rosyjskiej; stolica Chakasji; leży u ujścia rzeki Abakan do Jeniseju.

Dane ogólne

Historia

Miasto powstało w 1929, w związku z rozwojem dotychczasowej osady Ust'-Abakansk, spowodowanym uruchomieniem linii kolejowej. Wchłonęło powstały w 1675 Ostróg Abakański. Przed 1991 Abakan stanowił stolicę Chakaskiego Obwodu Autonomicznego.

Obecnie miasto jest ośrodkiem eksploatacji węgla kamiennego i rud żelaza; przemysł maszynowy (fabryka wagonów i kontenerów, huta aluminium), budowlany, drzewny, spożywczy. Zabytkowa XVIII-wieczna zabudowa śródmiejska.

Nauka i oświata

Chakaski Uniwersytet Państwowy i szereg szkół półwyższych.

Pałac w Abakanie

Podczas budowy szosy w pobliżu miasta w roku 1940[2] zostały znalezione fragmenty glinianych dachówek. Podjęte prace archeologiczne doprowadziły do odnalezienia pozostałości pałacu w stylu starochińskim o wymiarach 45 na 35 metrów. W środkowej części znajdowała się kwadratowa komnata, natomiast wzdłuż ścian północnej i południowej rozmieszczonych było po 6 komnat w amfiladzie. Dodatkowo w podłodze odkryto kanały o ściankach wyłożonych kamiennymi płytkami służące do rozprowadzania gorącego powietrza z pieca umieszczonego w południowo-zachodniej komnacie.

Demografia

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych Poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju: URZĘDOWY WYKAZ POLSKICH NAZW GEOGRAFICZNYCH ŚWIATA. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2013. ISBN 978-83-254-1988-2.
  2. Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Cywilizacje Europy. Indoeuropejczycy - Celtowie. T. 12. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 92. ISBN 83-7425-367-3.

Linki zewnętrzne