Spółgłoska dziąsłowo-podniebienna

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne, znane też jako alweolopalatalne lub (zwłaszcza w polonistyce ciszące) to spółgłoski szczelinowe lub zwarto-szczelinowe artykułowane przez wysklepienie języka w kierunku przedniej części podniebienia przy jednoczesnym kontakcie czubka języka z dziąsłami.

Przykłądy

W języku polskim występują:

-spółgłoska szczelinowa bezdźwięczna (IPA: ɕ) w wyrazie siano

-spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: tɕ) w wyrazie ciało

-spółgłoska szczelinowa dźwięczna (IPA: ʑ) w wyrazie zioło

-spółgłoska zwartoszczelinowa bezdźwięczna (IPA: dʑ) w wyrazie dźwięk

Spółgłoski dziąsłowo-podniebienne występują również w języku mandaryńskim, języku japońskim i w językach północno-zachodniokaukaskich. W języku serbochorwackim występują tylko zwarto-szczelinowe ciszące, zapisywane ć i đ. W języku szwedzkim i w niektórych językach Indii istnieje [ɕ].