ISO 639-1: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nowy artykuł (Wikiwyzwanie) |
- |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''ISO 639-1''' |
'''ISO 639-1''' – standard dwuliterowych kodów językowych w zakresie większości głównych języków świata{{r|iso639}}. Organem rejestrującym jest otworzone przez [[UNESCO]] [[International Information Centre for Terminology]] (tzw. ''Infoterm''){{r|locfaq}}. Powstał on w wyniku podzielenia ogólnego standardu [[ISO 639]] na części, w wyniku czego oryginalny standard przestał obowiązywać{{r|cov|isomain}}. Obecnie (marzec 2017) w standardzie znajduje się 184 kodów języków{{r|list}}. Ostatnia wersja standardu została opublikowana w lipcu 2002 roku{{r|isomain}}. Użycie kodów ISO 639-1, w przypadku, gdy dany język znajduje się w standardzie, jest zalecane poprzez internetowy standard [[RFC 5646]] (''Tags for Identifying Languages''){{r|rfc}}. |
||
== Porównanie z innymi częściami == |
== Porównanie z innymi częściami == |
Wersja z 20:09, 10 mar 2017
ISO 639-1 – standard dwuliterowych kodów językowych w zakresie większości głównych języków świata[1]. Organem rejestrującym jest otworzone przez UNESCO International Information Centre for Terminology (tzw. Infoterm)[2]. Powstał on w wyniku podzielenia ogólnego standardu ISO 639 na części, w wyniku czego oryginalny standard przestał obowiązywać[3][4]. Obecnie (marzec 2017) w standardzie znajduje się 184 kodów języków[5]. Ostatnia wersja standardu została opublikowana w lipcu 2002 roku[4]. Użycie kodów ISO 639-1, w przypadku, gdy dany język znajduje się w standardzie, jest zalecane poprzez internetowy standard RFC 5646 (Tags for Identifying Languages)[6].
Porównanie z innymi częściami
ISO 639-1 jest jedynym standardem zawierającym dwuliterowe kody. Pozostałe części standardu stosują kody trzyliterowe. Zastosowaniem pierwszej części jest terminologia, leksykografia oraz lingwistyka, drugiej bibliografia oraz terminologia, a trzecia część ma być zbiorem wszystkich języków[7][2]. ISO 639-1 jest oficjalnym podzbiorem ISO 639-2, więc wymagania rejestracji kodu dla standardu części drugiej, stosuje się również dla kodów części pierwszej. Część pierwsza nie stosuje kodów dla grup języków[8]. Dwie pierwsze części nie mają za zadania stworzenia kodów dla wszystkich języków, a jedynie dla głównych[7]
- ↑ Language codes - ISO 639. International Organization for Standardization. [dostęp 10 marca 2017].
- ↑ a b Frequently Asked Questions (FAQ). Library of Congress. [dostęp 10 marca 2017].
- ↑ Code for the Representation of the Names of Languages. From ISO 639, revised 1989. Cover Pages. [dostęp 10 marca 2017].
- ↑ a b ISO 639-1:2002. International Organization for Standardization. [dostęp 10 marca 2017].
- ↑ Codes for the Representation of Names of Languages. Library of Congress. [dostęp 10 marca 2017].
- ↑ Tags for Identifying Languages. IETF Tools. [dostęp 10 marca 2017].
- ↑ a b Relationship between ISO 639-3 and the other parts of ISO 639. SIL. [dostęp 10 marca 2017].
- ↑ Criteria for ISO 639-1. Library of Congress. [dostęp 10 marca 2017].