Barbara Skarga: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
m →‎top: bot zamienia linki zewnętrzne do artykułów w wiadomosci.onet.pl na linki archiwalne
Lowdown (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne, drobne merytoryczne
Linia 44: Linia 44:


== Odznaczenia i wyróżnienia ==
== Odznaczenia i wyróżnienia ==
W 1995 została odznaczona [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]. Była członkiem [[Kapituła orderu|Kapituły]] tego odznaczenia i Kanclerzem Orderu w latach 2001–2005. W październiku 2005 złożyła rezygnację z funkcji Kanclerza Orderu Orła Białego po wypowiedziach [[Lech Kaczyński|Lecha Kaczyńskiego]], który stwierdził w trakcie swojej kampanii wyborczej, że niektóre osoby nagrodzone tym odznaczeniem przez [[Aleksander Kwaśniewski|Aleksandra Kwaśniewskiego]] są zasłużone dla [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,7054295,Zmarla_prof__Barbara_Skarga.html| tytuł = Prof. Barbara Skarga nie żyje| autor =| opublikowany = Gazeta.pl| praca = | data = 18.09.2009| język = pl | data dostępu = 18 września 2009}}</ref>.
W 1995 została odznaczona przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]] ''w uznaniu znamienitych zasług położonych dla Rzeczypospolitej Polskiej''<ref>{{Monitor Polski|1995|33|379}}.</ref>. Była członkiem [[Kapituła orderu|Kapituły]] tego odznaczenia i Kanclerzem Orderu w latach 2001–2005. W październiku 2005 złożyła rezygnację z funkcji Kanclerza Orderu Orła Białego po wypowiedziach [[Lech Kaczyński|Lecha Kaczyńskiego]], który stwierdził w trakcie swojej kampanii wyborczej, że niektóre osoby nagrodzone tym odznaczeniem przez [[Aleksander Kwaśniewski|Aleksandra Kwaśniewskiego]] są zasłużone dla [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,7054295,Zmarla_prof__Barbara_Skarga.html| tytuł = Prof. Barbara Skarga nie żyje| autor =| opublikowany = Gazeta.pl| praca = | data = 18.09.2009| język = pl | data dostępu = 18 września 2009}}</ref>.


19 lutego 2000 przyznano jej tytuł doktora honoris causa [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu|Uniwersytetu Mikołaja Kopernika]]<ref>{{cytuj stronę |url= http://www.umk.pl/uczelnia/dhc/ |tytuł=Doktorzy honoris causa UMK |opublikowany=umk.pl |data= |data dostępu=25 lutego 2011}}</ref>.
19 lutego 2000 przyznano jej tytuł doktora honoris causa [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu|Uniwersytetu Mikołaja Kopernika]]<ref>{{cytuj stronę |url= http://www.umk.pl/uczelnia/dhc/ |tytuł=Doktorzy honoris causa UMK |opublikowany=umk.pl |data= |data dostępu=25 lutego 2011}}</ref>.

Wersja z 17:19, 10 kwi 2017

Barbara Skarga
{{{alt grafiki}}}
Barbara Skarga (2000)
Data i miejsce urodzenia

25 października 1919
Warszawa

Data i miejsce śmierci

18 września 2009
Olsztyn

Odznaczenia
Order Orła Białego

Barbara Skarga (ur. 25 października 1919 w Warszawie, zm. 18 września 2009 w Olsztynie[1]) – polska profesor filozofii PAN, odznaczona Orderem Orła Białego (1995).

Życiorys

Urodziła się w Warszawie, wywodziła się z rodziny ziemiańskiej wyznania ewangelicko-reformowanego, dość luźno związanej ze swoim kościołem. Jej siostrą była aktorka Hanna Skarżanka, zaś bratem – aktor Edward Skarga.

Studiowała filozofię na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.

Była łączniczką w AK o pseudonimie Ewa. Kierowała tzw. zewnętrzną łącznością, tj. z Inspektoratami i bezpośrednio z brygadami w terenie. W 1944 aresztowana przez Rosjan i skazana na 10 lat obozu pracy, więziona w obozie w Prawieniszkach na Litwie. Następnie została zesłana w głąb Rosji, w tym na Syberię. Była więziona m.in. w łagrze w Uchcie[2]. Po z wyjściu z GUŁAGU otrzymała nakaz dożywotniego osiedlenia w kołchozie. Do kraju powróciła w 1955. Studia ukończyła w 1957 na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie też uzyskała stopień naukowy doktora. W lutym 1978 została członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych. Tytuł profesora nauk humanistycznych uzyskała w 1988. 19 maja 2008 odbyła się uroczystość odnowienia jej doktoratu.

Była przewodniczącą rady redakcyjnej rocznika „Etyka”. Została pochowana 25 września 2009 na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie.

Publikacje

Barbara Skarga i Władysław Bartoszewski (2007)
Grób Barbary Skargi (2012)

Autorka książek, m.in.:

  • Narodziny pozytywizmu polskiego 1831–1864 (1964)
  • Kłopoty intelektu. Między Comte’em a Bergsonem (1975)
  • Czas i trwanie. Studia nad Bergsonem (1982)
  • Po wyzwoleniu 1944–1956 (1985)
  • Przeszłość i interpretacje (1987)
  • Granice historyczności (1989)
  • Tożsamość i różnica. Eseje metafizyczne (1997) – wyróżniona nagrodą im. Jana Długosza oraz nominowana do Nagrody Literackiej Nike 1998[3]
  • Renan (2002²), ISBN 83-214-1252-1.
  • Ślad i obecność (2002)
  • Kwintet metafizyczny (2005) – nominacja do Nagrody Literackiej „Nike” 2006[4]
  • Człowiek to nie jest piękne zwierzę (2007)
  • Tercet metafizyczny (2009)

Odznaczenia i wyróżnienia

W 1995 została odznaczona przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę Orderem Orła Białego w uznaniu znamienitych zasług położonych dla Rzeczypospolitej Polskiej[5]. Była członkiem Kapituły tego odznaczenia i Kanclerzem Orderu w latach 2001–2005. W październiku 2005 złożyła rezygnację z funkcji Kanclerza Orderu Orła Białego po wypowiedziach Lecha Kaczyńskiego, który stwierdził w trakcie swojej kampanii wyborczej, że niektóre osoby nagrodzone tym odznaczeniem przez Aleksandra Kwaśniewskiego są zasłużone dla PRL[6].

19 lutego 2000 przyznano jej tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika[7].

  1. Zmarła Barbara Skarga. [w:] onet.pl [on-line]. 18.09.2009. [dostęp 18 września 2009]. (pol.).
  2. Sebastian Łupiak, W łagrze bolały nawet wspomnienia z Wigilii – wspomina prof. Barbara Skarga – artykuł na witrynie „Gazety Wyborczej” (dostęp: 12 lutego 2014 r.).
  3. Nagroda Nike 1998. nike.org.pl. [dostęp 2015-08-22].
  4. Nagroda Nike 2006. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
  5. M.P. z 1995 r. nr 33, poz. 379.
  6. Prof. Barbara Skarga nie żyje. Gazeta.pl, 18.09.2009. [dostęp 18 września 2009]. (pol.).
  7. Doktorzy honoris causa UMK. umk.pl. [dostęp 25 lutego 2011].

Linki zewnętrzne