Język martwy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Językoznawstwo"; Dodano kategorię "Języki według rodzaju" za pomocą HotCat |
napisane od nowa ze źródłem +ilustracja |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Eteocypriot writing.jpg|mały|Inskrypcja w wymarłym [[język eteocypryjski|języku eteocypryjskim]]]] |
|||
{{Dopracować|źródła=2011-12}} |
|||
'''Język martwy''' – [[Język (mowa)|język]], który nie jest używany przez zwartą [[grupa etniczna|grupę etniczną]] lub taki, który ma obecnie rozproszoną społeczną bazę osób posługujących się nim. W pierwszym przypadku taki język jest nazywany [[język wymarły|wymarłym]], w drugim zaś – nieżywym. Często przywoływanym przykładem języka martwego jest [[łacina]] używana w Kościele katolickim, która spełnia oba powyższe warunki<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Susskin | imię = Marian | tytuł = Paninterlingwa: powszechny język międzynarodowy | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1990 | strony = 19 | isbn = 9788301092719}}</ref>. |
|||
'''Język martwy''' – [[język (mowa)|język]], który nie jest już używany jako środek komunikacji międzyludzkiej. Może on być jednak stosowany w formie pisanej czy ustnej jako np. [[język liturgiczny]], co odróżnia go od [[język wymarły|języków wymarłych]]. Do języków martwych zaliczyć można m.in. [[sanskryt]], [[język koptyjski]] i [[język cerkiewnosłowiański]]. Czasem sanskryt uważa się za [[Klasyfikacja języków#Klasyfikacje funkcjonalne|język wegetujący]], a nie za martwy. Jest to właściwsze o tyle, że dla ok. 3000 osób jest to [[język ojczysty]]. |
|||
{{Przypisy}} |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
Wersja z 15:13, 20 sie 2017
Język martwy – język, który nie jest używany przez zwartą grupę etniczną lub taki, który ma obecnie rozproszoną społeczną bazę osób posługujących się nim. W pierwszym przypadku taki język jest nazywany wymarłym, w drugim zaś – nieżywym. Często przywoływanym przykładem języka martwego jest łacina używana w Kościele katolickim, która spełnia oba powyższe warunki[1].
- ↑ Marian Susskin: Paninterlingwa: powszechny język międzynarodowy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 19. ISBN 978-83-01-09271-9.