L’Alpe d’Huez: Różnice pomiędzy wersjami
45°03′37″N 6°04′17″E/45,060278 6,071389| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m dodałem infobox 'góra' |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
|opis grafiki = Tour de France linia mety, avenue du Rif Nel. |
|opis grafiki = Tour de France linia mety, avenue du Rif Nel. |
||
|państwo = [[Francja]] |
|państwo = [[Francja]] |
||
|położenie = [[Isère]], [[Francja]] |
|położenie = [[Isère (departament)|Isère]], [[Francja]] |
||
|pasmo = |
|pasmo = |
||
|wysokość = 1860 |
|wysokość = 1860 |
||
| Linia 15: | Linia 15: | ||
|pozycja opisu = |
|pozycja opisu = |
||
}} |
}} |
||
'''L'Alpe d'Huez''' jest miejscowością górską w [[Alpy Zachodnie|Alpach francuskich]] ([[Isère (departament)|Departament Isère]]). Niedaleko stąd wznoszą się [[masyw górski|górskie masywy]] [[Écrins]] oraz [[Grandes Rousses]]. Obok [[Val d'Isère]], [[Tignes]], [[Courchevel]] i [[Les Arcs]] L'Alpe d'Huez jest jedną z największych stacji narciarskich w północnych Alpach francuskich. Należy ona do dużych centrów sportów zimowych drugiej generacji, które rozwijały się sukcesywnie wokół małych miejscowości górskich. Do trzeciej generacji należą wielkie centra turystyki, takie jak Courchevel, z ogromnym zapleczem hotelowym i niszczącym wpływem na naturalne otoczenie. Dzięki organizacji [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1968|igrzysk olimpijskich]] w [[Grenoble]] l'Alpe d'Huez przeżyło wielki rozwój. |
'''L'Alpe d'Huez''' jest miejscowością górską w [[Alpy Zachodnie|Alpach francuskich]] ([[Isère (departament)|Departament Isère]]). Niedaleko stąd wznoszą się [[masyw górski|górskie masywy]] [[Écrins]] oraz [[Grandes Rousses]]. Obok [[Val d'Isère]], [[Tignes]], [[Courchevel]] i [[Les Arcs]] L'Alpe d'Huez jest jedną z największych stacji narciarskich w północnych Alpach francuskich. Należy ona do dużych centrów sportów zimowych drugiej generacji, które rozwijały się sukcesywnie wokół małych miejscowości górskich. Do trzeciej generacji należą wielkie centra turystyki, takie jak Courchevel, z ogromnym zapleczem hotelowym i niszczącym wpływem na naturalne otoczenie. Dzięki organizacji [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1968|igrzysk olimpijskich]] w [[Grenoble]] l'Alpe d'Huez przeżyło wielki rozwój. |
||
| Linia 26: | Linia 25: | ||
Długość podjazdu wynosi 13,8 km. Średnie nachylenie 7,9% prowadzi na metę ustanowioną na wysokości 1850 m n.p.m. Rekord szybkości podjazdu należy do Włocha, [[Marco Pantani]]ego, który w roku 1997 pokonał górę w 37 minut i 35 sekund. |
Długość podjazdu wynosi 13,8 km. Średnie nachylenie 7,9% prowadzi na metę ustanowioną na wysokości 1850 m n.p.m. Rekord szybkości podjazdu należy do Włocha, [[Marco Pantani]]ego, który w roku 1997 pokonał górę w 37 minut i 35 sekund. |
||
Jak dotąd dwóch zwycięzców etapu na l'Alpe d'Huez rozstrzygnęło w tym samym roku cały Tour na swoją korzyść |
Jak dotąd dwóch zwycięzców etapu na l'Alpe d'Huez rozstrzygnęło w tym samym roku cały Tour na swoją korzyść – [[Fausto Coppi]] w 1952 i [[Carlos Sastre]] w 2008. |
||
W pewnym momencie L'Alpe d'Huez nazywano również ''Górą Holendrów'', ponieważ do roku 1989 aż 8 z 14 dotąd rozgrywanych etapów wygrywali kolarze holenderscy. Od tego czasu jednak żadnemu Holendrowi nie udało się kontynuowanie tradycji, za to ich miejsce w "klasyfikacji narodowej" tejże góry staje się zagrożone przez reprezentantów Włoch (7 zwycięstw). |
W pewnym momencie L'Alpe d'Huez nazywano również ''Górą Holendrów'', ponieważ do roku 1989 aż 8 z 14 dotąd rozgrywanych etapów wygrywali kolarze holenderscy. Od tego czasu jednak żadnemu Holendrowi nie udało się kontynuowanie tradycji, za to ich miejsce w "klasyfikacji narodowej" tejże góry staje się zagrożone przez reprezentantów Włoch (7 zwycięstw). |
||
| Linia 33: | Linia 32: | ||
== Zwycięzcy etapów z metą w L’Alpe d’Huez == |
== Zwycięzcy etapów z metą w L’Alpe d’Huez == |
||
{|id="toc" cellpadding="2" width="100%" |
{|id="toc" cellpadding="2" width="100%" |
||
|- |
|- |
||
|valign="top"| |
|valign="top"| |
||
* 2013 : [[Christophe Riblon]] {{Państwo|FRA}} |
* 2013 : [[Christophe Riblon]] {{Państwo|FRA}} |
||
| Linia 51: | Linia 50: | ||
* 1990 : [[Gianni Bugno]] {{Państwo|ITA}} |
* 1990 : [[Gianni Bugno]] {{Państwo|ITA}} |
||
* 1989 : [[Gert-Jan Theunisse]] {{Państwo|NLD}} |
* 1989 : [[Gert-Jan Theunisse]] {{Państwo|NLD}} |
||
|valign="top"| |
|valign="top"| |
||
* 1988 : [[Steven Rooks]] {{Państwo|NLD}} |
* 1988 : [[Steven Rooks]] {{Państwo|NLD}} |
||
* 1987 : [[Federico Echave]] {{Państwo|ESP}} |
* 1987 : [[Federico Echave]] {{Państwo|ESP}} |
||
* 1986 : [[Bernard Hinault]] {{Państwo|FRA}} |
* 1986 : [[Bernard Hinault]] {{Państwo|FRA}} |
||
* 1984 : [[Luis Herrera]] {{Państwo|COL}} |
* 1984 : [[Luis Herrera (kolarz)|Luis Herrera]] {{Państwo|COL}} |
||
* 1983 : [[Peter Winnen]] {{Państwo|NLD}} |
* 1983 : [[Peter Winnen]] {{Państwo|NLD}} |
||
* 1982 : [[Beat Breu]] {{Państwo|CHE}} |
* 1982 : [[Beat Breu]] {{Państwo|CHE}} |
||
Wersja z 23:40, 2 paź 2017
 Tour de France linia mety, avenue du Rif Nel. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | ?↗ |
| Wysokość |
1860 m n.p.m. |
Położenie na mapie Alp  | |
| 45°03′37″N 6°04′17″E/45,060278 6,071389
| |
L'Alpe d'Huez jest miejscowością górską w Alpach francuskich (Departament Isère). Niedaleko stąd wznoszą się górskie masywy Écrins oraz Grandes Rousses. Obok Val d'Isère, Tignes, Courchevel i Les Arcs L'Alpe d'Huez jest jedną z największych stacji narciarskich w północnych Alpach francuskich. Należy ona do dużych centrów sportów zimowych drugiej generacji, które rozwijały się sukcesywnie wokół małych miejscowości górskich. Do trzeciej generacji należą wielkie centra turystyki, takie jak Courchevel, z ogromnym zapleczem hotelowym i niszczącym wpływem na naturalne otoczenie. Dzięki organizacji igrzysk olimpijskich w Grenoble l'Alpe d'Huez przeżyło wielki rozwój.
Miejsce to ma duże znaczenie także dla kolarstwa. Podjazd z 21 zakrętami prowadzący z Le Bourg-d'Oisans do L'Alpe, jest jednym z najsłynniejszych na Tour de France.
Prestiżowy podjazd
Po raz pierwszy trasę Wielkiej Pętli poprowadzono przez l'Alpe d'Huez w 1952 roku. Pierwszym zwycięzcą w historii został tutaj włoski Campionissimo Fausto Coppi. Dopiero po 24 latach Tour zawitał tutaj po raz drugi i od tej pory 21 zakrętów gości kolarzy prawie co roku. Każdy zakręt nosi imię zwycięzcy z poszczególnych lat, począwszy od 21. zakrętu, który nazwany został imieniem pierwszego zwycięzcy. Ponieważ po zwycięstwie Armstronga w roku 2001 liczba zwycięzców przekroczyła liczbę zakrętów, zaczęto dostawiać tabliczki i tym samym zakręt nr 21 nosi imię Coppiego i Armstronga.
Dane i rekordy
Długość podjazdu wynosi 13,8 km. Średnie nachylenie 7,9% prowadzi na metę ustanowioną na wysokości 1850 m n.p.m. Rekord szybkości podjazdu należy do Włocha, Marco Pantaniego, który w roku 1997 pokonał górę w 37 minut i 35 sekund.
Jak dotąd dwóch zwycięzców etapu na l'Alpe d'Huez rozstrzygnęło w tym samym roku cały Tour na swoją korzyść – Fausto Coppi w 1952 i Carlos Sastre w 2008.
W pewnym momencie L'Alpe d'Huez nazywano również Górą Holendrów, ponieważ do roku 1989 aż 8 z 14 dotąd rozgrywanych etapów wygrywali kolarze holenderscy. Od tego czasu jednak żadnemu Holendrowi nie udało się kontynuowanie tradycji, za to ich miejsce w "klasyfikacji narodowej" tejże góry staje się zagrożone przez reprezentantów Włoch (7 zwycięstw).
Zwycięzcy etapów z metą w L’Alpe d’Huez
|
|
