Korosteń: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kalamarnica (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne, ilustracja
Kalamarnica (dyskusja | edycje)
m kat.
Linia 64: Linia 64:


[[Kategoria:Korosteń|!]]
[[Kategoria:Korosteń|!]]
[[Kategoria:Miasta lokowane przez Zygmunta III Wazę]]

Wersja z 21:08, 18 paź 2017

Korosteń
Коростень
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

żytomierski

Rejon

korosteński

Burmistrz

Wołodymyr Moskalenko

Powierzchnia

33,851 km²

Populacja (2017)
• liczba ludności
• gęstość


64 128[1]
1894,5 os./km²

Kod pocztowy

11500

Tablice rejestracyjne

AM

Położenie na mapie obwodu żytomierskiego
Mapa konturowa obwodu żytomierskiego
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy
Brak współrzędnych
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:city}
Strona internetowa

Korosteń (ukr. Коростень) – miasto na Ukrainie (obwód żytomierski), stolica rejonu nad rzeką Uszą (dopływem Prypeci). Około 66 tys. mieszkańców.

Historia

Do X w. gród pod nazwą Iskorosteń, był jedną z głównych siedzib plemienia Drewlan. W 946 oblegany i zdobyty przez Rusów.

Iskorost dziś jest wioską, było znaczném miastem przed założeniem dynastii Ruryków; ma pamiętnych wiele mogił, starémi dębami już zarosłych. Zdobywając Iskorost poległ Igor, syn Ruryka, synowiec Olega, będący pod jego przychodzień Normandski; miał tylko prawo oręża, władzę idącą nie od narodu, ale z miecza; Drewlanie go zwyciężyli, ale pomściła się śmierci jego Olga, która mu usypała dwie mogiły, w jednéj pochowano ciało jego, w drugiéj zwyciężonych nieprzyjaciół, których stołeczne miasto Iskorost spaliła. Takie naprzykład podania o Iskorosti się do dziś w pamięci mieszkańców zachowują: że przez Olgę chciwą zemsty, były wróble połapane i wypuszczone z przywiązanémi siarczystémi lontami, strzechy miasta pozapalały; że cerkiew się w czasie nabożeństwa zamknęła i sama posuwając się z ludem do brzegu przepaści z nim wpadła; wszyscy bez ratunku zginęli. Zachowuję się dotąd kopiec Olgi: mogiły Iskorosti są pomnikiem i dowodem silniejszym jak księgi, że Rurykowie nie byli narodowymi książętami, ale obcymi przychodniami, zdobywcami z cudzéj ziemi; przez miecz i zdradę do panowania i władzy przyszli. (...) [2]

W I Rzeczypospolitej przynależał administracyjnie do powiatu owruckiego województwa kijowskiego. W 1589 król Zygmunt III Waza nadał miejscowości prawa miejskie[3]. Miasto zostało utracone w 1793 w II rozbiorze Polski na rzecz Imperium Rosyjskiego.

W październiku 1920 Polacy odnieśli zwycięstwo w zagonie na Korosteń, który był jednym z ostatnich epizodów wojny polsko-bolszewickiej. Po traktacie ryskim miasto znalazło się w granicach ZSRR. Od sierpnia 1941 do grudnia 1943 było okupowane przez Niemcy.

Zabytki

  • Gmach dawnego sądu okręgowego
  • Gmach biblioteki z lat 1925-1927
  • Gmach szkoły zawodowej

Miasta partnerskie

Od 20 stycznia 2007 roku miasto partnerskie z miastem Kraśnik (woj. lubelskie). Korosteń będzie jednym z kilkudziesięciu partnerów realizujących projekt "Polsko-Ukraiński Ośrodek Edukacji Publicznej".

  1. Чисельність населення (за оцінкою) на 1 березня 2017 року // Головне управління статистики у Житомирській області
  2. Eustachy Iwanowski, Rozmowy o polskiéj koronie, Kraków 1873, na str. 666
  3. [1]

Linki zewnętrzne