Jerzy Nawrocki (polityk): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Andrzei111 (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
m MalarzBOT: {{Rząd Edwarda Babiucha}} jest redirectem {{Rząd Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego}} |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
{{Rektorzy Politechniki Śląskiej}} |
{{Rektorzy Politechniki Śląskiej}} |
||
{{Rząd Edwarda Babiucha}} |
{{Rząd Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego}} |
||
{{SORTUJ:Nawrocki, Jerzy}} |
{{SORTUJ:Nawrocki, Jerzy}} |
Wersja z 02:32, 16 gru 2017
Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1926 |
---|---|
Data śmierci | |
Minister nauki, szkolnictwa wyższego i techniki | |
Okres |
od 3 lipca 1981 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Mieczysław Kazimierczuk (jako kierownik resortu) |
Poseł IX kadencji Sejmu PRL | |
Okres |
od 13 października 1985 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Jerzy Nawrocki (ur. 20 grudnia 1926 w Trzcianie, zm. 28 kwietnia 1990 w Katowicach) – polski naukowiec i polityk, inżynier górnik, profesor, poseł i minister.
Życiorys
Kariera naukowa
W 1955 ukończył Politechnikę Śląską w Gliwicach (studiował na wydziale mechanicznym), od 1954 był jej pracownikiem, od 1969 dyrektorem Instytutu Przeróbki Kopalin tej uczelni z tytułem profesora nadzwyczajnego, od 1978 – prof. zwyczajnego nauk technicznych. W latach 1970–1974 był jej prorektorem, a w latach 1974–1981 rektorem. W 1979 został członkiem korespondentem PAN.
Jako naukowiec zajmował się przeróbką kopalin stałych, był twórcą nowych technologii w przeróbce kopalin, projektował i konstruował nowoczesne maszyny i urządzenia przeróbcze. Autor lub współautor ponad 200 prac naukowych, publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych. Był doktorem honoris causa Instytutu Elektrotechnicznego w Nowosybirsku.
Działalność polityczna
Od lipca 1981 do stycznia 1982 był ministrem nauki, szkolnictwa wyższego i techniki (dymisję ze stanowiska ministra premier przyjął już 15 grudnia 1981). W latach 1985–1989 był członkiem Rady Państwa.
Od 1952 był członkiem PZPR. Z ramienia tej partii był w latach 1972–1989 posłem na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, wybieranym każdorazowo w okręgu Gliwice. W latach 1974–1981 przewodniczący Komisji Nauki i Postępu Technicznego w Sejmie VI, VII i VIII kadencji. W VIII kadencji był także członkiem Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o Radach Narodowych i Samorządzie Terytorialnym i Komisji Górnictwa, Energetyki i Wykorzystania Zasobów Naturalnych. W IX kadencji zasiadał w Komisji Edukacji Narodowej i Młodzieży, Komisji Górnictwa i Energetyki, Komisji Nauki i Postępu Technicznego, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw związanych z realizacją drugiego etapu reformy gospodarczej i Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektu ustawy o zmianie Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Ordery i odznaczenia
Odznaczony Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 30-lecia Polski Ludowej, Medalem 40-lecia Polski Ludowej i odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”.
Bibliografia
- Informacje biograficzne na stronie polsl.pl
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- Absolwenci Politechniki Śląskiej
- Członkowie korespondenci PAN
- Członkowie Rady Państwa PRL
- Polscy doktorzy honoris causa uczelni w Rosji
- Działacze PZPR
- Ministrowie nauki PRL
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Medalem 30-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (1944–1989)
- Polscy inżynierowie górniczy
- Posłowie z okręgu Gliwice (PRL)
- Rektorzy Politechniki Śląskiej
- Wykładowcy Politechniki Śląskiej
- Urodzeni w 1926
- Zmarli w 1990