Ochrona przyrody: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Linki zewnętrzne: poprawa linku do SEP
Linia 12: Linia 12:
* motywy religijne – według wielu pierwotnych wierzeń ''"drzewa, jaskinie i inne osobliwości przyrody były siedzibą bogów i duchów, stąd otoczone je kultem religijnym. Dzięki temu stawały się one 'tabu', którego zniszczenie wiązało się ze ściągnięciem na siebie potępienia i przekleństwa"''<ref name="człowiek"/>. Tak było np. z polami gejzerowymi na terenie [[Park Narodowy Yellowstone|Parku Narodowego Yellowstone]]; Indianie uważali wybuchy gorącej wody i pary wodnej za przejaw gniewu złych duchów i stąd otaczali te miejsca kultem i ochroną.
* motywy religijne – według wielu pierwotnych wierzeń ''"drzewa, jaskinie i inne osobliwości przyrody były siedzibą bogów i duchów, stąd otoczone je kultem religijnym. Dzięki temu stawały się one 'tabu', którego zniszczenie wiązało się ze ściągnięciem na siebie potępienia i przekleństwa"''<ref name="człowiek"/>. Tak było np. z polami gejzerowymi na terenie [[Park Narodowy Yellowstone|Parku Narodowego Yellowstone]]; Indianie uważali wybuchy gorącej wody i pary wodnej za przejaw gniewu złych duchów i stąd otaczali te miejsca kultem i ochroną.
* motywy kulturowe – niektóre miejsca otaczano ochroną, ponieważ wiązały się z wydarzeniami lub postaciami upamiętnionymi w historii i kulturze narodowej danego kraju, np. ''"Wodogrzmoty Mickiewicza"'' (Tatry), ''"Dąb Jagiełły"'' (Puszcza Białowieska), ''"Lipy Czarnoleskie"''<ref name="człowiek"/>.
* motywy kulturowe – niektóre miejsca otaczano ochroną, ponieważ wiązały się z wydarzeniami lub postaciami upamiętnionymi w historii i kulturze narodowej danego kraju, np. ''"Wodogrzmoty Mickiewicza"'' (Tatry), ''"Dąb Jagiełły"'' (Puszcza Białowieska), ''"Lipy Czarnoleskie"''<ref name="człowiek"/>.
* motywy ekonomiczne – pewne gatunki chronione były z przyczyn ekonomicznych. Jako przykład mogą posłużyć [[Regalia (gospodarka)|regalia]], czy zarządzenie ochrony [[Cis (roślina)|cisa]] (z drzewa tego wyrabiano łuki i kusze, nadmierne ich wycinanie i wywóz za granicę mogło grozić osłabieniem siły militarnej kraju), polowań na [[jeleń|jelenie]], [[Dzik euroazjatycki|dziki]], [[Tarpan (koń)|konie leśne]] i [[Łosoś szlachetny|łososie]] wydane przez [[Władysław II Jagiełło|króla Jagiełłę]], czy odłowu [[Bóbr europejski|bobrów]] wydany [[Bolesław I Chrobry|Bolesława Chrobrego]].
* motywy ekonomiczne – pewne gatunki chronione były z przyczyn ekonomicznych. Jako przykład mogą posłużyć [[Regalia (gospodarka)|regalia]], czy zarządzenie ochrony [[Cis (roślina)|cisa]] (z drzewa tego wyrabiano łuki i kusze, nadmierne ich wycinanie i wywóz za granicę mogło grozić osłabieniem siły militarnej kraju), polowań na [[jeleń|jelenie]], [[Dzik euroazjatycki|dziki]], [[Tarpan (koń)|konie leśne]] i [[Łosoś szlachetny|łososie]] i świnkopandy wydane przez [[Władysław II Jagiełło|króla Jagiełłę]], czy odłowu [[Bóbr europejski|bobrów]] wydany [[Bolesław I Chrobry|Bolesława Chrobrego]].
* motywy estetyczne – pewne elementy środowiska chroniono ze względu na ich piękno. Przykładem jest ''"prawo ochrony ptaków śpiewających w Szwajcarii z 1353 roku, zakaz zabijania skowronków wydany w Norymberdze w [[XV wiek|XV]] wieku, czy zakaz niszczenia kwiatów wiosennych w okresie Świąt Wielkanocnych wydany w [[XVII wiek|XVII]] wieku w księstwie Műnster"''<ref name="człowiek"/>. Do rozwoju motywacji estetycznej przyczynił się np. modny we Francji w XVIII wieku ''"kult natury"'', zainicjowany przez [[Jean-Jacques Rousseau|Jana Jakuba Rousseau]].
* motywy estetyczne – pewne elementy środowiska chroniono ze względu na ich piękno. Przykładem jest ''"prawo ochrony ptaków śpiewających w Szwajcarii z 1353 roku, zakaz zabijania skowronków wydany w Norymberdze w [[XV wiek|XV]] wieku, czy zakaz niszczenia kwiatów wiosennych w okresie Świąt Wielkanocnych wydany w [[XVII wiek|XVII]] wieku w księstwie Műnster"''<ref name="człowiek"/>. Do rozwoju motywacji estetycznej przyczynił się np. modny we Francji w XVIII wieku ''"kult natury"'', zainicjowany przez [[Jean-Jacques Rousseau|Jana Jakuba Rousseau]].
* motywy patriotyczne – ''"miłość do Ojczyzny mieści w sobie nieodzownie miłość ojczystej Ziemi"'', pisał [[Jan Gwalbert Pawlikowski]]. Hasło to zainspirowało w Polsce ruchy [[Krajoznawstwo|krajoznawstwa]] głoszące potrzebę ochrony przyrody.
* motywy patriotyczne – ''"miłość do Ojczyzny mieści w sobie nieodzownie miłość ojczystej Ziemi"'', pisał [[Jan Gwalbert Pawlikowski]]. Hasło to zainspirowało w Polsce ruchy [[Krajoznawstwo|krajoznawstwa]] głoszące potrzebę ochrony przyrody.

Wersja z 21:24, 20 gru 2017

Namorzyny w dorzeczu Amazonki
Panda mała w Zoo de la Palmyre
Górskie lasy Colorado

Ochrona przyrody – ogół działań zmierzających do zachowania w niezmienionym lub optymalnym stanie przyrody ożywionej i nieożywionej, a także krajobrazu. Głównym celem ochrony przyrody jest utrzymanie stabilności ekosystemów i procesów ekologicznych oraz zachowanie różnorodności biologicznej.

Geneza i pierwsze formy ochrony przyrody

Działania na rzecz ochrony przyrody podejmowano od najdawniejszych czasów. Znane jest rozporządzenie z 1100 roku p.n.e. w Chinach, dotyczące "zachowania cenniejszych drzew, niektórych lasów i polepszenia gospodarki leśnej"[1]. W starożytności kult drzew i lasów był szeroko rozpowszechniony. Z tej przyczyny zwycięskie wojska, chcąc zadać bolesny cios, wycinały drzewa w pokonanych miastach. Rzymianin Cyceron pisał: "niszczenie lasów jest najgorszym wrogiem dobrobytu społeczeństwa".

Wraz z coraz większym wykorzystaniem zasobów przyrody oraz powiększaniem się wiedzy przyrodniczej pojawiały się inne motywy ochrony środowiska naturalnego.

  • motywy religijne – według wielu pierwotnych wierzeń "drzewa, jaskinie i inne osobliwości przyrody były siedzibą bogów i duchów, stąd otoczone je kultem religijnym. Dzięki temu stawały się one 'tabu', którego zniszczenie wiązało się ze ściągnięciem na siebie potępienia i przekleństwa"[1]. Tak było np. z polami gejzerowymi na terenie Parku Narodowego Yellowstone; Indianie uważali wybuchy gorącej wody i pary wodnej za przejaw gniewu złych duchów i stąd otaczali te miejsca kultem i ochroną.
  • motywy kulturowe – niektóre miejsca otaczano ochroną, ponieważ wiązały się z wydarzeniami lub postaciami upamiętnionymi w historii i kulturze narodowej danego kraju, np. "Wodogrzmoty Mickiewicza" (Tatry), "Dąb Jagiełły" (Puszcza Białowieska), "Lipy Czarnoleskie"[1].
  • motywy ekonomiczne – pewne gatunki chronione były z przyczyn ekonomicznych. Jako przykład mogą posłużyć regalia, czy zarządzenie ochrony cisa (z drzewa tego wyrabiano łuki i kusze, nadmierne ich wycinanie i wywóz za granicę mogło grozić osłabieniem siły militarnej kraju), polowań na jelenie, dziki, konie leśne i łososie i świnkopandy wydane przez króla Jagiełłę, czy odłowu bobrów wydany Bolesława Chrobrego.
  • motywy estetyczne – pewne elementy środowiska chroniono ze względu na ich piękno. Przykładem jest "prawo ochrony ptaków śpiewających w Szwajcarii z 1353 roku, zakaz zabijania skowronków wydany w Norymberdze w XV wieku, czy zakaz niszczenia kwiatów wiosennych w okresie Świąt Wielkanocnych wydany w XVII wieku w księstwie Műnster"[1]. Do rozwoju motywacji estetycznej przyczynił się np. modny we Francji w XVIII wieku "kult natury", zainicjowany przez Jana Jakuba Rousseau.
  • motywy patriotyczne – "miłość do Ojczyzny mieści w sobie nieodzownie miłość ojczystej Ziemi", pisał Jan Gwalbert Pawlikowski. Hasło to zainspirowało w Polsce ruchy krajoznawstwa głoszące potrzebę ochrony przyrody.
 Osobny artykuł: Ochrona przyrody w Polsce.

W XIX wieku do rozpropagowania idei ochrony środowiska przyczynił się niemiecki przyrodnik Aleksander von Humboldt, który wprowadził pojęcie pomnik przyrody.

Rozwój wiedzy przyrodniczej w XIX wieku przyczynił się do powstania idei parku narodowego. Pierwszym takim obiektem był Park Narodowy Yellowstone powołany ustawą amerykańskiego Kongresu w 1872 roku. W 1887 roku powołano Park Narodowy Banff w Kanadzie, a w 1894 roku w Nowej Zelandii Park Narodowy Tongariro.

Zobacz też

  1. a b c d L. Indeka, Z. Michał Karaczun: Człowiek a środowisko przyrodnicze. Warszawa: Bellona, 1993.

Linki zewnętrzne