Żegota Pauli: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
mNie podano opisu zmian |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
* ''Spór o Morskie Oko'' (Kraków 1891, odbitka z "[[Czas]]u") |
* ''Spór o Morskie Oko'' (Kraków 1891, odbitka z "[[Czas]]u") |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 08:59, 19 sty 2018
Żegota Pauli, właśc. (do 1831 r.) Ignacy Pauli (ur. 1 lipca 1814 w Nowym Sączu, zm. 20 października 1895 w Krakowie) – polski historyk i archeolog, bibliotekarz i bibliograf, badacz polskiej i słowiańskiej kultury ludowej, jeden z pierwszych polskich etnografów i krajoznawców.
Od najwcześniejszych lat interesował się wszystkimi tymi dziedzinami wiedzy, które łącznie mieścimy dziś w haśle "krajoznawstwo". Jeszcze jako uczeń nowosądeckiego gimnazjum odbył swą pierwszą podróż po Galicji (m. in. w Pieniny), której opis ogłosił później pt. Wyimki z podróży po Galicyi w r. 1831. Zawarł w nim m.in. szereg danych historycznych, opisy strojów i zwyczajów górali pienińskich oraz podania ludowe (w tym o św. Kindze). Ważny wpływ na jego późniejsze zainteresowania posiadał sądecki wikary i katecheta ks. Michał Głowacki "Świętopełk", później jeden z organizatorów „poruseństwa” chochołowskiego. W latach 1835/36 był więziony za kontakty z patriotyczną spiskową organizacją młodzieży lwowskiej. W latach 1840–42 podróżował po Beskidach, docierając do Żywca. Od 1843 r. brał czynny udział w życiu literackim i politycznym Lwowa. W 1854 r. odbył większą podróż w Tatry i na Spisz. Pracował jako bibliotekarz i konserwator archiwum Potockich w Krakowie, a następnie (od 1872 r.) w Bibliotece Jagiellońskiej. Poza wydanymi pozycjami pozostawił liczne materiały rękopiśmienne, m.in. tekę materiałów dotyczących Tatr i Podhala, przechowywane obecnie w Bibliotece Jagiellońskiej. Pauli przekazał przed śmiercią znaczną część swoich zbiorów bibliotecznych jak: rękopisy, druki i ryciny swojemu przyjacielowi Władysławowi Ignacemu Wisłockiemu, który opracował ich bibliografię i także włączył w zbiór Biblioteki Jagiellońskiej[1].
W 1896 r. Pauli został uczczony w Krakowie tablicą pamiątkową na murze klasztoru bonifratrów przy ul. Krakowskiej 48, gdzie przez szereg lat mieszkał i gdzie zmarł, głoszącą: "W tych celkach Braci Miłosierdzia przemieszkał ostatnich 25 lat życia swego Żegota Pauli, nestor archeologów i etnografów polskich; historiograf Uniwersytetu Jagiellońskiego"[2]. Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze Kr[3]. Upamiętnia go również epitafium w kościele św. Anny w Krakowie.
Publikacje
- Wyimki z podróży po Galicyi w r. 1831 ("Rozmaitości" nr 47–52/1835)
- Pieśni ludu polskiego w Galicji (1838)
- Pieśni ludu ruskiego w Galicji (t. 1–2, Lwów 1839–40)
- Pamiątki do życia i sprawy Samuela i Krzysztofa Zborowskich, Lwów 1846
- Pamiętniki o wyprawie chocimskiej r. 1621, Kraków 1853
- Spór o Morskie Oko (Kraków 1891, odbitka z "Czasu")
Przypisy
- ↑ Henryk Ułaszyn. Dr. Władysław Wisłocki. Notka biograficzno-bibliograficzna. „Przegląd Bibliograficzny”. 6, s. 94, 1901. Kraków.
- ↑ Aleksander Krawczuk: Opowieści o zmarłych. Cmentarz Rakowicki część 3 i 4. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza w Krakowie, 1988, s. 129. ISBN 83-03-02300-4.
- ↑ Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 131. ISBN 83-08-01428-3.
Bibliografia
- Encyklopedia powszechna PWN, t. 5. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Ks. Witold Józef Kowalów, Ks. Michał Stanisław Głowacki "Świętopełk" (1804–1846). Folklorysta i współorganizator powstania, Biały Dunajec – Ostróg 1999.