Colin Stetson: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne, WP:SK+mSK+ToS
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Linia 50: Linia 50:
* [http://www.youtube.com/watch?v=DWMmJuTjkO8&feature=share Wywiad ze Stetsonem w Studio Q], 2011.
* [http://www.youtube.com/watch?v=DWMmJuTjkO8&feature=share Wywiad ze Stetsonem w Studio Q], 2011.


== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Przypisy}}



Wersja z 07:20, 22 sty 2018

Colin Stetson
Ilustracja
Stetson na moers festival, 2010.
Miejsce urodzenia

Ann Arbor

Instrumenty

saksofon basowy, saksofon altowy, saksofon barytonowy, saksofon tenorowy, klarnet, róg

Gatunki

jazz

Powiązania

Arcade Fire, Bon Iver, Tom Waits, Laurie Anderson, Anthony Braxton

Strona internetowa

Colin Stetsonamerykańsko-kanadyjski muzyk jazzowy, grający przede wszystkim na saksofonach, klarnetach i rogu.

Życiorys

Urodzony w Ann Arbor, Stetson studiował muzykę na Uniwersytecie Michigan. Na początku kariery muzyczne grał na żywo m.in. z Fredem Frithem. Przełomowym momentem jego kariery był udział jako muzyk sesyjny w nagraniu dwóch albumów Toma Waitsa, Blood Money i Alice (2002)[1]. Później współpracował też m.in. z Anthonym Braxtonem, Laurie Anderson, Arcade Fire, TV On The Radio, Feist, Lou Reedem, Davidem Byrnem, Jolie Holland, Sinéad O’Connor, LCD Soundsystem, The National, Angelique Kidjo i Bon Iver.

Jego utwór Awake on Foreign Shores został wykorzystany do ścieżki dźwiękowej nagrodzonego Oscarem filmu Zniewolony. 12 Years a Slave.

Po przejściowych pobytach w San Francisco i Nowym Jorku[2] od 2007 roku żyje w Montrealu. Od 2011 posiada obywatelstwo Kanady[3].

Styl muzyczny

Stetson znany jest ze swojej zdolności oddechu permanentnego[4], która umożliwia mu granie długich fraz bez konieczności robienia przerw na zaczerpnięcie powietrza. Nagrał trzy solowe albumy (trylogia New History Warfare), w których nie korzystał z możliwości overdubbingu, tworząc poszczególne utwory w całości na żywo, korzystając z do 24 mikrofonów[3] rejestrujących m.in. perkusyjne dźwięki wydawane przez klapy saksofonu oraz modulacje, których dokonywał przy pomocy krtani.

Dyskografia

  • Distance (2001, Defensive)
  • Slow Descent (2003, Flying Tigers Music)
  • New History Warfare Vol. 1 (2008, Aagoo Records)
  • New History Warfare Vol. 2: Judges (2011, Constellation Records)
  • Stones z Matsem Gustafssonem (2012, Rune Grammofon)
  • New History Warfare Vol. 3: To See More Light (2013, Constellation Records)
  • Never Were the Way She Was z Sarą Neufeld (2015, Constellation Records)

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Steve Huey: Colin Stetson Biography. AllMusic. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  2. Colin Stetson – About. colinstetson.com. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  3. a b Wywiad ze Stetsonem (dostęp 2014-07-20).
  4. Kajetan Prochyra: New History Warfare Vol.2: Judges. jazzarium.pl. [dostęp 2014-07-20].