Nabożeństwo

Nabożeństwo – forma modlitewnego zgromadzenia wiernych danego wyznania. Sens teologiczny nabożeństwa w protestantyzmie i katolicyzmie jest odmienny.

Katolicyzm

W katolicyzmie nabożeństwem nazywamy wspólne modlitwy, które są przejawem religijności lokalnej społeczności, i - w przeciwieństwie do liturgii - nie są oficjalnymi ceremoniami Kościoła, choć mogą być odprawiane z polecenia papieża lub miejscowego biskupa. Powinny prowadzić do lepszego przeżywania liturgii: sakramentów i sakramentaliów.

Nabożeństw nie powinno się łączyć z liturgią, choć czasem pewnym nabożeństwom towarzyszą akty liturgiczne (np. po nabożeństwie różańcowym kapłan może pobłogosławić wiernych Najświętszym Sakramentem).

Niektóre polskie nabożeństwa katolickie to:

• nabożeństwo różańcowe
• koronka do Miłosierdzia Bożego
• nabożeństwo majowe
• nabożeństwo czerwcowe
• gorzkie żale
• droga krzyżowa
• triduum eucharystyczne (nabożeństwo czterdziestogodzinne)
• adoracja Najświętszego Sakramentu
• nieszpory ludowe
• procesja Bożego Ciała
• procesja rezurekcyjna.

Protestantyzm

W protestantyzmie wierni gromadzą się na nabożeństwie tylko w Imię Jezusa Chrystusa, a nabożeństwo ma charakter publiczny. Oznacza to, że jest ono odprawiane przez cały zbór (wspólnotę) i dla całego zboru. Protestanckie nabożeństwo zatem nie jest odprawiane w prywatnej intencji, ani za zmarłych i nigdy za wstawiennictwem Marii lub świętych.

Dla przykładu w Kościele ewangelicko-augsburskim (luterańskim) możemy spotkać:

• nabożeństwo adwentowe (w Adwencie)
• nabożeństwo niedzielno-świąteczne (ze spowiedzią i Komunią Świętą)
• nabożeństwo pasyjne (w okresie Wielkiego Postu).

Linki zewnętrzne

• Liturgia a nabożeństwo