Skwadron: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 11:49, 21 lis 2006

Skwadron - jednostka organizacyjna wojska w XVI - XVII w. Po raz pierwszy zastosowany w Hiszpanii w końcu XVI w. Z reguły tworzyły go 2 lub 3 kompanie piechoty lub kawalerii. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów skwadron występował wyłącznie w wojskach autoramentu cudzoziemskiego. Dwa lub trzy skwadrony tworzyły regiment. Skwadrony z reguły organizowano według wzorów szwedzkich, ustalonych przez Gustawa Adolfa, który, po kilku reorganizacjach, tworzył regimenty piechoty w składzie dwóch skwadronów, a te z kolei z czterech kompanii każdy. Ponieważ w skład kompanii wchodziły 3 kapralstwa muszkieterów po 24 ludzi oraz 3 kapralstwa pikinierów po 18 ludzi, skwadron piechoty szwedzkiej liczył łącznie 288 muszkieterów i 216 pikinierów. Należy dodać, że w każda z 4 kompanii odkomenderowywała jedno kapralstwo muszkieterów do działań poza szykiem skwadronu (wsparcia kawalerii, działania przed szeregiem regimentu w początkowej fazie bitwy itp.). Stąd do bitwy szwedzki skwadron przystępował w składzie 192 muszkieterów i 216 pikinierów. Skwadron rajtarii składał się najczęściej z dwóch kompanii, te zaś zwykle z 15 rot po 6 żołnierzy. Kompania rajtarska zatem (bez oficerów, luzaków itp.) liczyła 90 rajtarów, zaś skwadron - 180. Podobnie było w dragonii. W Polsce i na Litwie dość często tworzono samodzielne skwadrony rajtarii i dragonii, rzadziej piechoty, z której starano się formować pełne regimenty. Niektóre źródła pamiętnikarskie mianem skwadronów określają tworzone ad hoc z chorągwi autoramentu narodowego zgrupowania. Tworzenie ich było praktyką stosowaną w sytuacjach, gdy stany osobowe w chorągwiach były na tyle niskie, że dla sprawnego dowodzenia należało dokonać komasacji jednostek. Z nazwy skwadronu wywodzi się późniejsza nazwa jednostki kawalerii odpowiadającej kompanii piechoty - szwadron.

Bibliografia

P. Skworoda: Hammerstein 1627, Warszawa 2006, ISBN -83-11-10324-0

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 Skwadrony z reguły organizowano według wzorów [[Szwecja|szwedzkich]], ustalonych przez [[Gustaw Adolf|Gustawa Adolfa]], który, po kilku reorganizacjach,  tworzył [[regiment|regimenty]] [[piechota|piechoty]] w składzie dwóch skwadronów, a  te z kolei z czterech [[kompania|kompanii]] każdy. Ponieważ w skład kompanii wchodziły 3 kapralstwa [[muszkiet|muszkieterów]] po 24 ludzi oraz 3 kapralstwa [[pika|pikinierów]] po 18 ludzi, skwadron piechoty szwedzkiej liczył łącznie 288 muszkieterów i 216 pikinierów. Należy dodać, że w każda z 4 kompanii odkomenderowywała jedno kapralstwo muszkieterów do działań poza szykiem skwadronu (wsparcia kawalerii, działania przed szeregiem regimentu w początkowej fazie bitwy itp.). Stąd do bitwy szwedzki skwadron przystępował w składzie 192 muszkieterów i 216 pikinierów.
 Skwadron [[rajtarzy|rajtarii]] składał się najczęściej z dwóch [[kompania|kompanii]], te zaś zwykle z 15 rot po 6 żołnierzy. Kompania rajtarska zatem (bez oficerów, luzaków itp.) liczyła 90 rajtarów, zaś skwadron - 180.  Podobnie było w [[dragoni|dragonii]].
-W [[Polska|Polsce]] i na [[Litwa|Litwie]] dość często tworzono samodzielne skwadrony [[rajrarzy|rajtarii]] i [[dragoni|dragonii]], rzadziej [[piechota|piechoty]], z której starano się formować pełne [[regiment|regimenty]].
+W [[Polska|Polsce]] i na [[Litwa|Litwie]] dość często tworzono samodzielne skwadrony [[rajtarzy|rajtarii]] i [[dragoni|dragonii]], rzadziej [[piechota|piechoty]], z której starano się formować pełne [[regiment|regimenty]].
-Niektóre źródła pamiętnikarskie mianem skwadronów określają tworzone ad hoc z [[chorągiew|chorągwi]] [[autorament narodowy|autoramentu narodowego]] zgrupowania. Tworzenie ich było praktyką stosowaną w sytuacjach, gdy stany osobowe w [[chorągiew|chorągwiach]] były na tyle niskie, że dla sprawnego dowodzenia należało dokonać komasacji jednostek. Z nazwy skwadronu wywodzi się późniejsza nazwa jednostki [[kawaleria|kawalerii]] odpowiadającej [[kompania|kompanii]] [[piechota|piechoty]] - [[szwadron]].
+Niektóre źródła pamiętnikarskie mianem skwadronów określają tworzone ad hoc z [[chorągiew (wojsko)|chorągwi]] [[autorament narodowy|autoramentu narodowego]] zgrupowania. Tworzenie ich było praktyką stosowaną w sytuacjach, gdy stany osobowe w [[chorągiew (wojsko)|chorągwiach]] były na tyle niskie, że dla sprawnego dowodzenia należało dokonać komasacji jednostek. Z nazwy skwadronu wywodzi się późniejsza nazwa jednostki [[kawaleria|kawalerii]] odpowiadającej [[kompania|kompanii]] [[piechota|piechoty]] - [[szwadron]].
 ==Bibliografia==