Platon (Łobankow): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Szablon |
+ nowy |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
|biskupi konsekrowani = |
|biskupi konsekrowani = |
||
|biskupi współkonsekrowani = |
|biskupi współkonsekrowani = |
||
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Anatol (Kuzniecow)]]|3 września 1972}} |
|||
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Wiktoryn (Bielajew)]]|3 czerwca 1973}} |
{{Sukcesja apostolska infobox/wiersz|[[Wiktoryn (Bielajew)]]|3 czerwca 1973}} |
||
}} |
}} |
Wersja z 21:50, 28 lip 2018
Pietr Łobankow | |
biskup woroneski i lipiecki | |
Data i miejsce urodzenia |
5 listopada 1927 |
---|---|
Data śmierci |
1975 |
biskup woroneski i lipiecki | |
Okres sprawowania |
1972–1975 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
7 marca 1954 |
Diakonat |
7 kwietnia 1954 |
Prezbiterat |
1960 |
Chirotonia biskupia |
18 lipca 1970 |
Data konsekracji |
18 lipca 1970 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
|
Platon, imię świeckie Piotr Jegorowicz Łobankow (ur. 5 listopada 1927 w Kazince, zm. 1975) – rosyjski biskup prawosławny.
Pochodził z rodziny chłopskiej. Po ukończeniu siedmioklasowej szkoły i kursów zawodowych pracował w miejscowości Krasnooktiabrskij na stacji maszyn i traktorów (w rachunkowości). W 1953 wstąpił jako posłusznik do Monasteru Pskowsko-Pieczerskiej, zaś w roku następnym przeniósł się do Ławry Troicko-Siergijewskiej. 7 marca 1954 złożył tam wieczyste śluby zakonne. Miesiąc później patriarcha Aleksy I wyświęcił go na hierodiakona.
W 1964 ukończył studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Będąc studentem pierwszego roku przyjął święcenia na hieromnicha. Jego rozprawa kandydacka poświęcona była tekstom metropolity moskiewskiego Platona. 22 grudnia 1964 otrzymał godność ihumena i został przełożonym Ławry Troicko-Siergijewskiej. Następnie otrzymał godność archimandryty.
2 czerwca 1970 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa argentyńskiego, egzarchę Ameryki Środkowej i Południowej. Jego chirotonia miała miejsce 18 lipca tego samego roku pod przewodnictwem locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego, metropolity krutickiego i kołomieńskiego Pimena. W 1971 został skierowany do eparchii taszkenckiej i Azji Środkowej jako jej wikariusz z tytułem biskupa samarkandzkiego, następnie zaś jako jej ordynariusz. W 1972 przeniesiony na katedrę woroneską i lipiecką. Zmarł w 1975.