Godfryd II Plantagenet: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m uzup. infobox
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Linia 56: Linia 56:


{{Władcy Bretanii}}
{{Władcy Bretanii}}

{{Kontrola autorytatywna}}


[[Kategoria:Plantageneci]]
[[Kategoria:Plantageneci]]

Wersja z 18:40, 13 sie 2018

Godfryd II Plantagenet
Ilustracja
Książę Bretanii
Okres

od 1181
do 19 sierpnia 1186

Poprzednik

Konan IV Młodszy

Następca

Konstancja Bretońska

Dane biograficzne
Dynastia

Plantageneci

Data urodzenia

23 września 1158

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1186
Paryż

Ojciec

Henryk II Plantagenet

Matka

Eleonora Akwitańska

Rodzeństwo

Henryk Młody Król
Ryszard I Lwie Serce
Jan bez Ziemi

Żona

Konstancja Bretońska

Dzieci

Artur z Bretanii

Godfryd Plantagenet (ur. 23 września 1158, zm. 19 sierpnia 1186 w Paryżu), książę Bretanii, młodszy syn króla Anglii Henryka II i Eleonory, dziedziczki księstwa Akwitanii.

W 1166 r. ojciec zaręczył Godfryda z Konstancją (11615 września 1201), córką księcia Bretanii Konana IV i Małgorzaty, córki Henryka Szkockiego, 3. hrabiego Huntington. Ślub miał miejsce w 1181 r. i Godfryd objął rządy w księstwie Bretanii. Godfryd i Konstancja mieli syna i dwie córki:

W 1173, mając 15 lat, zbuntował się ze swoimi starszymi braćmi, Henrykiem i Ryszardem, przeciwko ojcu. Rebelia została stłumiona i Godfryd w 1174 ukorzył się przed ojcem. Kiedy Henryk i Ryszard zaczęli walczyć ze sobą w 1183 trzymał stronę Młodego Króla.

Był bliskim przyjacielem króla Francji Filipa Augusta i wiele czasu spędzał na jego paryskim dworze. Filip uczynił go nawet swoim seneszalem. Często, w porozumieniu z królem Francji, brał udział w spiskach i buntach przeciwko swojemu ojcu. Miał opinię człowieka zdradliwego i perfidnego. Kronikarz Gerald z Walii napisał o nim: więcej było w nim fałszu niż uczciwości. Jego język był bardziej oślizgły niż oliwa. Dzięki swojemu urokowi i elokwencji był zdolny rozbijać najtrwalsze przymierza i wpędzać w konflikt dwa królestwa.

Godfryd znany był również z tego, że aby zdobyć pieniądze na własne kampanie wojenne, uciekał się do łupienia opactw i kościołów. Takie postępowanie nie jednało mu poparcia w kręgach kościelnych oraz wśród kronikarzy.

Książę Bretanii zmarł 19 sierpnia 1186, prawdopodobnie podczas przygotowania kolejnej rebelii przeciwko swojemu ojcu. Istnieją dwie teorie dotyczące jego śmierci. Najbardziej popularna, pochodząca z kroniki Rogera z Hoveden, głosi, że zginął w wypadku na turnieju. Podczas jego pogrzebu w katedrze Notre-Dame zrozpaczony Filip miał wskoczyć do jego trumny. Informacja o histerycznym zachowaniu króla Francji pochodzi od Geralda z Walii. Inna hipoteza, zapisana w kronice Rigorda, głosi, że książę zmarł na nagłą chorobę, niedługo po wygłoszeniu przemówienia o najeździe na Normandię. Kronikarz pisze, że była to kara boska za nieposłuszeństwo wobec ojca i plądrowanie kościołów.

Po jego śmierci rządy w księstwie Bretanii przejęła wdowa po Godfrydzie, Konstancja, która w 1196 abdykowała na rzecz syna, Artura, który po śmierci swojego stryja, Ryszarda Lwie Serce, został wysunięty jako kontrkandydat do angielskiej korony, przeciwko Janowi bez Ziemi.

Postać Godfryda występuje w sztuce Jamesa Goldmana Lew w zimie. W wersji filmowej z 1968 w postać Godfryda wcielił się John Castle. W wersji z 2003 księcia Bretanii zagrał John Light.