Olimp: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
m Wycofano edycje użytkownika 91.200.26.151 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to AndrzeiBOT.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Inne znaczenia|masywu górskiego w [[Grecja|Grecji]]|[[Olimp (ujednoznacznienie)|inne znaczenia tej nazwy]]}}
To jest nudne

xdddddddddddd{{Inne znaczenia|masywu górskiego w [[Grecja|Grecji]]|[[Olimp (ujednoznacznienie)|inne znaczenia tej nazwy]]}}
{{Dopracować|więcej przypisów=2014-03|aktualizacja|}}
{{Dopracować|więcej przypisów=2014-03|aktualizacja|}}
{{Góra infobox
{{Góra infobox

Wersja z 16:49, 20 wrz 2018

Olimp
Ilustracja
Olimp
Państwo

 Grecja

Położenie

Nomos Pieria, Region Macedonia Środkowa, Elasona

Wysokość

2918 m n.p.m.

Wybitność

2356 m

Pierwsze wejście

1913
D. Bovy, F. Boissonas i C. Kakalos

Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Olimp”
Ziemia40°05′N 22°21′E/40,083333 22,350000
Όlimpos 3D

Olimp – (gr. Όλυμπος ; wymawiane, z akcentem na pierwszą literę, jako ΄Olimbos) – najwyższy masyw górski w Grecji, położony na pograniczu północnej i środkowej części kraju, oddziela historyczną Macedonię od Tesalii. Jego najwyższy szczyt Mitikas wznosi się na wysokość 2918 m n.p.m. Inne szczyty to m.in. Skolio (2911 m n.p.m.), Stefani (2909 m n.p.m.), Skala (2866 m n.p.m.), Touba (2785 m n.p.m.). Masyw znajduje się między dolinami rzek Pinios i Aliakmon, nad Zatoką Termajską. Na zachód i południowy zachód masyw obrywa się pionowymi ścianami o wysokości do 500 metrów. Z północnych urwisk najwyższa jest ściana Skolio – 400 metrów. Deniwelacja między centrum Litochoro a głównym szczytem Olimpu wynosi 2620 metrów.

Olimp jest masywem górskim, najdłużej w Grecji pokrytym śniegiem – zgodnie ze swoją nazwą oznaczającą lśniący

Masyw Olimpu zbudowany jest z dolnojurajskich (liasowych) skał osadowych powstałych w płytkim morzu epikontynentalnym. Około 1 miliona lat temu, w epoce lodowcowej, masyw Olimpu był zlodowacony, czego pozostałością są cyrki lodowcowe.

Zbocza gór porośnięte są lasami iglastymi, liściastymi oraz makią. W wyższych partiach lasy przechodzą w łąki. Olimp jest ośrodkiem wypoczynkowo-turystycznym, z założonym w 1938 roku parkiem narodowym.

W mitologii greckiej Olimp uważany był za siedzibę bogów greckich, w tym najważniejszego – Zeusa. Z tego miejsca bogowie mieli kierować ludzkimi losami. Wierzono, że ilekroć jakiś człowiek próbował tam wejść, spadał z niego.

Pierwszego wejścia na najwyższy szczyt (Mitikas) dokonali Daniel Baud Bovy, Frédéric Boissonas i Christos Kakalos w 1913 r. Poza okresem zimowym, z miejscowości Litochoro, asfaltową drogą dotrzeć można w głąb masywu góry. Następnie, z uroczyska Prionia, na szczyty wiedzie szlak pieszy.

W trakcie greckich powstań narodowych (a także w okresach pomiędzy nimi) oraz w trakcie okupacji włosko-niemieckiej 1941-1944 i w następującej po niej greckiej wojnie domowej masyw Olimpu zawsze stanowił schronienie dla macedońskich partyzantów[1].

W wyniku upadku podczas wspinaczki na Olimp w 1971 zmarł polski profesor botaniki Bogumił Pawłowski[2].

Co najmniej od 4 tysiącleci masyw Olimpu przecinają dwa szlaki drogowe, a od roku 1909 także szlak kolejowy. Główna trasa wiedzie z Macedonii, przez malowniczą dolinę Tempe, do Tessalii. W 2004 r. oddano na tej trasie dwa tunele kolejowe, przebite przez masyw góry i zastępujące starą linię[3].

Ukończenie budowy trzech bliźniaczych (podwójnych) tuneli drogowych Autostrady Egejskiej[4], początkowo przewidziane zostało na 2012 rok, jednakże z powodów finansowych nastąpi to najwcześniej w marcu 2017 roku[5].

Zobacz też

  • Olympus Mons - największy ze znanych wulkanów nosi łacińską nazwę Olimpu

Przypisy

  1. Emeis oi Ellines: Historia wojen współczesnej Grecji - uniwersytecka praca zbiorowa, wyd. Skai Biblio, 2008
  2. Tragiczna śmierć prof. Bogumiła Pawłowskiego. „Nowiny”, s. 2, Nr 207 z 29 lipca 1971. 
  3. The story of managing projects: an interdisciplinary approach [1]
  4. Strona informacyjna Autostrady Egejskiej.
  5. Επανεκκίνηση εργασιών στις σήραγγες των Τεμπών. 2016-03-10. [dostęp 2016-06-11]. (gr.).

Linki zewnętrzne