Pireus: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
m Wycofano edycje użytkownika 85.222.11.42 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 91.140.35.23. Znacznik: Wycofanie zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
{{inne znaczenia|miasta|[[Pireus (ujednoznacznienie)|inne znaczenia tej nazwy]]}} |
{{inne znaczenia|miasta|[[Pireus (ujednoznacznienie)|inne znaczenia tej nazwy]]}} |
||
{{Miejscowość infobox |
{{Miejscowość infobox |
||
|nazwa = |
|nazwa = Pireus |
||
|nazwa oryginalna = Πειραιάς |
|nazwa oryginalna = Πειραιάς |
||
|zdjęcie = Piraeus.JPG |
|zdjęcie = Piraeus.JPG |
Wersja z 20:38, 3 kwi 2019
Ten artykuł od 2015-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Port w Pireusie | |
Państwo | |
---|---|
Administracja zdecentralizowana | |
Region | |
Jednostka regionalna | |
Gmina | |
Zarządzający |
Janis Moralis↗ |
Wysokość |
0-6 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności |
|
Nr kierunkowy |
210 |
Kod pocztowy |
185xx |
Tablice rejestracyjne |
Z |
Położenie na mapie Grecji | |
37°57′N 23°38′E/37,950000 23,633333 | |
Strona internetowa |
Pireus (gr. Πειραιάς, Pireas; starogrecki / katharewusa Πειραιεύς, Peiraieús, Pireẹfs) – miasto portowe w Grecji, w administracji zdecentralizowanej Attyka, w regionie Attyka, w jednostce regionalnej Pireus, w południowo-zachodniej części aglomeracji ateńskiej[potrzebny przypis]. Siedziba i jedyna miejscowość gminy Pireus. W 2011 roku liczyło 163 688 mieszkańców[1].
Położenie
Pireus leży na górzystym półwyspie, 8 km na płd.-zach. od Aten, najwyższą wznoszącą się tam górą jest Munichia (86,5 m), na której w okresie macedońskim znajdował się gród. Trzy okrągłe zatoki (Pireus, Zea i Munichia) stanowiły naturalne porty, które stanowiły podstawę morskiej potęgi starożytnych Aten.
Pireus antyczny
Pireus był najważniejszym portem starożytnych Aten. Usytuowany w doskonale ufortyfikowanej naturalnej zatoce, dzielił się na trzy mniejsze porty: Kantharos, Zea i Munichia.
W czasach wczesnego antyku Pireus był kamienistą wyspą (Munichia - współcześnie Kastella), połączoną z lądem wąską, zalewaną przez morską wodę ścieżką, która w suchym okresie była wykorzystywana do pozyskiwania soli. Nazywała się Halipedon i jej podłoże pozwalało, mimo trudności, na jej przebycie.
Z biegiem czasu ląd się utwardził, ustało zalewanie wodą i we wczesnych czasach klasycznych przejście stało się bezpieczne. Temistokles przewidując odwetowy atak Persów, jeszcze przed bitwą pod Maratonem - w latach (493–492) p.n.e. rozpoczął budowę fortyfikacji Pireusu. Wtedy Pireus zwiększył swoje znaczenie i jako port o głębokiej wodzie, zastąpił dotychczasowy w Faleronie, stając się portem wojennym Aten (493 p.n.e.). Powstałe tam stocznie wybudowały flotę walczącą później pod Salaminą.
Fortyfikacje zostały ukończone w 460 p.n.e. przez Kimona i Peryklesa. Później Pireus był połączony z Atenami Długimi Murami, budowanymi w latach 461-457 p.n.e., dającymi bezpieczne połączenie między oboma miastami, wzdłuż obecnej ulicy Pireos (Οδός Πειραιώς) i przebiegającej tędy naziemnie linii metra.
Przyległe do portu miasto na planie prostopadłych ulic otaczających port, hale kolumnowe i doki, zostało zaplanowane przez Hippodamosa z Miletu. Agora w Pireusie została później nazwana jego imieniem.
Podczas wojen peloponeskich Pireus był głównym portem Aten i podzielił ich los. Spartanie spalili Pireus i zburzyli mury. Dopiero po restaurowaniu demokracji Konon odbudował mury w 392 p.n.e.
Kolejne zniszczenia miały miejsce po zdobyciu Pireusu przez Sullę, gdy został opanowany przez Rzymian. Dzieła dokończyli Goci pod wodzą Alaryka w 395.
W okresie bizantyjskim port był wykorzystywany okresowo ze względu na dużą odległość od stolicy - Konstantynopola. W czasie okupacji tureckiej Pireus był opuszczony - była tam tylko komora celna i klasztor świętego Spirydona.
Część murów fortyfikacji Temistoklesa, otaczających linię brzegową, przetrwała w stanie częściowej ruiny, ale w bardzo dobrym stanie przyziemia, do dni dzisiejszych i są częścią promenady. Odkopano pozostałości neos oikoi, w których były podczas zimy przechowywane triremy. Wykopaliska te są źródłem informacji o antycznej żegludze i budowie statków.
Pireus współczesny
Wraz z powstaniem niepodległej Grecji i proklamowaniem Aten stolicą rozpoczął się gwałtowny rozwój miasta, powstało wiele okazałych budynków. Jednym z nich jest gmach teatru miejskiego, będący przykładem budownictwa klasycystycznego.
Pireus jest jednym z najważniejszych centrów przemysłowych współczesnej Grecji, największym jej portem, trzecim co do wielkości portem Morza Śródziemnego, a według bieżących prognoz, od roku 2019 także pierwszym pod względem przeładunków kontenerowych [2]. Z Atenami łączy go linia metra i Pireus stanowi z nimi wspólny kompleks miejski. Liczba mieszkańców demos (gminy) Pireus (Δήμος Πειραιóς) wynosi 163 688 (2011).
Baseny portowe − Kantaros, położone w centrum miasta, stanowi największy z attyckich portów promowych, przyjmując największe jednostki i łącząc kontynent z Kretą, Cykladami, Dodekanezem i wieloma z południowych i północnych wysp Egejskich. We wschodniej części basenu portowego działa duży dworzec morski, obsługi połączeń międzynarodowych, głównie wycieczkowców. Zachodnia część portu, tj. zespół basenów zajmujący znaczną część przedmieść Drapetsona i Kieratsini, jest wykorzystywana do obsługi ładunków cargo. Z Drapetsony, lokalnymi promami, kursującymi non-stop, Pireus połączony jest z kolejnym, węzłowym portem promowym na sąsiedniej wyspie Salaminie. Ponadto istnieją mniejsze porty lokalne, nowy i aktualnie wciąż rozbudowywany, wielki port kontenerowy (aktualnie w gestii inwestora chińskiego) i porty wojenne (Zea i Munichia) oraz duże mariny sportowo-turystyczne. Największa z nich zlokalizowana jest obok słynnej hali sportowej w kształcie "spodka" SEF (Stadio Irinis kie Filias - Stadion Pokoju i Przyjaźni), położonej w Nowym Faleronie.
Przynależność administracyjna
Pireus to nazwa jednej z jednostek municypalnych, leżącą na płd.-zach. od Aten, wchodzących w skład metropolii ateńskiej[potrzebny przypis]. Cztery pozostałe jednostek municypalne, które kiedyś były dzielnicami Pireusu, mają teraz własne samorządy i w Grecji, formalnie stanowią oddzielne miasta (podobnie jak każda z dzielnic Aten)[potrzebny przypis]. Są to: Kieratsini-Drapetsona, Koridalos, Nikiea-Ajos Joanis Rendis i Perama. Liczba ludności tych siedmiu jednostek wynosi 448 997 (2011) i jest częścią ludności Wielkich Aten. Pireus był też stolicą Nomarchii Pireusu, rozłożonej w południowej Attyce, na Wyspach Sarońskich, północnym Półwyspie Argolidzkim oraz wyspie Kithirze. Administracyjnie gmina Pireus należy do regionu Attyka.
Wyższe uczelnie w Pireusie
- Uniwersytet w Pireusie [1]
- TEI - wyższa uczelnia techniczna typu greckiego, zbliżonego do polskich WSI [2]
Muzea
Muzeum Archeologiczne [3]
Miejska Galeria Malarstwa [4]
Kluby sportowe
- Olympiakos SFP - piłka nożna - Stadion Karaiskaki [5]
- Olympiakos Pireus - koszykówka - Stadion Pokoju i Przyjaźni [6]
- Ethnikos Pireus
Interesujące miejsca
- Główny port
- Pasalimani (Zea)
- Mikrolimano
- Krążownik pancerny "Georgios Averof" (Trokadero Marina, Palaio Faliro), okręt-muzeum, pływał w latach 1911 - 1955.
Miasta partnerskie
- Wilno, Litwa
- Marsylia, Francja
- Worcester, Stany Zjednoczone
- Ostrawa, Czechy
- Baltimore, Stany Zjednoczone
- Gałacz, Rumunia
- Warna, Bułgaria
- Szanghaj, Chińska Republika Ludowa
Ciekawostka
Pireus znany jest również dzięki przebojowi Dzieci Pireusu (gr. Τα παιδιά του Πειραιά), śpiewanemu przez Melinę Mercouri, pochodzącego z filmu Nigdy w niedzielę reż. Jules'a Dassina.