Andrzej Trzos-Rastawiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Anulowanie wersji 56665643 autorstwa Piotrulka 36 (dyskusja)
Znacznik: Anulowanie edycji
Nie podano opisu zmian
Linia 103: Linia 103:
[[Kategoria:Członkowie Polskiej Akademii Filmowej]]
[[Kategoria:Członkowie Polskiej Akademii Filmowej]]
[[Kategoria:Zmarli w 2019]]
[[Kategoria:Zmarli w 2019]]
[[Kategoria:Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie]]

Wersja z 16:31, 15 maj 2019

Andrzej Trzos-Rastawiecki
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1933
Lwów

Data śmierci

2 kwietnia 2019

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

1961–2007

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Cytaty w Wikicytatach

Andrzej Ryszard Trzos-Rastawiecki (ur. 23 czerwca 1933 we Lwowie, zm. 2 kwietnia 2019[1][2]) – polski reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych i fabularnych; w latach 1990–1993 przewodniczący Polskiej Federacji DKF.

Życiorys

Był synem lwowskiego notariusza i skrzypaczki. Ukończył studia na Politechnice Krakowskiej i Wydziale Reżyserii PWSTiF w Łodzi (dyplom w 1964).

Jego filmy charakteryzowały się umiejętnym łączeniem warsztatów dokumentalisty i fabularzysty, wykorzystywanie materiałów archiwalnych oraz łączenie roli reżysera i scenarzysty[3].

Miał syna Marka.

Filmografia

Filmy dokumentalne

  • 1963: Biblioteka współczesna – scenariusz
  • 1964: Po prostu zwykli ludzie... – realizacja, scenariusz
  • 1966: Pawiak – realizacja, scenariusz
  • 1966: Przechodnie – realizacja, scenariusz
  • 1967: Korowód – realizacja, scenariusz[4]
  • 1967: Godziny szczytu – realizacja, scenariusz
  • 1967: Koń a sprawa polska – scenariusz
  • 1968: Michał – realizacja, scenariusz
  • 1969: Anna – realizacja, scenariusz
  • 1969: Rocznica – realizacja, scenariusz
  • 1970: Champion – realizacja, scenariusz
  • 1970: Śpiewa Krystyna Jamroz – reżyseria
  • 1972: M – jak motoryzacja – reżyseria
  • 1972: Pięciu z nas – reżyseria, scenariusz
  • 1976: Enigma – realizacja, scenariusz
  • 1977: A-1 – reżyseria
  • 1979: Pielgrzym – reżyseria
  • 1981: Kampucza – reżyseria, scenariusz
  • 1990: Lider – reżyseria, scenariusz
  • 1997: Pułkownik Kukliński – reżyseria, scenariusz
  • 2005: Konfrontacja – reżyseria, scenariusz
  • 2007: Ballada o prawdziwym kłamstwie – reżyseria, scenariusz

Filmy i seriale fabularne

Order i nagrody

W 2013 r. za wybitne zasługi dla polskiej kultury, za osiągnięcia w twórczości filmowej i wkład w rozwój polskiego kina dokumentalnego został postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

  • 1970: Syrenka Warszawska, Nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP przyznana podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film Egzamin
  • 1971: Nagroda włoskiego centrum sportowego na MFF Sportowych w Cortina d’Ampezzo za film Champion
  • 1972: nagroda na MFFK w Guadalajarze za film Egzamin
  • 1973: Wyróżnienie Jury na KSF „Młodzi i Film” za film Trąd
  • 1973: II nagroda na Turnieju Filmów Sportowych w Zakopanem za film Champion
  • 1974: Dukat Filmowy, nagroda FIPRESCI na MTF w Mannheim za film Zapis zbrodni
  • 1974: Nagroda Główna Jury na FPFF za film Zapis zbrodni
  • 1975: nagroda ZSMP na LLF w Łagowie za film Zapis zbrodni
  • 1975: Grand Prix „Wielki Jantar” KSF „Młodzi i Film” za film Zapis zbrodni
  • 1976: nagroda za najlepszy scenariusz na FPFF za film Skazany
  • 1976: Nagroda Muzeum Techniki NOT za najlepszy film polski służący kształtowaniu kultury technicznej popularyzującej tradycje techniki i ochronę jej zabytków, jako dokument kultury narodowej lub wskazującej myśli, sylwetki polskich uczonych oraz techników zasłużonych dla rozwoju nauki i techniki na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film Enigma
  • 1978: Nagroda Specjalna Jury na FPFF w Gdańsku za film Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie...
  • 1979: Nagroda Główna na MFF Historycznych w Cordobie za film Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie...
  • 1985: Nagroda Główna Srebrne Lwy na FPFF w Gdańsku za film ... jestem przeciw
  • 1986: Nagroda Szefa Kinematografii za twórczość filmową w dziedzinie filmu fabularnego za rok 1985 (film ... jestem przeciw)

Przypisy

  1. ↑ Andrzej Trzos-Rastawiecki. filmpolski.pl. [dostęp 2019-04-03]. (pol.).
  2. ↑ Zmarł wybitny reżyser filmowy Andrzej Trzos-Rastawiecki. Miał 85 lat. niezalezna.pl. [dostęp 2019-04-03]. (pol.).
  3. ↑ Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 551. ISBN 978-83-60292-30-3.
  4. ↑ Korowód w bazie filmpolski.pl
  5. ↑ Order dla Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego. prezydent.pl, 4 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-04].

Linki zewnętrzne

Filmy i seriale w reżyserii Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego
Lata 60.
Lata 70.
Lata 80.
Seriale TV
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Trzos-Rastawiecki&oldid=56681043”