Konotacja (logika): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
ort. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Inne znaczenia|pojęcia z dziedziny logiki|inne znaczenia słowa „[[konotacja]]”}} |
{{Inne znaczenia|pojęcia z dziedziny logiki|inne znaczenia słowa „[[konotacja]]”}} |
||
'''Konotacja''' – wprowadzone przez [[John Stuart Mill|J.S.Milla]] bardziej techniczne określenie zwrotu „[[znaczenie]] nazwy”. Treść charakterystyczna nazwy '''N''' (ogół cech charakterystyczny dla [[zakres nazwy|zakresu nazwy]]''' N''', taki, że przysługuje wszystkim [[desygnat]]om tej nazwy i tylko im) stanowi konotację nazwy '''N''' (treść językową) wtedy i tylko wtedy, gdy, dowolna osoba '''O''', znająca i stosująca konwencje języka '''J''', do którego należy rozpatrywana nazwa '''N''', poinformowana o tym, że jakiś przedmiot '''p''' ma wszystkie cechy zawarte w treści nazwy '''N''', może poprawnie rozstrzygnąć, czy dany przedmiot '''p''' jest desygnatem nazwy '''N'''. Znaczenie nazwy, najogólniej rzecz biorąc, jest to sposób posługiwania się tą nazwą przez ludzi. |
'''Konotacja''' – wprowadzone przez [[John Stuart Mill|J. S. Milla]] bardziej techniczne określenie zwrotu „[[znaczenie]] nazwy”. Treść charakterystyczna nazwy '''N''' (ogół cech charakterystyczny dla [[zakres nazwy|zakresu nazwy]]''' N''', taki, że przysługuje wszystkim [[desygnat]]om tej nazwy i tylko im) stanowi konotację nazwy '''N''' (treść językową) wtedy i tylko wtedy, gdy, dowolna osoba '''O''', znająca i stosująca konwencje języka '''J''', do którego należy rozpatrywana nazwa '''N''', poinformowana o tym, że jakiś przedmiot '''p''' ma wszystkie cechy zawarte w treści nazwy '''N''', może poprawnie rozstrzygnąć, czy dany przedmiot '''p''' jest desygnatem nazwy '''N'''. Znaczenie nazwy, najogólniej rzecz biorąc, jest to sposób posługiwania się tą nazwą przez ludzi. |
||
Konotacja – cechy współoznaczane łącznie przez nazwę, tworzące jej treść, sens; (współ)oznaczenie zespołu cech wyrazu, kojarzących się wtórnie z jego głównym znaczeniem; tworzy warstwę skojarzeniową słowa. |
Konotacja – cechy współoznaczane łącznie przez nazwę, tworzące jej treść, sens; (współ)oznaczenie zespołu cech wyrazu, kojarzących się wtórnie z jego głównym znaczeniem; tworzy warstwę skojarzeniową słowa. |
Wersja z 13:35, 9 cze 2019
Konotacja – wprowadzone przez J. S. Milla bardziej techniczne określenie zwrotu „znaczenie nazwy”. Treść charakterystyczna nazwy N (ogół cech charakterystyczny dla zakresu nazwy N, taki, że przysługuje wszystkim desygnatom tej nazwy i tylko im) stanowi konotację nazwy N (treść językową) wtedy i tylko wtedy, gdy, dowolna osoba O, znająca i stosująca konwencje języka J, do którego należy rozpatrywana nazwa N, poinformowana o tym, że jakiś przedmiot p ma wszystkie cechy zawarte w treści nazwy N, może poprawnie rozstrzygnąć, czy dany przedmiot p jest desygnatem nazwy N. Znaczenie nazwy, najogólniej rzecz biorąc, jest to sposób posługiwania się tą nazwą przez ludzi.
Konotacja – cechy współoznaczane łącznie przez nazwę, tworzące jej treść, sens; (współ)oznaczenie zespołu cech wyrazu, kojarzących się wtórnie z jego głównym znaczeniem; tworzy warstwę skojarzeniową słowa.
Zobacz też
Bibliografia
- Kazimierz Ajdukiewicz, Logika pragmatyczna .
- Kazimierz Ajdukiewicz, Język i poznanie, t. I .
- Tadeusz Kotarbiński, Elementy teorii poznania, logiki i metodologii nauk .
- Tadeusz Kwiatkowski, Logika ogólna .