Copa Sudamericana: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawa linkowania/nazw |
m poprawa linkowania/nazw |
||
Linia 75: | Linia 75: | ||
|- |
|- |
||
| 2011 |
| 2011 |
||
| '''{{Flaga|CHL}} [[Club |
| '''{{Flaga|CHL}} [[Club Universidad de Chile]]''' |
||
| 4:0 |
| 4:0 |
||
| {{Flaga|ECU}} [[LDU Quito]] |
| {{Flaga|ECU}} [[LDU Quito]] |
Wersja z 13:45, 20 lis 2019
Copa Sudamericana (Puchar Południowoamerykański, z port. Copa Sul-Americana) – piłkarskie rozgrywki klubowe w Ameryce Południowej, utworzone w 2002 roku z połączenia dwóch innych pucharów: Copa Mercosur i Copa Merconorte. Turniej początkowo rozgrywany był przez kluby z krajów należących do CONMEBOL. Od roku 2005 biorą w nim udział także zespoły ze strefy CONCACAF. Obecnie jest to drugi pod względem rangi puchar w Ameryce Południowej po Copa Libertadores i pełni analogiczną rolę, co Liga Europy w Europie. Zdobywcy obu wspomnianych najważniejszych pucharów rozgrywają mecz o Recopa Sudamericana – odpowiednik europejskiego Superpucharu Europy. Sponsorem rozgrywek o Copa Sudamericana jest Nissan.
Dotychczasowi zdobywcy Copa Sudamericana
Rok | Drużyna 1 | Wynik dwumeczu | Drużyna 2 | Pierwszy mecz | Drugi mecz |
---|---|---|---|---|---|
2002 | Atlético Nacional | 0:4 | San Lorenzo | 0:4 | 0:0 |
2003 | CA River Plate | 3:4 | Cienciano | 3:3 | 0:1 |
2004 | Bolívar | 1:2 | CA Boca Juniors | 1:0 | 0:2 |
2005 | UNAM | 2:2 | CA Boca Juniors | 1:1 | 1:1 karne(3:4) |
2006 | CF Pachuca | 3:2 | CSD Colo-Colo | 1:1 | 2:1 |
2007 | Club América | 4:4 | Arsenal Sarandí | 2:3 | 2:1 |
2008 | Estudiantes | 1:2 | SC Internacional | 0:1 | 1:1 (dogrywka) |
2009 | LDU Quito | 5:4 | Fluminense FC | 5:1 | 0:3 |
2010 | Independiente | 3:3 | Goiás EC | 0:2 | 3:1 karne (5:3) |
2011 | Club Universidad de Chile | 4:0 | LDU Quito | 1:0 | 3:0 |
2012 | São Paulo FC | 2:0 | Tigre | 0:0 | 2:0[1] |
2013 | Lanús | 3:1 | Ponte Preta | 1:1 | 2:0 |
2014 | CA River Plate | 3:1 | Atlético Nacional | 1:1 | 2:0 |
2015 | Santa Fe | 0:0 | Huracán | 0:0 | 0:0 karne (3:1) |
2016 | Chapecoense | ## | Atlético Nacional | Hołd pośmiertny | |
2017 | Independiente | 3:2 | CR Flamengo | 2:1 | 1:1 |
2018 | Atlético Junior | 2:2 | Atlético Paranaense | 1:1 | 1:1 karne (3:4) |
Historia
Po zakończeniu równolegle rozgrywanych turniejów Copa Merconorte oraz Copa Mercosur zamierzano powołać w ich miejsce turniej obejmujący swym zasięgiem całą Amerykę pod nazwą Copa Pan-Americana. Ponieważ to się nie udało, ograniczono się jedynie do Ameryki Południowej i nazwy Copa Sudamericana.
W 2003 japoński koncern samochodowy Nissan stał się głównym sponsorem turnieju, skąd oficjalna nazwa rozgrywek przyjęła formę Copa Nissan Sudamericana, analogicznie jak Copa Toyota Libertadores. Od roku 2003 wzięły także udział w pucharze kluby z Brazylii. W pierwszej edycji nie wzięły udziału ze względu nadmiar meczów we własnej liczącej aż 26 zespołów lidze.
W 2005 kluby amerykańskie DC United z Major League Soccer oraz meksykańskie Club América i UNAM przyjęły zaproszenie i wzięły udział w pucharze. Jedynym południowoamerykańskim pucharem, w którym wzięły udział kluby z USA był Copa Merconorte, podczas gdy meksykańskie kluby już wiele lat temu miały za sobą debiut w samym Copa Libertadores.
29 listopada 2016 w katastrofie lotniczej koło Medellin w Kolumbii zginęło 19 spośród 22 piłkarzy brazylijskiego Chapecoense, lecących na finał[2] z kolumbijskim Atlético Nacional. W hołdzie dla ofiar zdecydowano, że finał nie zostanie rozegrany, a trofeum otrzymał klub z Brazylii.
Format rozgrywek
Każdy narodowy związek piłkarski ma określoną liczbę miejsc zarezerwowanych w pucharze. Liczba miejsc zależy od siły sportowej danej ligi. Jakie kluby wystąpią w pucharze – to już sprawa wewnętrzna każdego z krajów, który sam ustala swoje kryteria. Może to być bezpośrednie zaproszenie, dokonania w pierwszej połowie roku, najlepsze drużyny z pierwszego sezonu, które nie zakwalifikowały się do Copa Libertadores (podobne do zasad w europejskim pucharze UEFA), turniej kwalifikacyjny przed startem pucharu itd.
Turniej rozgrywany jest systemem mecz i rewanż (były także przypadki 3-zespołowych grup, mecze każdy z każdym u siebie i na wyjeździe). W pierwszej rundzie turnieju drużyny z tego samego kraju grają przeciwko sobie.
Kluby – liczba zwycięstw
- CA Boca Juniors – 2 razy
- CA Independiente – 2 razy
- CA San Lorenzo de Almagro – 1 raz
- Club Cienciano – 1 raz
- CF Pachuca – 1 raz
- Arsenal Sarandí – 1 raz
- SC Internacional – 1 raz
- LDU Quito – 1 raz
- Club Universidad de Chile – 1 raz
- São Paulo FC – 1 raz
- Lanús – 1 raz
- CA River Plate – 1 raz
- Independiente Santa Fe – 1 raz
- Chapecoense – 1 raz
- Atlético Paranaense – 1 raz
Kraje – liczba zwycięstw
- Argentyna – 8 razy
- Brazylia – 4 razy
- Chile – 1 raz
- Ekwador – 1 raz
- Kolumbia – 1 raz
- Meksyk – 1 raz
- Peru – 1 raz
Przypisy
- ↑ Mecz zakończony przed rozpoczęciem drugiej połowy z powodu niewyjścia graczy Tigre na boisko.
- ↑ Katarzyna Bogdańska (oprac.): Katastrofa samolotu w Kolumbii. wp.pl, 2016-11-29. [dostęp 2016-11-29].
Linki zewnętrzne
- RSSSF – wszystkie wyniki (ang.)