Piotr Brevis: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+
 
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
kat.
Linia 70: Linia 70:


{{SORTUJ:Ciołek, Andrzej}}
{{SORTUJ:Ciołek, Andrzej}}
[[Kategoria:Biskupi katoliccy Polski średniowiecznej]]
[[Kategoria:Biskupi płoccy]]
[[Kategoria:Biskupi płoccy]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Płockiem (Polska średniowieczna)]]
[[Kategoria:Zmarli w 1254]]
[[Kategoria:Zmarli w 1254]]

Wersja z 07:46, 21 lis 2019

Piotr Brevis
biskup
Data śmierci

1254

biskup płocki
Okres sprawowania

1245 - 1254

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

?

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

?

Konsekrator

nieznany

Piotr zwany Brevis (ur. ?, zm. 1254[1]) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup płocki.

Życiorys

Był synem duchownego. Na zagranicznych studiach uzyskał tytuł magistra, po czym powrócił do kraju. Był kanonikiem płockim i włocławskim. Przy poparciu księcia Konrada I mazowieckiego najpóźniej w 1232 został kustoszem płockim. W 1235 w imieniu Konrada I negocjował zwrot grodu dobrzyńskiego i przynależących do niego posiadłości z krzyżakami. Później został prepozytem kapituły włocławskiej. Najprawdopodobniej kierował pracami kancelarii kujawskiej.

W 1244 kapituła płocka, za aprobatą książąt Konrada I i Bolesława I, wybrała Piotra Brevisa biskupem płockim. 26 stycznia 1245 papież Innocenty IV prekonizował go na to stanowisko, udzielając mu wcześniej dyspensy m. in. z powodu pochodzenia.

Najprawdopodobniej Piotr odprawił pogrzeb Konrada I. Podejmował starania o odbudowę zniszczonych dóbr diecezji i powiększenie jej dochodów. W czerwcu 1248 uzyskał u Innocentego IV bullę w obronie poddanych biskupa płockiego przed uciskami władzy książęcej.

Zmarł w pierwszych miesiącach 1254.

Przypisy

  1. Kasper Niesiecki: Korona polska przy złotej wolności starożytnymi wszystkich katedr, prowincji i rycerstwa klejnotami... ozdobiona, potomnym zaś wiekom na zaszczyt i nieśmiertelną sławę pamiętnych w tej ojczyźnie synów podana... roku wolności ludzkiej przez wcielonego Boga windykowanej 1728. s. 41.

Bibliografia