Braniccy herbu Korczak: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 19:50, 1 gru 2019

Braniccy – nazwisko członków dwóch polskich rodów arystokratycznych: starszego używającego herbu Gryf i młodszego używającego herbu Korczak. Ostatnim z rodu Gryfitów był Jan Klemens Branicki – właściciel pałacu Branickich w Białymstoku.

Zdaniem Adama Bonieckiego, najprawdodobniej Braniccy herbu Korczak pochodzą z Branicy w województwie lubelskim^[1].

Fortuna Branickich-Korczaków, wyrosła dzięki aktywności politycznej i zapobiegliwości materialnej Franciszka Ksawerego Branickiego, który szczyt cynicznej walki o władzę i wpływy osiągnął żeniąc się z protegowaną (i przypuszczalnie córką) carycy Katarzyny II – Aleksandrą Engelhardt, a później przyłączając się do konfederacji targowickiej. Bazę jego sukcesu materialnego stanowiły ogromne dobra ziemskie na Kijowszczyźnie z centrum w Białej Cerkwi i rezydencją w Aleksandrii. Ojcem Franciszka Ksawerego był Piotr Branicki^[2], był on kolejnym senatorem w tej rodzinie.

Franciszek Ksawery miał 3 córki i dwóch synów: Aleksandra, który umarł w młodym wieku po upadku z konia, i Władysława, który otrzymał od cara tytuł hrabiowski (według innej wersji tytuł ten tylko potwierdzono). Najstarszy syn Władysława – Ksawery Branicki był jedną z najwybitniejszych osobowości polskiej emigracji we Francji II poł. XIX w. Był aktywistą politycznym (ze względu na swe poglądy nazywany "czerwonym hrabią"), niezwykle sprawnym finansistą (zasługując się na tym polu dla rządu i społeczeństwa Francji) oraz kolekcjonerem. Pozostawał w dużej zażyłości z członkami najbliższej rodziny cesarza Napoleona III, których przyjmował w swej francuskiej posiadłości Montrésor. Jego głównym spadkobiercą był bratanek Ksawery Branicki. Wśród innych zasłużonych dla kultury polskiej potomków Władysława Branickiego wyliczyć można Aleksandra i Konstantego – zapalonych podróżników, przyrodników i kolekcjonerów.

Kres fortuny Branickich przyszedł wraz z rewolucją bolszewicką i utratą dóbr ukraińskich. Odbiło się to zwłaszcza na kondycji finansowej Ksawerego Branickiego, który odziedziczywszy w 1892 r. dobra wilanowskie, zobowiązany został przez rząd odrodzonej Polski do łożenia znacznych środków na utrzymanie rezydencji wilanowskiej i zbiorów muzealnych.

Ród Branickich w linii męskiej wymarł na Adamie Branickim w 1947 roku.

Niektórzy z Branickich herbu Korczak:

Piotr Franciszek Branicki (zm. 1762) – ojciec Franciszka Ksawerego, kasztelan bracławski
Franciszek Ksawery Branicki (ok. 1730–1819) – hetman wielki koronny, targowiczanin
Władysław Grzegorz Branicki (1783–1843) – syn Franciszka Ksawerego, właściciel dóbr Biała Cerkiew
Ksawery Branicki (1816?–1879) – syn Władysława Grzegorza, finansista, od 1847 r. działacz emigracyjny we Francji
Aleksander Branicki (1821–1877) – syn Władysława Grzegorza, właściciel dóbr Sucha, kolekcjoner, podróżnik, przyrodnik
Konstanty Branicki (1824–1884) – syn Władysława Grzegorza, ornitolog, podróżnik i kolekcjoner
Władysław Michał Branicki (1826–1884) – syn Władysława Grzegorza, dziedzic dóbr Biała Cerkiew
Władysław Branicki (1848–1914) – syn Aleksandra, dziedzic dóbr suskich
Ksawery Branicki (1864–1926) – syn Konstantego, przyrodnik, ziemianin, od 1892 r. właściciel Wilanowa
Adam Branicki (1892–1947) – syn Ksawerego, ostatni z mężczyzn w rodzie Branickich herbu Korczak, ostatni właściciel Wilanowa przed jego nacjonalizacją
Anna Branicka-Wolska (1924) – córka Adama, ostatnia z żyjących Branickich, żona Tadeusza Wolskiego
Beata Maria Branicka (1926–1988) – córka Adama, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego, żona Leszka Rybińskiego
Maria Branicka-de Virion - córka Adama, żona Stanisława de Virion

Pałace

Przypisy

Bibliografia

Adam Boniecki: Herbarz Polski. Cz. 1. T. 2. Warszawa, 1900, s. 105–110 (wraz z rodowodem).

[1] Adam Boniecki, s. 105.

[2] Potomkowie Sejmu Wielkiego

[1]

[2]

@@ Linia 6: / Linia 6: @@
 Zdaniem [[Adam Boniecki (heraldyk)|Adama Bonieckiego]], najprawdodobniej Braniccy herbu Korczak pochodzą z Branicy w województwie lubelskim<ref>[[Adam Boniecki (heraldyk)|Adam Boniecki]], [https://polona.pl/item/herbarz-polski-wiadomosci-historyczno-genealogiczne-o-rodach-szlacheckich-cz-1-t-2,MTAzNTU5MDA/141/#item s. 105].</ref>.
-Fortuna Branickich-Korczaków, wyrosła dzięki aktywnej działalności politycznej i zapobiegliwości materialnej [[Franciszek Ksawery Branicki|Franciszka Ksawerego Branickiego]], który szczyt cynicznej walki o władzę i wpływy osiągnął żeniąc się z protegowaną (i przypuszczalnie córką) carycy [[Katarzyna II Wielka|Katarzyny II]] – [[Aleksandra von Engelhardt|Aleksandrą Engelhardt]], a później przyłączając się do [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]]. Bazę jego sukcesu materialnego stanowiły ogromne dobra ziemskie na Kijowszczyźnie z centrum w [[Biała Cerkiew|Białej Cerkwi]] i rezydencją w [[Aleksandria koło Białej Cerkwi|Aleksandrii]]. Ojcem Franciszka Ksawerego był [[Piotr Franciszek Branicki|Piotr Branicki]]<ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b.php?o=2.261.75 Potomkowie Sejmu Wielkiego]</ref>, był on kolejnym senatorem w tej rodzinie.
+Fortuna Branickich-Korczaków, wyrosła dzięki aktywności politycznej i zapobiegliwości materialnej [[Franciszek Ksawery Branicki|Franciszka Ksawerego Branickiego]], który szczyt cynicznej walki o władzę i wpływy osiągnął żeniąc się z protegowaną (i przypuszczalnie córką) carycy [[Katarzyna II Wielka|Katarzyny II]] – [[Aleksandra von Engelhardt|Aleksandrą Engelhardt]], a później przyłączając się do [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]]. Bazę jego sukcesu materialnego stanowiły ogromne dobra ziemskie na Kijowszczyźnie z centrum w [[Biała Cerkiew|Białej Cerkwi]] i rezydencją w [[Aleksandria koło Białej Cerkwi|Aleksandrii]]. Ojcem Franciszka Ksawerego był [[Piotr Franciszek Branicki|Piotr Branicki]]<ref>[http://www.sejm-wielki.pl/b.php?o=2.261.75 Potomkowie Sejmu Wielkiego]</ref>, był on kolejnym senatorem w tej rodzinie.
-Franciszek Ksawery miał 3 córki i dwóch synów: Aleksandra, który umarł w młodym wieku po upadku z konia, i [[Władysław Grzegorz Branicki|Władysława]], który otrzymał od [[Władcy Rosji|cara]] tytuł [[hrabia|hrabiowski]] (według innej wersji tytuł ten tylko potwierdzono). Najstarszy syn Władysława – [[Ksawery Branicki (z Montrésor)|Ksawery Branicki]] był jedną z najwybitniejszych osobowości polskiej emigracji we [[Francja|Francji]] II poł. XIX w. Był aktywnym działaczem politycznym (ze względu na swe poglądy nazywany "czerwonym hrabią"), niezwykle sprawnym finansistą (zasługując się na tym polu dla rządu i społeczeństwa Francji) oraz kolekcjonerem. Pozostawał w dużej zażyłości z członkami najbliższej rodziny cesarza [[Napoleon III Bonaparte|Napoleona III]], których przyjmował w swej francuskiej posiadłości [[Montrésor]]. Jego głównym spadkobiercą był bratanek [[Ksawery Branicki (przyrodnik)|Ksawery Branicki]]. Wśród innych zasłużonych dla kultury polskiej potomków [[Władysław Grzegorz Branicki|Władysława Branickiego]] wyliczyć można [[Aleksander Branicki (syn Władysława)|Aleksandra]] i [[Konstanty Branicki|Konstantego]] – zapalonych podróżników, przyrodników i kolekcjonerów.
+Franciszek Ksawery miał 3 córki i dwóch synów: Aleksandra, który umarł w młodym wieku po upadku z konia, i [[Władysław Grzegorz Branicki|Władysława]], który otrzymał od [[Władcy Rosji|cara]] tytuł [[hrabia|hrabiowski]] (według innej wersji tytuł ten tylko potwierdzono). Najstarszy syn Władysława – [[Ksawery Branicki (z Montrésor)|Ksawery Branicki]] był jedną z najwybitniejszych osobowości polskiej emigracji we [[Francja|Francji]] II poł. XIX w. Był aktywistą politycznym (ze względu na swe poglądy nazywany "czerwonym hrabią"), niezwykle sprawnym finansistą (zasługując się na tym polu dla rządu i społeczeństwa Francji) oraz kolekcjonerem. Pozostawał w dużej zażyłości z członkami najbliższej rodziny cesarza [[Napoleon III Bonaparte|Napoleona III]], których przyjmował w swej francuskiej posiadłości [[Montrésor]]. Jego głównym spadkobiercą był bratanek [[Ksawery Branicki (przyrodnik)|Ksawery Branicki]]. Wśród innych zasłużonych dla kultury polskiej potomków [[Władysław Grzegorz Branicki|Władysława Branickiego]] wyliczyć można [[Aleksander Branicki (syn Władysława)|Aleksandra]] i [[Konstanty Branicki|Konstantego]] – zapalonych podróżników, przyrodników i kolekcjonerów.
 Kres fortuny Branickich przyszedł wraz z [[Rewolucja październikowa|rewolucją bolszewicką]] i utratą dóbr ukraińskich. Odbiło się to zwłaszcza na kondycji finansowej [[Ksawery Branicki (przyrodnik)|Ksawerego Branickiego]], który odziedziczywszy w 1892 r. [[Wilanów|dobra wilanowskie]], zobowiązany został przez rząd [[II Rzeczpospolita|odrodzonej Polski]] do łożenia znacznych środków na utrzymanie [[Pałac w Wilanowie|rezydencji wilanowskiej]] i zbiorów muzealnych.