Grzegorz Berendt: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
m MalarzBOT: przerabiam link na wywołanie szablonu {{prace badawcze}} |
||
Linia 34: | Linia 34: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego. Doktorat obronił w 1995 na podstawie pracy''„Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920-1945 (Działalność kulturalna, polityczna i socjalna)''” napisanej pod kierunkiem [[Stanisław Mikos|Stanisława Mikosa]], habilitował się w 2007 na podstawie rozprawy „''Życie żydowskie w Polsce w latach 1950-1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce”''<ref>{{ |
Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego. Doktorat obronił w 1995 na podstawie pracy''„Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920-1945 (Działalność kulturalna, polityczna i socjalna)''” napisanej pod kierunkiem [[Stanisław Mikos|Stanisława Mikosa]], habilitował się w 2007 na podstawie rozprawy „''Życie żydowskie w Polsce w latach 1950-1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce”''<ref>{{prace badawcze|210523|tytuł=Życie żydowskie w Polsce w latach 1950-1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce|data dostępu=2018-05-09}}</ref>. Specjalizuje w historii Polski XX w., historii Pomorza, dziejach Żydów w Polsce i relacjach polsko-żydowskich. Jest autorem około 90 publikacji naukowych i ponad 30 popularnonaukowych. W dorobku naukowym ma trzy samodzielne monografie i współautorstwo 7 książek<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Dr hab. Grzegorz Berendt {{!}} Muzeum II Wojny Światowej |data dostępu = 2018-03-23 |opublikowany = muzeum1939.pl |url = http://muzeum1939.pl/dr-hab-grzegorz-berendt/pracownik/1163.html |język = pl}}</ref>. |
||
W latach 2002-2007 pełnił funkcję kierownika Studium Podyplomowego Historii na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego<ref name=":1" />. |
W latach 2002-2007 pełnił funkcję kierownika Studium Podyplomowego Historii na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego<ref name=":1" />. |
||
Linia 48: | Linia 48: | ||
Jest oficerem rezerwy [[Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej|Wojska Polskiego]]<ref name=":0" />. |
Jest oficerem rezerwy [[Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej|Wojska Polskiego]]<ref name=":0" />. |
||
Był promotorem pracy doktorskiej [[Karol Nawrocki|Karola Nawrockiego]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Zamienili wybitnego historyka na speca od boksu i żołnierzy wyklętych. Nowy dyrektor Muzeum II Wojny |czasopismo = oko.press |data = 2017-04-07 |data dostępu = 2018-05-09 |url = https://oko.press/zamienili-wybitnego-historyka-specjaliste-pilki-noznej-nowy-dyrektor-muzeum-ii-wojny/ |język = pl-PL}}</ref><ref>{{ |
Był promotorem pracy doktorskiej [[Karol Nawrocki|Karola Nawrockiego]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Zamienili wybitnego historyka na speca od boksu i żołnierzy wyklętych. Nowy dyrektor Muzeum II Wojny |czasopismo = oko.press |data = 2017-04-07 |data dostępu = 2018-05-09 |url = https://oko.press/zamienili-wybitnego-historyka-specjaliste-pilki-noznej-nowy-dyrektor-muzeum-ii-wojny/ |język = pl-PL}}</ref><ref>{{prace badawcze|287398|tytuł=Opór społeczny wobec władzy komunistycznej w województwie elbląskim (1976-1989)|data dostępu=2018-05-09}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Ośrodek Przetwarzania Informacji |tytuł = System Wspomagania Wyboru Recenzentów |data dostępu = 2018-05-09 |opublikowany = recenzenci.opi.org.pl |url = https://recenzenci.opi.org.pl/sssr-web/site/people-details;jsessionid=llrF7x2Iji+AI-cMvX-6+T7k.undefined?personId=4616ddd46c6288e4 |język = en}}</ref><ref>{{Cytuj |tytuł = Karol Tadeusz Nawrocki {{!}} Serwis główny UG |data dostępu = 2018-05-09 |opublikowany = ug.edu.pl |url = https://ug.edu.pl/33097/karol_tadeusz_nawrocki |język = pl}}</ref>. |
||
== Życie prywatne == |
== Życie prywatne == |
Wersja z 10:34, 10 lut 2020
Data urodzenia |
1964 |
---|---|
Doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia Żydów w Polsce, historia Pomorza Gdańskiego | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1995 |
Habilitacja |
2007 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1985- |
Instytut | |
Biuro |
OBEP w Gdańsku |
Stanowisko |
Naczelnik |
Okres zatrudn. |
2008-2013 |
Następca | |
Odznaczenia | |
Grzegorz Berendt (ur. 1964[1]) – polski historyk, naczelnik Biura Edukacji Publicznej oddziału IPN w Gdańsku w latach 2008–2013, wykładowca historii na Uniwersytecie Gdańskim, członek Rady Naukowej Żydowskiego Instytutu Historycznego, od 2017 wicedyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
Życiorys
Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego. Doktorat obronił w 1995 na podstawie pracy„Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920-1945 (Działalność kulturalna, polityczna i socjalna)” napisanej pod kierunkiem Stanisława Mikosa, habilitował się w 2007 na podstawie rozprawy „Życie żydowskie w Polsce w latach 1950-1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce”[2]. Specjalizuje w historii Polski XX w., historii Pomorza, dziejach Żydów w Polsce i relacjach polsko-żydowskich. Jest autorem około 90 publikacji naukowych i ponad 30 popularnonaukowych. W dorobku naukowym ma trzy samodzielne monografie i współautorstwo 7 książek[3].
W latach 2002-2007 pełnił funkcję kierownika Studium Podyplomowego Historii na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego[3].
W 2006 rozpoczął pracę również w Instytucie Pamięci Narodowej w oddziale Gdańskim. W latach 2008-2013 pełnił funkcję naczelnika Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdańsku. Pozostając pracownikiem IPN w Gdańsku w Referacie Badań Naukowych. Na początku 2017 pełnił obowiązki naczelnika Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Gdańsku[3].
4 maja 2017 został wicedyrektorem Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku[3].
1 lutego 2018 został powołany przez premiera Mateusza Morawieckiego w skład zespołu ds. dialogu z Izraelem[4][5].
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego i Instytutu Kaszubskiego. Przewodniczy Radzie Muzeum Stutthof oraz jest członkiem Rady Muzeum Auschwitz-Birkenau i Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności[6]. Należy do redakcji pisma naukowego Wydziału Historycznego UG „Studia Historica Gedanensia”
Jest oficerem rezerwy Wojska Polskiego[6].
Był promotorem pracy doktorskiej Karola Nawrockiego[7][8][9][10].
Życie prywatne
Jest żonaty, ma dwoje dzieci[3].
Odznaczenia i wyróżnienia[3]
Odznaczenia i ordery
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Medal Poświęcony Rocznicy Powstania w Getcie Warszawskim
- Medal Chana Dżelal Ed Dina
- Medal „Pro Memoria”
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Nagrody i wyróżnienia
- Wyróżnienie w konkursie ogólnopolskim na najlepszą pracę magisterską o tematyce polsko-żydowskiej i izraelskiej za pracę pt. Żydzi w Wolnym Mieście Gdańsku 1933-1939, Warszawa 21.03.1991, organizatorzy konkursu: Ambasada Izraela i Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Izraelskiej;
- Doroczna nagroda Gdańskiego Towarzystwa Naukowego za rok 1995 za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych za rozprawę doktorską pt. Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920-1945. Działalność polityczna, kulturalna i socjalna. Gdańsk 1996;
- Nagroda rektora Uniwersytetu Gdańskiego zespołowa pierwszego stopnia za książkę pt. Między emigracją i trwaniem. Syjoniści i komuniści żydowscy w Polsce po Holokauście, Warszawa 2003;
- Nagroda Rektora Uniwersytetu Gdańskiego indywidualna drugiego stopnia za pracę habilitacyjną pt. Życie żydowskie w Polsce w latach 1950-1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce;
- Nagroda Rektora UG zespołowa drugiego stopnia za pracę zbiorową Dom ─ spotkanie przestrzeni prywatnej i publicznej na tle przemian cywilizacyjnych XIX i XX wieku;
- Nagroda Rektora UG zespołowa pierwszego stopnia za książkę Dzieje Lęborka.
Wybrane publikacje
- G. Berendt, Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1945, Gdańsk 1997.
- G. Berendt, Żydzi na gdańskim rozdrożu 1945–1950, Gdańsk 2000.
- G. Berendt, A. Grabski, A. Stankowski, Studia z historii Żydów w Polsce po 1945 r., Warszawa 2000.
- A. Grabski, G. Berendt, Między emigracją a trwaniem: syjoniści i komuniści żydowscy w Polsce po Holocauście, Warszawa 2003.
- G. Berend, Krokowa i okolice w okresie "upiornej dekady" (1939–1949), "Acta Cassubiana" 2005, t. 7.
- G. Berendt, Życie żydowskie w Polsce w latach 1950–1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce, Gdańsk 2006.
Przypisy
- ↑ Rok urodzenia podany za katalogiem Biblioteki Narodowej.
- ↑ Życie żydowskie w Polsce w latach 1950-1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2018-05-09].
- ↑ a b c d e f Dr hab. Grzegorz Berendt | Muzeum II Wojny Światowej [online], muzeum1939.pl [dostęp 2018-03-23] (pol.).
- ↑ RMF FM. , Morawiecki powołał zespół ds. dialogu prawno-historycznego z Izraelem [online] [dostęp 2018-03-03] .
- ↑ Premier powołał specjalny zespół ds. dialogu z Izraelem. Znamy jego skład i pierwsze plany, „NIEZALEZNA.PL”, 1 lutego 2018 [dostęp 2018-03-03] (pol.).
- ↑ a b Ekstraklasowiec zastępcą dyrektora Muzeum II Wojny Światowej - Gdańsk Strefa Prestiżu, „Gdańsk Strefa Prestiżu”, 6 maja 2017 [dostęp 2018-03-03] (pol.).
- ↑ Zamienili wybitnego historyka na speca od boksu i żołnierzy wyklętych. Nowy dyrektor Muzeum II Wojny, „oko.press”, 7 kwietnia 2017 [dostęp 2018-05-09] (pol.).
- ↑ Opór społeczny wobec władzy komunistycznej w województwie elbląskim (1976-1989) w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2018-05-09].
- ↑ Ośrodek Przetwarzania Informacji , System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2018-05-09] (ang.).
- ↑ Karol Tadeusz Nawrocki | Serwis główny UG [online], ug.edu.pl [dostęp 2018-05-09] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Urodzeni w 1964
- Absolwenci Uniwersytetu Gdańskiego
- Członkowie Rady Programowej Żydowskiego Instytutu Historycznego
- Historycy IPN
- Wykładowcy Uniwersytetu Gdańskiego
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem Pro Memoria