Ö: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
+ |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
W językach, w których nie ma tej litery w regularnym alfabecie (m.in. w polskim), niemiecki znak '''ö''' zastępuje się często [[dwuznak]]iem „oe”. |
W językach, w których nie ma tej litery w regularnym alfabecie (m.in. w polskim), niemiecki znak '''ö''' zastępuje się często [[dwuznak]]iem „oe”. |
||
W języku szwedzkim<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Holmes | imię = Philip | tytuł = Swedish: A Comprehensive Grammar | wydawca = Routledge | miejsce = London | data = 2003 | strony = 559 | isbn = 9780415278836 | język = en | nazwisko2 = Hinchliffe | imię2 = Ian}}</ref>, fińskim<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.kielitoimistonohjepankki.fi/haku/aakkoset/ohje/60 | tytuł = Aakkoset | opublikowany = kielitoimistonohjepankki.fi | język = fi | data dostępu = 2020-04-08}}</ref> i islandzkim<ref>{{Cytuj stronę | url = https://www.arnastofnun.is/sites/default/files/2019-02/Stafrof_og_stafrofsrod.pdf | tytuł = Stafróf og stafrófsröð | opublikowany = arnastofnun.is | język = is | data dostępu = 2020-04-08}}</ref> jest ostatnią literą alfabetu. |
|||
W języku szwedzkim, fińskim i islandzkim jest ostatnią literą alfabetu. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
* [[Œ]] |
* [[Œ]] |
||
* [[Ő]] |
* [[Ő]] |
||
== Przypisy == |
|||
{{Przypisy}} |
|||
{{Alfabet łaciński}} |
{{Alfabet łaciński}} |
Wersja z 16:15, 8 kwi 2020
Ö ö
Ö, Öö (O Diaereza lub O umlaut) – litera alfabetu łacińskiego używana między innymi w językach niemieckim, wilamowskim, szwedzkim, islandzkim, fińskim, węgierskim, estońskim, tureckim, azerskim i wielu alfabetach fonetycznych.
Oznacza zwykle samogłoskę średnią przednią zaokrągloną, taką jak [ø] lub [œ].
W językach, w których nie ma tej litery w regularnym alfabecie (m.in. w polskim), niemiecki znak ö zastępuje się często dwuznakiem „oe”.
W języku szwedzkim[1], fińskim[2] i islandzkim[3] jest ostatnią literą alfabetu.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Philip Holmes, Ian Hinchliffe: Swedish: A Comprehensive Grammar. London: Routledge, 2003, s. 559. ISBN 978-0-415-27883-6. (ang.).
- ↑ Aakkoset. kielitoimistonohjepankki.fi. [dostęp 2020-04-08]. (fiń.).
- ↑ Stafróf og stafrófsröð. arnastofnun.is. [dostęp 2020-04-08]. (isl.).