Velites: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Gungir1983 (dyskusja | edycje) przebudowa artykułu w oparciu o źródło |
int., ilustracja, drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik: |
[[Plik:Velites Arverniales 2012.JPG|thumb|Welita (rekonstrukcja)]] |
||
''' |
'''Velites''' ([[Łacina|łac.]] ''Welici'', liczba pojedyncza ''veles'') – w okresie [[Republika rzymska|republiki rzymskiej]] piechota lekkozbrojna, prowadząca działania przed linią [[manipuł]]ów. Formacja ta wywodziła się z wcześniejszych ''[[leves]]''. |
||
Velites byli najmłodsi, najruchliwsi i najmniej doświadczeni spośród [[żołnierz]]y wchodzących w skład [[legion]]u. Na ich uzbrojenie składało się kilka krótkich [[Oszczep (broń)|oszczepów]] ''[[iaculum]]'' o długości około 1, |
''Velites'' byli najmłodsi, najruchliwsi i najmniej doświadczeni spośród [[żołnierz]]y wchodzących w skład [[legion]]u. Na ich uzbrojenie składało się kilka krótkich [[Oszczep (broń)|oszczepów]] ''[[iaculum]]'' o długości około 1,2 metra, krótkie [[miecz]]e i czasami okrągłe [[Tarcza (uzbrojenie)|tarcze]] ''[[Parma (tarcza)|parma]]'', o średnicy poniżej 1 metra. |
||
Velites nosili często skóry drapieżników (na przykład wilków, niedźwiedzi), które miały być źródłem mocy. Rzadko używali też lekkich skórzanych [[hełm]]ów. Często w wyposażeniu znajdowała się także [[proca]], która miała zasięg do 180 metrów. Grupę zbliżoną do nich wiekiem i wyszkoleniem bojowym, jednak ze znacznymi różnicami w uzbrojeniu, stanowili ''[[hastati]]''. |
''Velites'' nosili często skóry drapieżników (na przykład wilków, niedźwiedzi), które miały być źródłem mocy i odwagi. Rzadko używali też lekkich skórzanych [[hełm]]ów. Często w wyposażeniu znajdowała się także [[proca]], która miała zasięg do 180 metrów. Grupę zbliżoną do nich wiekiem i wyszkoleniem bojowym, jednak ze znacznymi różnicami w uzbrojeniu, stanowili ''[[hastati]]''. |
||
Podczas bitwy velites, wysunięci przed pierwszą linię piechoty ciężkozbrojnej, staczali potyczki i nękali przeciwnika pociskami. Kiedy cały legion był gotowy do walki, wycofywali się na tyły przez przerwy między manipułami. Velites zniknęli z pól bitewnych wraz z wprowadzeniem reformy [[Armia rzymska|armii rzymskiej]] przez konsula [[Gajusz Mariusz|Gajusza Mariusza]]. |
Podczas bitwy ''velites'', wysunięci przed pierwszą linię piechoty ciężkozbrojnej, staczali potyczki i nękali przeciwnika pociskami. Kiedy cały legion był gotowy do walki, wycofywali się na tyły przez przerwy między manipułami. ''Velites'' zniknęli z pól bitewnych wraz z wprowadzeniem reformy [[Armia rzymska|armii rzymskiej]] przez konsula [[Gajusz Mariusz|Gajusza Mariusza]]. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 18:52, 10 kwi 2020
Velites (łac. Welici, liczba pojedyncza veles) – w okresie republiki rzymskiej piechota lekkozbrojna, prowadząca działania przed linią manipułów. Formacja ta wywodziła się z wcześniejszych leves.
Velites byli najmłodsi, najruchliwsi i najmniej doświadczeni spośród żołnierzy wchodzących w skład legionu. Na ich uzbrojenie składało się kilka krótkich oszczepów iaculum o długości około 1,2 metra, krótkie miecze i czasami okrągłe tarcze parma, o średnicy poniżej 1 metra.
Velites nosili często skóry drapieżników (na przykład wilków, niedźwiedzi), które miały być źródłem mocy i odwagi. Rzadko używali też lekkich skórzanych hełmów. Często w wyposażeniu znajdowała się także proca, która miała zasięg do 180 metrów. Grupę zbliżoną do nich wiekiem i wyszkoleniem bojowym, jednak ze znacznymi różnicami w uzbrojeniu, stanowili hastati.
Podczas bitwy velites, wysunięci przed pierwszą linię piechoty ciężkozbrojnej, staczali potyczki i nękali przeciwnika pociskami. Kiedy cały legion był gotowy do walki, wycofywali się na tyły przez przerwy między manipułami. Velites zniknęli z pól bitewnych wraz z wprowadzeniem reformy armii rzymskiej przez konsula Gajusza Mariusza.
Zobacz też
Źródło
- Nigel Rodgers: Rzymska armia. Legiony, wojny, kampanie. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2009. ISBN 978-83-11-11467-8.