Jerónimo Grimaldi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
korekta informacji
Linia 13: Linia 13:
|do = 1776
|do = 1776
|poprzednik = [[Fernando de Silva y Álvarez de Toledo]]
|poprzednik = [[Fernando de Silva y Álvarez de Toledo]]
|następca = [[José Moniño]]
|następca = [[José Moñino y Redondo|José Moniño]]
|odznaczenia = {{order|OZR|H}}
|odznaczenia = {{order|OZR|H}}
|commons = Category:Jerónimo Grimaldi, 1st Duke of Grimaldi
|commons = Category:Jerónimo Grimaldi, 1st Duke of Grimaldi
Linia 21: Linia 21:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Grimaldi służył [[Ferdynand VI Hiszpański|Ferdynandowi IV]] i [[Karol III Hiszpański|Karolowi III]] jako minister-plenipotent w [[Szwecja|Szwecji]] i [[Parma|Parmie]], a potem jako ambasador w [[Holandia|Holandii]]. Karol III uczynił go ambasadorem w [[Paryż]]u, gdzie razem z francuskim sekretarzem stanu Étienne François, księciem de Choiseul negocjował trzeci Pakt Familijny między obu krajami. Spowodowało to pomoc hiszpańską dla [[Francja|Francji]] przeciwko [[Wielka Brytania|Brytyjczykom]] w [[1762]] roku. W [[1763]] podpisał w imieniu Hiszpanii Pokój Paryski.
Grimaldi służył [[Ferdynand VI|Ferdynandowi IV]] i [[Karol III Hiszpański|Karolowi III]] jako minister-plenipotent w [[Szwecja|Szwecji]] i [[Parma|Parmie]], a potem jako ambasador w [[Holandia|Holandii]]. Karol III uczynił go ambasadorem w [[Paryż]]u, gdzie razem z francuskim sekretarzem stanu Étienne François, księciem de Choiseul negocjował trzeci Pakt Familijny między obu krajami. Spowodowało to pomoc hiszpańską dla [[Francja|Francji]] przeciwko [[Wielka Brytania|Brytyjczykom]] w [[1762]] roku. W [[1763]] podpisał w imieniu Hiszpanii Pokój Paryski.


We wrześniu 1763, po ustąpieniu [[Ricardo Wall]]a został [[Pierwszy sekretarz stanu (Hiszpania)|pierwszym sekretarzem stanu]], którym był do [[1776]]. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był [[Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo]].
We wrześniu 1763, po ustąpieniu [[Ricardo Wall]]a został [[Pierwszy sekretarz stanu (Hiszpania)|pierwszym sekretarzem stanu]], którym był do [[1776]]. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był [[Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo]].
Linia 35: Linia 35:
|funkcja = [[Pierwszy sekretarz stanu (Hiszpania)|Hiszpański pierwszy sekretarz stanu]]
|funkcja = [[Pierwszy sekretarz stanu (Hiszpania)|Hiszpański pierwszy sekretarz stanu]]
|lata = [[1763]]-[[1776]]
|lata = [[1763]]-[[1776]]
|następca = [[José Moniño|José Moniño, hrabia Floridablanca]]
|następca = [[José Moñino y Redondo|José Moniño, hrabia Floridablanca]]
}}
}}



Wersja z 20:34, 17 kwi 2020

Jerónimo Grimaldi
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Pablo Jerónimo Grimaldi y Pallavicini

Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1710
Genua

Data śmierci

1 października 1789

Hiszpański pierwszy sekretarz stanu
Okres

od 1763
do 1776

Poprzednik

Fernando de Silva y Álvarez de Toledo

Następca

José Moniño

Odznaczenia
Order Złotego Runa (Hiszpania)

Pablo Jerónimo Grimaldi y Pallavicini (ur. 6 lipca 1710 , zm. 1 października 1789) – markiz i książę de Grimaldi – włosko-hiszpański dyplomata i polityk.

Życiorys

Grimaldi służył Ferdynandowi IV i Karolowi III jako minister-plenipotent w Szwecji i Parmie, a potem jako ambasador w Holandii. Karol III uczynił go ambasadorem w Paryżu, gdzie razem z francuskim sekretarzem stanu Étienne François, księciem de Choiseul negocjował trzeci Pakt Familijny między obu krajami. Spowodowało to pomoc hiszpańską dla Francji przeciwko Brytyjczykom w 1762 roku. W 1763 podpisał w imieniu Hiszpanii Pokój Paryski.

We wrześniu 1763, po ustąpieniu Ricardo Walla został pierwszym sekretarzem stanu, którym był do 1776. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo.

Grimaldi był reformatorem, członkiem grupy zwanej: golillas. Razem z Leopoldo de Gregorio, markizem Esquilache, pomógł stłumić zamieszki z 1766 roku, wywołane polityką Esquilache’go. Jego dom został w ich czasie zniszczony. Był członkiem rady, która doprowadziła do wygnania Jezuitów z Hiszpanii w 1767 roku.

W 1776, po wielu konfliktach, między innymi spowodowanych fiaskiem wyprawy na Algier w 1775 roku usunięto go z urzędu i mianowano ambasadorem w Rzymie. Przyznano mu Order Złotego Runa i tytuł granda Hiszpanii. Został księciem Grimaldi, w uznaniu swych zasług dla korony.

Szablon:Władca