Jerónimo Grimaldi: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
korekta informacji |
|||
Linia 13: | Linia 13: | ||
|do = 1776 |
|do = 1776 |
||
|poprzednik = [[Fernando de Silva y Álvarez de Toledo]] |
|poprzednik = [[Fernando de Silva y Álvarez de Toledo]] |
||
|następca = [[José Moniño]] |
|następca = [[José Moñino y Redondo|José Moniño]] |
||
|odznaczenia = {{order|OZR|H}} |
|odznaczenia = {{order|OZR|H}} |
||
|commons = Category:Jerónimo Grimaldi, 1st Duke of Grimaldi |
|commons = Category:Jerónimo Grimaldi, 1st Duke of Grimaldi |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Grimaldi służył [[Ferdynand VI |
Grimaldi służył [[Ferdynand VI|Ferdynandowi IV]] i [[Karol III Hiszpański|Karolowi III]] jako minister-plenipotent w [[Szwecja|Szwecji]] i [[Parma|Parmie]], a potem jako ambasador w [[Holandia|Holandii]]. Karol III uczynił go ambasadorem w [[Paryż]]u, gdzie razem z francuskim sekretarzem stanu Étienne François, księciem de Choiseul negocjował trzeci Pakt Familijny między obu krajami. Spowodowało to pomoc hiszpańską dla [[Francja|Francji]] przeciwko [[Wielka Brytania|Brytyjczykom]] w [[1762]] roku. W [[1763]] podpisał w imieniu Hiszpanii Pokój Paryski. |
||
We wrześniu 1763, po ustąpieniu [[Ricardo Wall]]a został [[Pierwszy sekretarz stanu (Hiszpania)|pierwszym sekretarzem stanu]], którym był do [[1776]]. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był [[Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo]]. |
We wrześniu 1763, po ustąpieniu [[Ricardo Wall]]a został [[Pierwszy sekretarz stanu (Hiszpania)|pierwszym sekretarzem stanu]], którym był do [[1776]]. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był [[Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo]]. |
||
Linia 35: | Linia 35: | ||
|funkcja = [[Pierwszy sekretarz stanu (Hiszpania)|Hiszpański pierwszy sekretarz stanu]] |
|funkcja = [[Pierwszy sekretarz stanu (Hiszpania)|Hiszpański pierwszy sekretarz stanu]] |
||
|lata = [[1763]]-[[1776]] |
|lata = [[1763]]-[[1776]] |
||
|następca = [[José |
|następca = [[José Moñino y Redondo|José Moniño, hrabia Floridablanca]] |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 20:34, 17 kwi 2020
Pełne imię i nazwisko |
Pablo Jerónimo Grimaldi y Pallavicini |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Hiszpański pierwszy sekretarz stanu | |
Okres |
od 1763 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Pablo Jerónimo Grimaldi y Pallavicini (ur. 6 lipca 1710 , zm. 1 października 1789) – markiz i książę de Grimaldi – włosko-hiszpański dyplomata i polityk.
Życiorys
Grimaldi służył Ferdynandowi IV i Karolowi III jako minister-plenipotent w Szwecji i Parmie, a potem jako ambasador w Holandii. Karol III uczynił go ambasadorem w Paryżu, gdzie razem z francuskim sekretarzem stanu Étienne François, księciem de Choiseul negocjował trzeci Pakt Familijny między obu krajami. Spowodowało to pomoc hiszpańską dla Francji przeciwko Brytyjczykom w 1762 roku. W 1763 podpisał w imieniu Hiszpanii Pokój Paryski.
We wrześniu 1763, po ustąpieniu Ricardo Walla został pierwszym sekretarzem stanu, którym był do 1776. Jako posłańca między nim a królem wybrał młodego i obiecującego dyplomatę, którym był Domingo de Iriarte y Nieves Ravelo.
Grimaldi był reformatorem, członkiem grupy zwanej: golillas. Razem z Leopoldo de Gregorio, markizem Esquilache, pomógł stłumić zamieszki z 1766 roku, wywołane polityką Esquilache’go. Jego dom został w ich czasie zniszczony. Był członkiem rady, która doprowadziła do wygnania Jezuitów z Hiszpanii w 1767 roku.
W 1776, po wielu konfliktach, między innymi spowodowanych fiaskiem wyprawy na Algier w 1775 roku usunięto go z urzędu i mianowano ambasadorem w Rzymie. Przyznano mu Order Złotego Runa i tytuł granda Hiszpanii. Został księciem Grimaldi, w uznaniu swych zasług dla korony.