Ścieżka zdrowia (tortury): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
{{Citation needed}} do zorganizowanej operacji
m MalarzBOT: {{Citation needed}} poprawiam na {{Fakt}}
Linia 3: Linia 3:
'''Ścieżka zdrowia''' – ironiczne określenie na formę [[tortura|tortur]] stosowanych w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] przez [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|SB]], [[Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej|ZOMO]] i [[Milicja Obywatelska|MO]], zwłaszcza wobec działaczy opozycji. Polegała na uderzaniu [[Pałka policyjna|pałkami milicyjnymi]] aresztanta biegnącego pomiędzy dwoma szeregami bijących. Czasami dla utrudnienia skazańcowi nakazywano rozwiązać sznurówki lub wręcz wiązano oba buty.
'''Ścieżka zdrowia''' – ironiczne określenie na formę [[tortura|tortur]] stosowanych w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] przez [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|SB]], [[Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej|ZOMO]] i [[Milicja Obywatelska|MO]], zwłaszcza wobec działaczy opozycji. Polegała na uderzaniu [[Pałka policyjna|pałkami milicyjnymi]] aresztanta biegnącego pomiędzy dwoma szeregami bijących. Czasami dla utrudnienia skazańcowi nakazywano rozwiązać sznurówki lub wręcz wiązano oba buty.


Do najgłośniejszych przypadków stosowania „ścieżki zdrowia” doszło w czasie wypadków [[Czerwiec 1976|Radomskiego Czerwca 1976]]. Operacją tłumiącą strajki (kryptonim ''Lato ’76'') osobiście kierował ówczesny szef [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|Służby Bezpieczeństwa]] gen. [[Bogusław Stachura]] {{Citation needed}}. [[Edward Gierek]] utrzymywał, że kiedy dowiedział się o tego typu praktykach, nakazał ich natychmiastowe przerwanie<ref>[[Janusz Rolicki]], Edward Gierek – przerwana dekada (wywiad-rzeka).</ref>.
Do najgłośniejszych przypadków stosowania „ścieżki zdrowia” doszło w czasie wypadków [[Czerwiec 1976|Radomskiego Czerwca 1976]]. Operacją tłumiącą strajki (kryptonim ''Lato ’76'') osobiście kierował ówczesny szef [[Służba Bezpieczeństwa (PRL)|Służby Bezpieczeństwa]] gen. [[Bogusław Stachura]] {{Fakt}}. [[Edward Gierek]] utrzymywał, że kiedy dowiedział się o tego typu praktykach, nakazał ich natychmiastowe przerwanie<ref>[[Janusz Rolicki]], Edward Gierek – przerwana dekada (wywiad-rzeka).</ref>.


Prawdopodobnie metodę tę milicja PRL przejęła jeszcze z tradycji [[XIX wiek|XIX-wiecznego]] wojska [[Rosja|rosyjskiego]] (tzw. [[praszczęta]]). Skazany biegł pomiędzy dwoma szpalerami żołnierzy bijących go kijami; wówczas była to kara równoznaczna z karą śmierci, gdyż praktycznie nikt jej nie przeżywał.
Prawdopodobnie metodę tę milicja PRL przejęła jeszcze z tradycji [[XIX wiek|XIX-wiecznego]] wojska [[Rosja|rosyjskiego]] (tzw. [[praszczęta]]). Skazany biegł pomiędzy dwoma szpalerami żołnierzy bijących go kijami; wówczas była to kara równoznaczna z karą śmierci, gdyż praktycznie nikt jej nie przeżywał.

Wersja z 03:02, 27 cze 2020

Aktor w milicyjnym mundurze i z pałką milicyjną

Ścieżka zdrowia – ironiczne określenie na formę tortur stosowanych w PRL przez SB, ZOMO i MO, zwłaszcza wobec działaczy opozycji. Polegała na uderzaniu pałkami milicyjnymi aresztanta biegnącego pomiędzy dwoma szeregami bijących. Czasami dla utrudnienia skazańcowi nakazywano rozwiązać sznurówki lub wręcz wiązano oba buty.

Do najgłośniejszych przypadków stosowania „ścieżki zdrowia” doszło w czasie wypadków Radomskiego Czerwca 1976. Operacją tłumiącą strajki (kryptonim Lato ’76) osobiście kierował ówczesny szef Służby Bezpieczeństwa gen. Bogusław Stachura [potrzebny przypis]. Edward Gierek utrzymywał, że kiedy dowiedział się o tego typu praktykach, nakazał ich natychmiastowe przerwanie[1].

Prawdopodobnie metodę tę milicja PRL przejęła jeszcze z tradycji XIX-wiecznego wojska rosyjskiego (tzw. praszczęta). Skazany biegł pomiędzy dwoma szpalerami żołnierzy bijących go kijami; wówczas była to kara równoznaczna z karą śmierci, gdyż praktycznie nikt jej nie przeżywał.

Pozostałe informacje

W języku portugalskim (w odmianie brazylijskiej) taka kara nazywana jest corredor polonês, co oznacza polski korytarz.

Przypisy

  1. Janusz Rolicki, Edward Gierek – przerwana dekada (wywiad-rzeka).

Linki zewnętrzne