Floris V Holenderski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
m Bot: Dodanie tytułów do linków w przypisach (patrz FAQ) |
||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
== Rządy == |
== Rządy == |
||
W 1272, Floris V wraz z Hainautem Avesnes wyruszył ze zbrojną wyprawą przeciwko Fryzom. Zakończyła się ona niepowodzeniem, które doprowadziło do buntów w kraju. Floris V przywrócił spokój, nadając chłopom szereg przywilejów, przez co [[szlachta]] zaczęła nazywać go pogardliwie „bogiem chłopów”<ref name="entoen.nu">http://www.entoen.nu/florisv/pl.</ref>. |
W 1272, Floris V wraz z Hainautem Avesnes wyruszył ze zbrojną wyprawą przeciwko Fryzom. Zakończyła się ona niepowodzeniem, które doprowadziło do buntów w kraju. Floris V przywrócił spokój, nadając chłopom szereg przywilejów, przez co [[szlachta]] zaczęła nazywać go pogardliwie „bogiem chłopów”<ref name="entoen.nu">{{Cytuj | url=http://www.entoen.nu/florisv/pl | tytuł=Floris de Vijfde - Canon van Nederland<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=www.entoen.nu | język=nl | data dostępu=2020-07-08}}</ref>. |
||
W 1282 roku ponownie zaatakowali kłopotliwych Fryzów, pokonując ich w bitwie pod Vronen, po czym udało się zdobycie ciała Wilhelma II. Po kampanii w 1287-1288 w końcu pokonali Fryzów. W 1287 otrzymał również region Zeeland-bewester-Schelde, jako pożyczkę od [[Rudolf I Habsburg|króla niemieckiego]]. Jednak lokalna szlachta stanęła po stronie Flandrii, w związku z czym dostał się do niewoli flandryjskiej i musiał ustąpić. |
W 1282 roku ponownie zaatakowali kłopotliwych Fryzów, pokonując ich w bitwie pod Vronen, po czym udało się zdobycie ciała Wilhelma II. Po kampanii w 1287-1288 w końcu pokonali Fryzów. W 1287 otrzymał również region Zeeland-bewester-Schelde, jako pożyczkę od [[Rudolf I Habsburg|króla niemieckiego]]. Jednak lokalna szlachta stanęła po stronie Flandrii, w związku z czym dostał się do niewoli flandryjskiej i musiał ustąpić. |
||
Floris natychmiast chciał wznowić wojnę, ale król Anglii, [[Edward I Długonogi]], przekonał go do niepodejmowania działań zbrojnych. Kiedy w 1292 Floris zgłosił roszczenia do tronu [[Szkocja|Szkocji]] (jego prababka Ada była siostrą króla Szkocji [[Wilhelm I Lew|Wilhelma I]]), nie otrzymał spodziewanego wsparcia od Edwarda, lecz Anglia wsparła jego roszczenia w nowej, tym razem bardziej udanej, wojnie z Flandrią. |
Floris natychmiast chciał wznowić wojnę, ale król Anglii, [[Edward I Długonogi]], przekonał go do niepodejmowania działań zbrojnych. Kiedy w 1292 Floris zgłosił roszczenia do tronu [[Szkocja|Szkocji]] (jego prababka Ada była siostrą króla Szkocji [[Wilhelm I Lew|Wilhelma I]]), nie otrzymał spodziewanego wsparcia od Edwarda, lecz Anglia wsparła jego roszczenia w nowej, tym razem bardziej udanej, wojnie z Flandrią. |
||
Wersja z 22:12, 8 lip 2020
| |
| |
| Hrabia Holandii i Zelandii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
27 czerwca 1296 |
| Ojciec | |
| Matka |
Elżbieta Brunszwicka |
| Dzieci | |
Floris V Holenderski (ur. 24 czerwca 1254, zm. 27 czerwca 1296 w Muiderbergu) – hrabia Holandii i Zelandii z dynastii Gerolfingów. Syn Wilhelma II i Elżbiety Brunszwickiej. Jeden z najbardziej cenionych średniowiecznych władców Holandii, który zreformował administrację i wpłynął na rozwój handlu.
Dzieciństwo
Jego ojciec zginął w roku 1256 w bitwie z Fryzami pod Alkmaar, z racji na jego wiek, nie mógł wówczas samodzielnie rządzić. Jego pierwszym regentem był jego wuj, Floris de Voogd (do 1258), a następnie jego ciotka, Adelajda Holenderska (do 1263), która została pokonana przez hrabiego Geldrii, Ottona II w bitwie pod Reimerswaal w dniu 22 stycznia 1263. Po zwycięstwie Otton został ogłoszony przez szlachtę regentem. Od 10 lipca 1266 r. Floris panował samodzielnie.
Rządy
W 1272, Floris V wraz z Hainautem Avesnes wyruszył ze zbrojną wyprawą przeciwko Fryzom. Zakończyła się ona niepowodzeniem, które doprowadziło do buntów w kraju. Floris V przywrócił spokój, nadając chłopom szereg przywilejów, przez co szlachta zaczęła nazywać go pogardliwie „bogiem chłopów”[1]. W 1282 roku ponownie zaatakowali kłopotliwych Fryzów, pokonując ich w bitwie pod Vronen, po czym udało się zdobycie ciała Wilhelma II. Po kampanii w 1287-1288 w końcu pokonali Fryzów. W 1287 otrzymał również region Zeeland-bewester-Schelde, jako pożyczkę od króla niemieckiego. Jednak lokalna szlachta stanęła po stronie Flandrii, w związku z czym dostał się do niewoli flandryjskiej i musiał ustąpić. Floris natychmiast chciał wznowić wojnę, ale król Anglii, Edward I Długonogi, przekonał go do niepodejmowania działań zbrojnych. Kiedy w 1292 Floris zgłosił roszczenia do tronu Szkocji (jego prababka Ada była siostrą króla Szkocji Wilhelma I), nie otrzymał spodziewanego wsparcia od Edwarda, lecz Anglia wsparła jego roszczenia w nowej, tym razem bardziej udanej, wojnie z Flandrią.
Śmierć
W roku 1296, na skutek spisku swoich wasali: Gijsbrechta z Amstel, Gerarda z Velzen i Hermana z Woerden, został zamordowany[1].
Przypisy
- ↑ a b Floris de Vijfde - Canon van Nederland [online], www.entoen.nu [dostęp 2020-07-08] (niderl.).
Bibliografia
- Lexicon geschiedenis van Nederland & Belgie. Mulder, Liek and Jan Brouwers eds. Utrecht; Antwerpen: Kosmos-Z&K, 1994
- Wi Florens: de Hollandse graaf Floris V in de samenleving van de dertiende eeuw. De Boer, D.E.H., E.H.P. Cordfunke, H. Sarfatij, eds. Utrecht: Matrijs, 1996, s. 24-29
- Geschiedenis des vaderlands. Bilderdyk, W. Amsterdam: P. Meyer Warnars, 1833, Part 2. s. 167
| Gerolfingowie |
|
|---|---|
| Dynastia z Avesnes |
|
| Wittelsbachowie |
|
| Walezjusze |
|
| Habsburgowie |
|
